Արխիւ

Գալ­ֆաեան Տան նա­խա­ձեռ­նու­թեամբ կազ­մա­կեր­պուե­ցաւ Ա­մա­նո­րի խրախ­ճանք մը՝ Սկիւ­տա­րի սա­նուց միու­թեան հա­ւա­քա­տե­ղիի եր­դի­քին տակ։ Հա­ւա­քոյ­թին ներ­կայ գտնուե­ցան Տ. Յա­րու­թիւն Ա­բե­ղայ Տա­մա­տեան, Տ. Գրի­գոր Ա. Քհնյ. Տա­մա­տեան, Քոյր Գա­յիա­նէ Տուլ­քա­տի­րեան, Գալ­ֆաեան Տան խնա­մա­կա­լու­թեան ա­տե­նա­պե­տու­հի Տիա­նա Գամ­բա­րո­սեան եւ իր ըն­կեր­նե­րը։

Պա­քըր­գիւ­ղի Տա­տեան վար­ժա­րա­նի հա­մա­լի­րէն ներս վեր­ջերս տե­ղի ու­նե­ցաւ թա­տե­րա­կան ե­րե­կոյթ մը։ Տա­տեան սա­նուց միու­թեան վար­չու­թեան նա­խա­ձեռ­նու­թեամբ կազ­մա­կեր­պուե­ցաւ թա­տե­րա­կան ներ­կա­յա­ցու­մը, ո­րու ըն­թաց­քին հան­դէս ե­կան յայտ­նի դե­րա­սան­ներ Սե­ւինչ Էր­պու­լաք եւ Ֆրատ Թա­նըշ։

Հա­յաս­տա­նի «Թա­թուլ Ալ­թու­նեան» եր­գի ու պա­րի պե­տա­կան հա­մոյ­թը այս շրջա­նին կը նշէ իր հիմ­նադ­րու­թեան 80-ա­մեայ յո­բե­լեա­նը։  Ար­տա­սահ­մա­նի մէջ այս յո­բե­լեա­նի շար­ժա­ռի­թով ա­ռա­ջին ձեռ­նար­կը նա­խա­տե­սուած է Իս­թան­պու­լի մէջ՝ Է­սաեան սա­նուց միու­թեան «Մա­րալ» հա­մոյ­թին նա­խա­ձեռ­նու­թեամբ։ Ինչ­պէս ծա­նօթ է, եր­կար տա­րի­նե­րէ ի վեր Հա­յաս­տա­նի Պա­րի պե­տա­կան հա­մոյ­թի եւ «Մա­րալ» հա­մոյ­թի մի­ջեւ կը շա­րու­նա­կուի հա­մա­գոր­ծակ­ցու­թիւն, որ կ՚ու­նե­նայ դրա­կան պտուղ­ներ, մեր գե­ղա­րուես­տա­սէր­նե­րուն տե­սա­կէ­տէ։

Ա­ԼԵՔՍ ՍՐԿ. ԳԱ­ԼԱ­ՅՃԵԱՆ

Աստուածաշունչ մատեանը կը հաստատէ. որ Ադամ եւ Եւա Աստուծոյ պատկերին համաձայն ստեղծուեցան եւ Աստուծոյ կողմէ այս երկրի վրայ հաւասարապէս, միասնաբար բազմանալու ու իշխելու պարտաւորութեան կոչուեցան (Հմմտ. Ծն 1,27-28): Արեւելքի մէջ ընկերութիւնը ենթակայ ըլլալով արական սեռի տիրապետութեան, նաեւ Հին Կտակարանին մէջ կինը կը տեսնենք ընդհանրապէս նոյն պատկերով ներկայացուած:

ՄԱՇ­ՏՈՑ ՔԱ­ՀԱ­ՆԱՅ ԳԱԼ­ՓԱՔ­ՃԵԱՆ

«Օրհնութիւն»ը վստահութիւն կը ներշնչէ, քանի որ Սաղմոսերգուն կ՚ըսէ. «Վասնզի Անոր ողորմութիւնը մեր վրայ մեծ է եւ Տէրոջը ճշմարտութիւնը յաւիտեա՛ն է» (ՍԱՂՄ. ՃԺԷ 2)։ Եւ դարձեալ. «Տէրը իմ հովիւս է, ես բանի որ կարօտութիւնը պիտի չունենամ» (ՍԱՂՄ. ԻԳ 1)։

Հայաստանի արտաքին գործոց նախարարը աւարտին հասցուց դէպի Փարիզ աշխատանքային այցելութիւնը:
Եդուարդ Նալպանտեան տեսակցեցաւ Ֆրանսայի նախագահի դիւանագիտական հարցերով աւագ խորհրդական Էթիէնի հետ:

«Առանց պատկան մարմիններու թոյլտուութեան մենք չենք կրնար ունենալ նոր գահակալ մը, իսկ սա կը նշանակէ, որ առ այժմ ընտրութիւն տեղի չ՚ունենար։ Տ. Գարեգին Արքեպիսկոպոս Պեքճեան պէտք է ետ քաշուի՝ որպէսզի տեղի ունենան ընտրութիւններ»:
Արմատական խիստ պահանջներ:
Տ. Արամ Արք. Աթէշեան. «Ես քանի մը անգամ ըսած եմ, որ իշխանութիւններու թոյլտուութիւնը ապահովելէ վերջ առնուին մնացեալ քայլերը, սակայն կատարուեցաւ ճիշդ հակառակը եւ այս պատճառով ալ ստեղծուեցաւ առկայ իրավիճակը»։
Նորին սրբազնութեան խօսքերով՝ Իսթանպուլի կուսակալը պաշտօնապէս յայտնած է, որ պետութիւնը դէմ չէ ընտրութեան, սակայն պէտք է վերահաստատուի այս գործընթացի սկզբնական փուլի կացութիւնը:

ՆԱ­ՐԷ ԳԱ­ԼԵՄ­ՔԷ­ՐԵԱՆ

Ժամանակի ընթացքին ընդունուած կարգը այն եղած է, որ  պետութիւններու ղեկավարները եւ ընդհանրապէս առաջնորդները ըլլան տարեց: Այս երեւոյթին դէմ անշուշտ միշտ պայքարողներ եղած են: Այսօր տարեցներու հետ նոյնպէս կան բաւական երիտասարդ նախագահներ, ընդհանրապէս՝ առաջնորդներ, որոնք հեղինակութիւն ունեցող անձնաւորութիւններ են:

Սա­գօ Ա­րեան կը տե­ղե­կաց­նէ Ե­րե­ւա­նէն.-
Ե­րե­ւա­նի մէջ, Դեկ­տեմ­բե­մի 18-ին, տե­ղի ու­նե­ցաւ հան­դի­պում՝ նուի­րուած թուրք գրող Պիր­կիւլ Օ­ղու­զի «Հա՛հ» հա­տո­րին: Թուրք ե­րի­տասրդ գրա­գի­տու­հիին գիր­քը հրա­պա­րա­կուած է Հա­յաս­տա­նի մէջ գոր­ծող «Ան­տա­րես» հրա­տարկ­չա­տան կող­մէ: