Արխիւ

Տ. Զաքարիա Վրդ. Բաղումեան անդրադարձաւ ծպտեալ հայոց վերադարձի խնդիրներուն:
«Եկեղեցին չի խոչընդոտեր նման դէպքերը, այլ ցոյց կու տայ ճանապարհը, որով կրնայ լուծուիլ խնդիրը։ Զգուշաւորութիւնը կը բացատրուի ապօրինի գործողութիւններու մէջ չներքաշուելու մտայնութեամբ»:

Վարչապետը ելոյթ մը ունեցաւ ԱՔ կուսակցութեան հիմնադրութեան 14-րդ տարեդարձին առթիւ:
Ահմէտ Տավուտօղլու կոչ ուղղեց քաղաքական ղեկավարներուն՝ չխուսափիլ ազգի կամքի դրսեւորումէն:

ԱՐԱ ԳՕՉՈՒՆԵԱՆ

2015 թուականի մթնոլորտին մէջ ծպտեալ հայերու խնդիրը վերստին ծառացած է հայաշխարհին առջեւ՝ իր բազում բարդ երեսակներով - Բ:
Վերադարձի ակնկալութիւններու պարագային մօտեցումը պէտք է ունենայ այն առանցքը, թէ հայը շարք մը արժէքներու, ժառանգութեան մը մերօրեայ կրողն է:

 ՄԱՇ­ՏՈՑ ՔԱ­ՀԱ­ՆԱՅ ԳԱԼ­ՓԱՔ­ՃԵԱՆ

Կեան­քի ընդ­հա­նուր փոր­ձա­ռու­թիւ­նը ցոյց կու տայ՝ թէ կան շատ մը ազ­նիւ հո­գի­ներ՝ ո­րոնք փոր­ձու­թե­նէ ծան­րա­պէս ճնշուած, գրե­թէ ընկ­ճուե­լու մօտ են ի­րենց «Ես»ին եւ «չար»ին զօ­րու­թիւն­նե­րուն դէմ պայ­քա­րե­լու հա­մար։

Ի­րա­նի Ար­տա­քին գոր­ծոց նա­խա­րար Մու­համ­մէտ Ճե­ւատ Զա­րիֆ ե­րէկ շփում­ներ ու­նե­ցաւ Դա­մաս­կո­սի մէջ, ուր հիւ­րըն­կա­լուե­ցաւ Սու­րիոյ Նա­խա­գահ Պե­շար Է­սա­տի կող­մէ։ Պաշ­տօ­նա­կան աղ­բիւր­նե­րու հա­ղոր­դումնե­րով, կող­մե­րը կար­ծիք­ներ փո­խա­նա­կե­ցին Սու­րիոյ ներ­քին պա­տե­րազ­մի լուծ­ման յար­մա­րա­գոյն տար­բե­րակ­նե­րուն շուրջ։

Նախ­կին դա­տա­խազ Զէ­քէ­րիա Էօ­զի ար­տա­սահ­մա­նեան ո­դի­սա­կա­նը կը շա­րու­նա­կէ զբա­ղեց­նել հան­րա­յին կար­ծի­քին օ­րա­կար­գը։ «Հիւր­րի­յէթ» օ­րա­թեր­թը այ­սօր կը գրէ, թէ իր հաս­ցէին ձեր­բա­կալ­ման ո­րո­շում ըն­դու­նուած նախ­կին դա­տա­խազ Զէ­քէ­րիա Էօզ երկ­րէն խոյս տա­լէ վերջ՝ Հա­յաս­տա­նի վրա­յով մեկ­նած է Գեր­մա­նիա։

ԱՔ կուսակցութեան եւ ՃՀՓ-ի շփումներով անհրաժեշտ մթնոլորտը չստեղծուեցաւ՝ համախոհական կառավարութիւն մը ստեղծելու համար:
Վարչապետ Ահմէտ Տավուտօղլու երէկ երեկոյեան ժամադրութիւն պահանջեց ՄՀՓ-ի կուսակցապետ Տեւլէթ Պահչելիէն:

Նախ­կին դա­տա­խազ­ներ՝ Զէ­քէ­րիա Էօզ եւ Ճե­լալ Քա­րա այս օ­րե­րուն ա­ռաջ­նա­հեր­թօ­րէն կը զբա­ղեց­նեն երկ­րին օ­րա­կար­գը։ Ինչ­պէս ծա­նօթ է, ա­նոնք խոյս տուած են Թուր­քիա­յէն, ճիշդ այն հանգ­րուա­նին, երբ ի­րենց դէմ ձեր­բա­կալ­ման ո­րո­շում տրուե­ցաւ պատ­կան մար­մին­նե­րուն կող­մէ։

Ատր­պէյ­ճա­նի զի­նեալ ու­ժե­րը վեր­ջին օ­րե­րուն խտա­ցեալ ձե­ւով կը շա­րու­նա­կեն հրա­դա­դա­րը խախ­տել Ար­ցա­խի ճա­կա­տին վրայ։ Ե­րե­ւա­նի եւ Ստե­փա­նա­կեր­տի պաշ­տօ­նա­կան աղ­բիւր­նե­րը ե­րէկ օ­րուան սկիզ­բին ար­ձա­գանգ հան­դի­սա­ցան հա­մա­պա­տաս­խան լու­րե­րու, ո­րոնց ան­մի­ջա­պէս յա­ջոր­դեց նոր նա­հա­տա­կի մը գոյ­ժը։