Արխիւ

ՄԱՇ­ՏՈՑ ՔԱ­ՀԱ­ՆԱՅ ԳԱԼ­ՓԱՔ­ՃԵԱՆ

Խա­չե­լու­թե­նէն եւ Յա­րու­թե­նէն յե­տոյ Քրիս­տո­սի պա­րապ գե­րեզ­մա­նը եւ Խա­չը՝ Քրիս­տո­սէ մնա­ցած տե­սա­նե­լի ա­ռար­կա­նե­րէն էին, եւ ա­նոնց վրայ կեդ­րո­նա­ցաւ քրիս­տո­նեա­նե­րու ու­շադ­րու­թիւ­նը, յար­գանքն ու հո­գա­ծու­թիւ­նը, քա­նի որ Աս­տուա­ծու­թեան լրիւ ամ­բող­ջու­թիւ­նը ա­նո՛ր մէջ հա­ճե­ցաւ բնա­կիլ եւ ա­նո՛վ հաշ­տեց­նել ա­մէն ինչ իր հետ՝ խա­ղա­ղու­թիւն ը­նե­լով խա­չի վրայ թա­փած իր ա­րիւ­նով ե՛ւ երկ­րի վրայ, ե՛ւ եր­կին­քի մէջ ե­ղած­նե­րու հա­մար։

«Կարէն Տէմիրճեան» մարզահամերգային համալիրին մէջ վերատեսուչ ակադեմիկոս Անաթոլի Թորքունով պարգեւատրեց Նախագահ Սերժ Սարգսեանը:
Նոյն շրջագծով կազմակերպուեցաւ նաեւ ցուցահանդէս մը, որ ձօնուած էր Արեւելեան լեզուներու «Լազարեան» ճեմարանի հիմնադրութեան 200-ամեայ յոբելեանին: Շուրջ յիսուն երկիրներէ երեք հարիւր մասնակիցներ քննարկեցին տարածքաշրջանային եւ միջազգային բնոյթով հրատապ հարցեր:

Ե­րէկ ե­րե­կո­յեան Ա­րա­մեան սա­նուց միու­թեան հա­ւա­քա­տե­ղիին մէջ տե­ղի ու­նե­ցաւ 2015-2016 շրջա­նին բա­ցու­մը։ Գա­տը­գիւ­ղի ըն­տա­նի­քէն բազ­մա­թիւ դէմ­քեր մաս­նակ­ցե­ցան այս հա­ւա­քոյ­թին, ո­րու ըն­թաց­քին ստեղ­ծուե­ցաւ ո­գե­ւոր մթնո­լորտ։

Միջազգային գետնի վրայ խտացեալ ջանքեր Սուրիոյ ճգնաժամի յաղթահարման նպատակով:
Վիեննայի մէջ երէկ կարեւոր բանակցութիւններ տեղի ունեցան՝ արտաքին նախարարներու մակարդակով:

Կոմիտաս Վարդապետ երէկ երեկոյեան քաղաքիս մէջ ոգեկոչուեցաւ իր վախճանման տարելիցին օրն իսկ:
«Karanlık İşler» համալիրէն ներս արդէն հինգերորդ ձեռնարկը կազմակերպուեցաւ նման բնոյթով:

Ատր­պէյ­ճան, որ ա­մե­նա­բարձր մա­կար­դա­կի վրայ թշնա­մի հռչա­կած է աշ­խար­հի բո­լոր հա­յե­րը, զա­նա­զան ա­ռիթ­նե­րով իր թի­րա­խը կը դարձ­նէ հա­յոց սփիւռ­քէն կար­կա­ռուն, յա­ռա­ջա­տար դէմ­քեր։ Նման վի­ճակ մը այս շրջա­նին ստեղ­ծուած է զուի­ցե­րա­հայ յայտ­նի գոր­ծիչ, նշա­նա­ւոր գոր­ծա­րար ու դի­ւա­նա­գէտ Վար­դան Սրմա­քէ­շի պա­րա­գա­յին։

Պատ­րիար­քա­կան Ընդ­հա­նուր Փո­խա­նորդ Տ. Ա­րամ Արք. Ա­թէ­շեան ե­րէկ հիւ­րըն­կա­լեց Գալ­ֆաեան Տան խնա­մա­կա­լու­թեան ներ­կա­յա­ցու­ցիչ­նե­րը, ո­րոնց հետ էր նաեւ հա­մա­նուն ուխ­տէն Քոյր Գա­յիա­նէ Տուլ­քա­տի­րեան։ Ա­տե­նա­պե­տու­հի Տիա­նա Գամ­բա­րո­սեան եւ իր ըն­կեր­նե­րը Գում­գա­բու այ­ցե­լած էին Նո­յեմ­բե­րի 22-ին նա­խա­տե­սուած Գալ­ֆաեա­նի տա­րե­կան սի­րոյ սե­ղա­նին ըն­դա­ռաջ։

ՄԱՇ­ՏՈՑ ՔԱ­ՀԱ­ՆԱՅ ԳԱԼ­ՓԱՔ­ՃԵԱՆ

Յա­ճախ կը կրկնենք, թէ կեան­քը միայն ներ­կայ ապ­րում­նե­րը եւ ա­պա­գա­յի մա­սին յոյ­սե­րը չէ, այլ կա՛յ նաեւ ան­ցեալ մը՝ որ ե­րե­քը միա­սին կը կազ­մեն կեան­քը։ Մարդ երբ կ՚ապ­րի ներ­կան, չի կրնար ու­րա­նալ նաեւ «ան­ցեալ» ժա­մա­նա­կի մը գո­յու­թիւ­նը, ո­րուն ազ­դե­ցու­թիւն­նե­րը, թո­ղած հետ­քե­րը ան­տե­սել կա­րե­լի չէ, քա­նի որ ներ­կան պատ­րաս­տո­ղը ան­ցեա՛լն է, իր բո­լոր ե­րե­սակ­նե­րով կամ դի­մա­յե­ղում­նե­րով։

«Տա­թե­ւեր» ճո­պա­նու­ղին ար­դէն հինգ տա­րե­կան է: Հինգ տա­րի ա­ռաջ, 2010 թուա­կա­նի Հոկ­տեմ­բերի 16-ին գոր­ծար­կուե­ցաւ աշ­խար­հի ա­մե­նաեր­կար յե­տա­դարձ ճո­պա­նու­ղին՝ անց­նե­լով Ո­րո­տա­նի կիր­ճի վրա­յով եւ հնա­րա­ւո­րու­թիւն ըն­ձե­ռե­լով Հա­լի­ձո­րէն Տա­թե­ւի միջ­նա­դա­րեան վա­նա­կան հա­մա­լիր հաս­նիլ կարճ, յար­մա­րա­ւէտ օ­դա­յին ճա­նա­պար­հով: