Արխիւ

​Պատրիարքարանի երդիքին տակ երէկ առաւօտ կազմակերպուեցաւ պատմական նշանակութեամբ ստորագրման արարողութիւն մը:
Գալֆաեանն ու Դպրեվանքը թուղթի վրայ պաշտօնապէս պիտի մնան երկու անջատ կառոյց, բայց գործնականին մէջ պիտի նոյնանան բոլոր առումներով։ Համայնքային շրջանակները կ՚ողջունեն ստեղծուած համագործակցութեան մթնոլորտը եւ անով պայմանաւորուած փայլուն հեռանկարները:
Տոց. Թորոս Ալճանի բացատրութիւններով, այս կարեւոր նախաձեռնութիւնը հետամուտ է կրթական աշխարհի փոփոխեալ չափանիշներուն այլեւս քայլ յարմարցնելու եւ թրքահայ կեանքէն ներս միասնականութեան ոգիով գործելու մշակոյթի վերահաստատման:

ԱՐԱ ԳՕՉՈՒՆԵԱՆ

Կրթա­կան բնա­գա­ւա­ռը թրքա­հայ ի­րա­կա­նու­թեան մօտ եր­կար տաս­նա­մեակ­նե­րէ ի վեր նոյ­նա­ցած է քա­րա­ցած խնդիր­նե­րով։ Վէրք մը, որ կը կոտ­տայ շատ եր­կար ժա­մա­նա­կէ ի վեր ու չի սպիա­նար դժբախ­տա­բար։

ՄԱՇ­ՏՈՑ ՔԱ­ՀԱ­ՆԱՅ ԳԱԼ­ՓԱՔ­ՃԵԱՆ

Մարդ երկ­խօ­սու­թեամբ միայն կը հաս­նի ճշմար­տու­թեան, ան այս մի­ջո­ցով է, որ կրնայ գտնել ճշմար­տու­թիւ­նը եւ եր­ջան­կու­թիւ­նը՝ զորս ան­դա­դար փնտռած է դա­րե­րէ ի վեր։ Մար­դուն ար­ժա­նա­պա­տուու­թեան ա­մե­նավ­սեմ ե­րե­ւոյ­թը կը գտնուի մար­դուն Աս­տու­ծոյ հետ հա­ղոր­դակ­ցե­լու կո­չու­մին մէջ։

ՄԱՇ­ՏՈՑ ՔԱ­ՀԱ­ՆԱՅ ԳԱԼ­ՓԱՔ­ՃԵԱՆ

Քրիս­տոս ե­կաւ աշ­խար­հին իր՝ ամ­բողջ սի­րով ու խո­նար­հու­թեամբ, բայց մար­դոց սիր­տը եւ հո­գին լե­ցուած էր աշ­խար­հիկ տե­սակ տե­սակ հրայրք­նե­րով, զա­նա­զան զբա­ղում­նե­րով՝ ուր տեղ չկար սի­րոյ, խո­նար­հու­թեամբ ի­րեն տեղ փնտռող Քրիս­տո­սի ան­կեղծ սի­րոյն։

Եւ­րո­խոր­հուր­դի Խորհր­դա­րա­նա­կան վե­հա­ժո­ղո­վի նա­խա­գահ Անն Պրա­սէօր ե­րէկ շփում­ներ ու­նե­ցաւ Ե­րե­ւա­նի մէջ, ուր օ­րուան ըն­թաց­քին մէկ­տե­ղուե­ցաւ Հա­յաս­տա­նի Ազ­գա­յին ժո­ղո­վի նա­խա­գահ Գա­լուստ Սա­հա­կեա­նի եւ Ար­տա­քին գոր­ծոց նա­խա­րար Ե­դուարդ Նալ­պան­տեա­նի հետ։ Պաշ­տօ­նա­կան աղ­բիւր­նե­րու հա­ղոր­դում­նե­րով, Անն Պրա­սէօր Ե­րե­ւա­նի մէջ յայտ­նեց, որ Լեռ­նա­յին Ղա­րա­բա­ղի հիմ­նախնդ­րի լուծ­ման միակ ու­ղին կը հա­մա­րուի երկ­խօ­սու­թիւ­նը։

ՍԱԳՕ ԱՐԵԱՆ​

Հայ­կա­կան հար­ցին շուրջ Վա­տի­կա­նէն հնչած յայ­տա­րա­րու­թիւն­նե­րը կը շա­րու­նա­կեն զբա­ղեց­նել օ­րա­կար­գը։ Շա­բա­թա­վեր­ջին Ս. ­Պետ­­րո­­սի տա­ճա­րին մէջ մա­տու­ցուած Ս. ­Պա­տա­րա­գին ներ­կայ գտնուած է նաեւ լի­բա­նա­նա­հայ բա­նաս­տեղծ Սա­գօ Ա­րեան, որ վեր­ջին տա­րի­նե­րուն բնա­կու­թիւն հաս­տա­տած է Ե­րե­ւա­նի մէջ։ Իր տպա­ւո­րու­թիւն­նե­րը ո­րոշ չա­փով կը բիւ­րե­ղաց­նեն հայ­կա­կան կող­մի տրա­մադ­րու­թիւն­­նե­րը՝ Ս.­ Ա­թո­ռի որ­դեգ­րած դիր­քի լոյ­սին տակ։ Ստո­րեւ ո­րոշ յա­պա­ւում­նե­րով կը ներ­կա­յաց­նենք Վա­տի­կա­նի ի­րա­դար­ձու­թիւն­նե­րուն վե­րա­բե­րեալ իր խորհր­դա­ծու­թիւն­նե­րը։

Թուրքիոյ բողոքի մթնոլորտին մէջ Ս. Պապը երէկ քայլ մը առաջ տարաւ իր յայտարարութիւնները:
Ֆրանսիսքոս Ա. Քահանայապետը յայտնեց, որ իրերը պէտք է կոչել իրենց իսկ անունով: Իտալիոյ Արտաքին գործոց նախարար Փաոլօ Ճենթիլոնի անարդար նկատեց Անգարայի հակազդեցութիւնը:

Տեսակցեցաւ՝ ԱՆՈՒՇ ԹՐՈՒԱՆՑ

«Յուշ» ընկերութիւնը շուրջ երկու տարիէ ի վեր համացանցի վրայ կը զետեղէ աշխարհի հայկական գերեզմաններուն, խաչքարերուն եւ յատկանշական վայրերուն մասին տեղեկութիւններ:
Տքթ. Միհրան Վարդանեան Օքսֆորտի համալսարանէն Հայաստան վերադառնալէ վերջ ձեռնարկած է շատ հետաքրքրական ու եզակի գործունէութեան:

Շիշ­լի մար­զա­կում­բը նա­խա­պատ­րաս­տա­կան աշ­խա­տու­թիւն­նե­րու ձեռ­նար­կած է կեան­քի կո­չե­լու հա­մար «Նո­րա­ծա­գում» խո­րագ­րեալ ծրագ­րի մը, ո­րով կը նա­խա­տե­սուի կազ­մա­կեր­պել սի­րոյ սե­ղան մը եւ ստեղ­ծել զօ­րակ­ցու­թեան մթնո­լորտ։ 1946 թուա­կա­նին հիմ­նուած այս մար­զա­կում­բը յա­ռա­ջի­կայ տա­րի պի­տի թե­ւա­կո­խէ իր հիմ­նադ­րու­թեան 70-ա­մեայ յո­բե­լեա­նը, ո­րուն ըն­դա­ռաջ կը ձգտի ամ­րապն­դել իր գոր­ծած են­թա­գե­տի­նը։