Արխիւ

Վար­չա­պետ Պի­նա­լի Եըլ­տը­րըմ ե­րէկ հան­դի­պում մը ու­նե­ցաւ ՄՀՓ­-ի կու­սակ­ցա­պետ Տեվ­լէթ Պահ­չե­լիի հետ։ ԱՔ կու­սակ­ցու­թիւ­նը եւ ՄՀՓ մի­ջո­ցէ մը ի վեր աշ­խա­տանք կը տա­նին Սահ­մա­նադ­րու­թեան բա­րե­փոխ­ման նիւ­թին շուրջ։

Է­սաեան վար­ժա­րա­նի Ծնո­ղաց միու­թիւ­նը ե­րէկ ճաշ­կե­րոյթ մը կազ­մա­կեր­պեց Պա­քըր­գիւ­ղի «Է­ֆէն­տիմ» ճա­շա­րա­նին մէջ։ Վարժա­րա­նի հա­մա­կիր­նե­րը այս առ­թիւ հա­ճե­լի ժա­մանց ու­նե­ցան՝ ե­րաժշ­տա­կան յայ­տագ­րի գոր­ծադ­րու­թեամբ։ Տե­ղի ու­նե­ցաւ նաեւ վի­ճա­կա­հա­նու­թիւն մը։

​Գո­հու­նա­կու­թեամբ վե­րա­հա­սու կ՚ըլ­լանք, որ Պատ­րիար­քա­կան Ա­թո­ռը ո­րո­շած է պար­գե­ւատ­րել մեր հա­մայն­քի բա­րե­րա­րու­հի­նե­րէն Մո­նիք Եր­կա­նեա­նը։ Պատ­րիար­քա­կան Ընդ­հա­նուր Փո­խա­նորդ Տ. Ա­րամ Արք. Ա­թէ­շեա­նի տնօ­րի­նու­թեամբ յա­ռա­ջի­կայ օ­րե­րուն ի­րեն պի­տի շնոր­հուի «Կո­լոտ» շքան­շա­նը։ Ինչ­պէս ծա­նօթ է, ե­րա­նաշ­նորհ Յով­հան­նէս Բա­ղի­շե­ցի Պատ­րիար­քի յի­շա­տա­կին հաս­տա­տուած այս շքան­շա­նը կը շնոր­հուի բա­րե­րար­նե­րուն։

Չավուշօղլու-Լաւրով զրոյցի ընթացքին օրակարգի վրայ եկաւ Լեռնային Ղարաբաղի հիմնախնդիրը։
Թուրքիա կը յարգէ այս հակամարտութեան կարգաւորման ուղղեալ Ռուսաստանի կամքը։

«Նեզավիսիմայա Կազեթա»ի հաղորդումներով, Պաքու կը վարէ խտացեալ բանակցութիւններ՝ նոր սպառազինութիւն ապահովելու համար:
Ըստ Ատրպէյճանի Արտաքին գործոց նախարար Էլմար Մամէտեարովի, Համպուրկի մէջ յառաջիկայ օրերուն տեղի պիտի ունենայ 2+3 ձեւաչափով հանդիպում մը:

Ա­ՆԻ ԲՐԴՈ­ՅԵԱՆ-ՂԱԶ­ԱՐԵԱՆ

Դահ­լի­ճի մը մէջ նստած՝ ժա­մե­րով կը լսեմ թեր ու դէմ կար­ծիք­ներ: Հար­ցը կը քննարկուի բո­լոր տե­սան­կիւն­նե­րէն, հե­ղի­նա­կա­ւոր մտա­ւո­րա­կան­նե­րու հոյլ մը նոյն մտա­հո­գու­թիւն­նե­րը կ՚ար­ծար­ծէ: Ափ ի բե­րան կը հե­տե­ւիմ ան­ցու­դար­ձին՝ «Միա­ձու­լեն­ք», կ՚ը­սէ մին, «Միա­ձու­լու­մը լու­ծում չէ» կ­­՚ը­սէ ու­րիշ մը: Բո­լո­րը միա­բե­րան կ՚ար­ձա­գան­գեն դպրոց­նե­րու ծրա­գիր­նե­րուն մէջ նե­րա­ռել ա­րեւմ­տա­հա­յե­րէ­նը:

ՄԱՇ­ՏՈՑ ՔԱ­ՀԱ­ՆԱՅ ԳԱԼ­ՓԱՔ­ՃԵԱՆ

Հրա­չեայ Ա­ճա­ռեան, իր «Հա­յոց անձ­նա­նուն­նե­րի բա­ռա­րան»ին (1942) «Ա­ռա­ջա­բան»ին մէջ սա­պէս կ՚ը­սէ. «Այս աշ­խա­տու­թեան նպա­տակն է հա­ւա­քել, դա­սա­ւո­րել եւ ու­սում­նա­սի­րել այն բո­լոր ա­նուն­նե­րը, որ պատ­մու­թեան ըն­թաց­քին, ո­րե­ւէ հայ ան­հատ կրած է եր­բե­ւի­ցէ, ան­կախ իր ու­նե­ցած դիր­քէն ու աս­տի­ճա­նէն՝ ըն­դու­նած կրօ­նէն ու դա­ւա­նան­քէն եւ ապ­րած շրջա­նէն կամ երկ­րէն»։

Պուք­րէ­շի մէջ վեր­ջերս տե­ղի ու­նե­ցաւ գի­տա­ժո­ղով մը, որ ձօ­նուած էր՝ «Սփիւռ­քի գաղ­թօ­ճախ­նե­րու ազ­գա­յին եւ էթ­նիք ինք­նու­թիւն­նե­րը հան­րա­յին տա­րած­քէն ներս» նիւ­թին։ Բա­նա­կի տան եր­դի­քին տակ, այս հա­մա­ժո­ղո­վը կազ­մա­կեր­պուած էր «Եւ­րո­պա­կան սփիւռք­ներ» ցան­ցա­յին ծրագ­րի շրջա­նակ­նե­րէն ներս։

Ֆրանսախօսութեան կազմակերպութեան 2018-ի գագաթաժողովը տեղի պիտի ունենայ Երեւանի մէջ:
Դեսպան Շարփանթիէ համոզուած է, որ ֆրանսերէնի դերը յառաջիկային պիտի բարձրանայ Հայաստանէ ներս: