Արխիւ

Հայաստանի Կրթութեան ու գիտութեան եւ Սփիւռքի նախարարութիւններուն ծրագիրը:
«Արի տուն» ծրագրի ծիրէն ներս այս տարուան առաջին երիտասարդական խումբի այցը սկսաւ:

Վրաս­տա­նի Ար­տա­քին գոր­ծոց նա­խա­րար Մի­խէ­յիլ Ճա­նե­լի­ծէ այ­սօր եր­կօ­րեայ պաշ­տօ­նա­կան այ­ցե­լու­թիւն մը կու տայ Ե­րե­ւան, Հա­յաս­տա­նի Ար­տա­քին գոր­ծոց նա­խա­րար Ե­դուարդ Նալ­պան­տեա­նի հրա­ւէ­րին ըն­դա­ռաջ։ Հա­յաս­տա­նի բարձ­րա­գոյն ղե­կա­վա­րու­թեան կող­մէ կը հիւ­րըն­կա­լուի Մի­խէ­յիլ Ճա­նե­լի­ծէ, որ Ե­դուարդ Նալ­պան­տեա­նի հետ բա­նակ­ցու­թիւն­ներ կը վա­րէ՝ երկ­կող­մա­նի յա­րա­բե­րու­թիւն­նե­րու ըն­թաց­քին եւ տա­րած­քաշր­ջա­նա­յին ի­րա­դար­ձու­թիւն­նե­րուն շուրջ։

ՍԱԳՕ ԱՐԵԱՆ

Այդ թուա­կան­նե­րէն ան­ցած են տա­սը «եր­կար» տա­րի­ներ: Եր­կար, ո­րով­հե­տեւ տար­բեր ա­ռում­նե­րով եր­կի­րը գե­րին կը դառ­նար քա­ղա­քա­կան ու­ժե­րու տա­րա­կար­ծու­թիւն­նե­րուն եւ մեծ հա­րուած կը հաս­ցուէր Լի­բա­նա­նի տնտե­սա­կան, ըն­կե­րա­յին, կրթա­կան եւ մշա­կու­թա­յին ո­լորտ­նե­րուն:

Պատ­րիար­քա­կան Ա­թո­ռոյս կող­մէ ե­րա­նաշ­նորհ Շնորհք Պատ­րիար­քի ծննդեան հա­րիւ­րա­մեա­կին առ­թիւ հաս­տա­տուած «Շնորհք Պատ­րիարք-100» մա­տե­նա­շա­րէն լոյս տե­սաւ գե­ղա­տիպ հա­տոր մը եւս. «Ա­ւագ Շա­բաթ»։

Ֆէ­րի­գիւ­ղի «Շի­րի­նօղ­լու» սրա­հին մէջ ե­րէկ թա­ղի Մէ­րա­մէթ­ճեան վար­ժա­րա­նի ա­շա­կեր­տու­թեան հա­մար կազ­մա­կեր­պուե­ցաւ հա­ճե­լի հա­ւա­քոյթ մը։ Դպրո­ցի տնօ­րէ­նու­թեան եւ ծնո­ղաց միու­թեան կազ­մա­կեր­պու­թեամբ, Ս. Զատ­կի տօ­նին ըն­դա­ռաջ, վար­ժա­րա­նի բո­լոր դա­սա­րան­նե­րէն ա­շա­կերտ­ներ ներ­կե­ցին հաւ­կիթ­ներ ու պատ­րաս­տե­ցին խմո­րե­ղէն­ներ։

ՄԱՇ­ՏՈՑ ՔԱ­ՀԱ­ՆԱՅ ԳԱԼ­ՓԱՔ­ՃԵԱՆ

«Վախ»ը՝ որ­պէս զգա­ցում, մարդ­կա­յին կեան­քին մէջ ըն­դո­ծին, այ­սինքն բնազ­դա­կան ո՛ւժ մըն է, որ կեան­քին ըն­թաց­քը կ՚ո­րո­շէ, կեան­քին գո­յա­պահ­պան­ման ու գո­յա­տեւ­ման նկատ­մամբ կա­րե­ւոր դե՛ր մը կը խա­ղայ։

Պատրիարքական Ընդհանուր Փոխանորդ Տ. Արամ Արքեպիսկոպոս Աթէշեան երէկ նախագահեց Սուրբ Գէորգ եկեղեցւոյ մեծահանդէս արարողութիւններուն:
Սամաթիոյ ընտանիքը հոգեւոր հրճուանքով դիմաւորեց Աւագ շաբթուան շրջանը, մինչ մանուկներու օրհնութեան աւանդական կարգը համախմբեց հոծ թիւով հաւատացեալներ:

ՄԱՇ­ՏՈՑ ՔԱ­ՀԱ­ՆԱՅ ԳԱԼ­ՓԱՔ­ՃԵԱՆ

Ա­ւագ Շա­բա­թը, իր ամ­բողջ տե­ւո­ղու­թեան, մե­զի ցոյց կու տայ Քրիս­տո­սի օ­րի­նա­կով, թէ կեան­քը յա­ջո­ղու­թեամբ պսա­կե­լու, յաղ­թա­նա­կի հաս­նե­լու հա­մար պէ՛տք է անց­նիլ խիստ աշ­խա­տան­քի մը ճամ­բէն, մին­չեւ իսկ չար­չա­րանք­նե­րու մէ­ջէն։ Ուս­տի Յի­սուս իր իսկ կեան­քով, մա­նա­ւանդ իր վեր­ջին օ­րե­րուն բա­ցա­յայտ կեր­պով վկա­յեց թէ՝ մարդ պէ՛տք է չար­չա­րուի որ­պէս­զի հաս­նի իր նպա­տա­կին՝ յաղ­թու­թեան եւ կա­տա­րե­լու­թեա՛ն։

Հա­յաս­տա­նի Պատ­մու­թեան թան­գա­րա­նին մէջ բա­ցուե­ցաւ «Աս­տուա­ծա­մայ­րը հայ­կա­կան պատ­կե­րա­քան­դակ­նե­րու մէջ» լու­սան­կար­չա­կան ժա­մա­նա­կա­ւոր ցու­ցա­հան­դէ­սը, որ կը ներ­կա­յաց­նէ Աս­տուա­ծա­մօր պաշ­տա­մուն­քի պատ­մա­կա­նօ­րէն ձե­ւա­ւո­րուած ար­տա­ցո­լում­նե­րը վաղ քրիս­տո­նէա­կան շրջա­նէն մին­չեւ 18-րդ դար: