Արխիւ

Գա­նա­տա­յի հե­ղի­նա­կա­ւոր George Weston recital հա­մեր­գաս­րա­հին մէջ վերջերս տե­ղի ու­նե­ցաւ Թո­րոն­թո­յի սիմ­ֆո­նիկ նո­ւա­գա­խում­բի «Մի՛ մոռ­նար զիս» խո­րագ­րով հա­մեր­գը՝ նո­ւի­րո­ւած 100-րդ ­տա­րե­լի­ցին: Նո­ւա­գա­խում­բին հետ ե­լոյթ ու­նե­ցաւ աշ­խար­հահռ­չակ սոփ­րա­նօ Յաս­միկ Պա­պեան ու ջու­թա­կա­հա­րու­հի Նու­նէ Մե­լի­քեան:

Ե­րէկ, Ա­մե­նայն Հա­յոց Տ.Տ. Գա­րե­գին Բ. Կա­թո­ղի­կո­սը մէկ­տե­ղուե­ցաւ Մայր Ա­թոռ Սուրբ Էջ­միած­նի պաշ­տօ­նէու­թեան հետ։ Մայ­րա­վան­քի հա­մա­լի­րէն ներս, Գէոր­գեան հո­գե­ւոր ճե­մա­րա­նի հան­դի­սու­թիւն­նե­րու դահ­լի­ճի եր­դի­քին տակ այս հա­ւա­քոյ­թը կազ­մա­կեր­պուե­ցաւ Վե­հա­փառ Հայ­րա­պե­տի գա­հա­կա­լու­թեան 16-րդ տա­րե­դար­ձին առ­թիւ։

Հա­մայն­քա­յին շրջա­նակ­նե­րը շա­բա­թա­վեր­ջին ու­րա­խա­կից ե­ղան Պէնկ­լեան եւ Կիւն­պերկ ըն­տա­նիք­նե­րուն, ո­րոնց զա­ւա­կաց Սուրբ Պսա­կի խորհր­դա­կա­տա­րու­թիւ­նը տե­ղի ու­նե­ցաւ Ա­թո­ռա­նիստ Մայր ե­կե­ղեց­ւոյ մէջ։

ՆԱ­ՐԷ ԳԱ­ԼԵՄ­ՔԵ­ՐԵԱՆ

Ու­ղե­ղը վի­րա­հա­տե­լու հա­մար բժիշկ­նե­րը կա­րի­քը ու­նին տես­նե­լու նուրբ ման­րա­մաս­նու­թիւն­ներ՝ փոքր ծա­ւա­լով: Փոքր քա­մե­րա մը կրնայ ու­ղե­ղին մէ­ջէն առ­նել 3 տա­րա­ծու­թեամբ (3 տի.) նկար­ներ, ո­րոնք վի­րա­բոյժ­նե­րուն թոյլ կու տան տես­նել բար­դու­թիւն­նե­րը, ինչ որ կը մղէ ա­ւե­լի ա­րագ, ա­պա­հով քայ­լե­րու դի­մե­լու:

«Եթէ սուրիահայերը ապահովուին կեանքի նուազագոյն պայմաններով՝ բնակարանով ու աշխատանքով, ապա չեն հեռանար Հայաստանէն»:
Նախարար Հրանոյշ Յակոբեանի տուեալներով, Հայաստան աշխարհի չորրորդ երկիրներէն է փախստականներ ընդունելու առումով ու բաւական առաջ՝ բոլոր համեմատականներով:

«Ա­կօս» շա­բա­թա­թեր­թի հիմ­նա­դիր Հրանդ Տին­քի դէմ գոր­ծուած մա­հա­փոր­ձի հար­ցաքն­նու­թիւ­նը կը շա­րու­նա­կէ մշտա­պէս զբա­ղեց­նել օ­րա­կար­գը։ Ծա­նօթ է, որ վեր­ջերս նոր հար­ցաքն­նու­թիւն մը ի­րա­կա­նա­ցուած է՝ պար­զե­լու հա­մար այս մա­հա­փոր­ձին շրջագ­ծով հան­րա­յին պաշ­տօ­նեա­նե­րու դե­րա­կա­տա­րու­թիւ­նը։

Ամենայն Հայոց Տ.Տ. Գարեգին Բ. Կաթողիկոսի գահակալութեան 16-րդ տարեդարձը՝ Մայր Տաճարի մէջ:
Տ. Խաժակ Արքեպիսկոպոս Պարսամեան. «Նորին Սրբութիւնը յարատեւութեամբ, խորունկ իմաստութեամբ, ջանասէր աշխատասիրութեամբ կը ձգտի Հայ Եկեղեցւոյ սպասաւորներուս ցոյց տալ՝ ինչպէս յաղթահարել առկայ դժուարութիւնները»:

Շա­բա­թա­վեր­ջին մեր հա­ւա­տա­ցեալ ժո­ղո­վուր­դին ու­շադ­րու­թիւ­նը կեդ­րո­նա­ցած էր Պա­լա­թու Սրբոց Հրեշ­տա­կա­պե­տաց ե­կե­ղեց­ւոյ վրայ։ Հայ բնակ­չու­թե­նէ նօս­րա­ցած պատ­մա­կան թա­ղի մը մէջ կը գտնուի այս սրբա­վայ­րը, որ միշտ հո­գե­հա­րա­զատ ուխ­տա­վայ­րի մը բնոյ­թը ու­նե­ցած էր մեր հա­ւա­տա­ցեալ­նե­րուն տե­սա­կէ­տէ։ Ե­կե­ղեց­ւոյ հիմ­նադ­րու­թեան 180-ա­մեա­կին առ­թիւ տե­ղի ու­նե­ցան կրօ­նա­կան եւ աշ­խար­հիկ ա­րա­րո­ղու­թիւն­ներ, ո­րոնց նա­խա­գա­հեց Տ. Սա­հակ Եպսկ. Մա­շա­լեան, որ տուաւ նաեւ օ­րուան պատ­գա­մը։

ՍԱԳՕ ԱՐԵԱՆ

Ա­րա­բա­կան աշ­խար­հին հա­մար Թուր­քիոյ մէջ ըն­թա­ցող քա­ղա­քա­կան խմո­րում­նե­րը դար­ձած են շեշ­տա­կիօ­րէն կա­րե­ւոր, մա­նա­ւանդ Թուր­քիոյ այ­սօ­րուան իշ­խա­նու­թիւն­նե­րուն ա­րաբ-իս­լա­մա­կան աշ­խար­հին բա­ցուե­լու քա­ղա­քա­կա­նու­թեան պատ­ճա­ռով: