Արխիւ

 ՄԱՇ­ՏՈՑ ՔԱ­ՀԱ­ՆԱՅ ԳԱԼ­ՓԱՔ­ՃԵԱՆ

Մար­դուս բա­րու­թեան ըմբռ­նու­մը պայ­մա­նա­ւոր է, իսկ բա­րիի գոր­ծադ­րու­թիւ­նը՝ յա­րա­բե­րա­կա՛ն։ Մարդ՝ ըստ պա­րա­գա­նե­րու պա­հաջ­քին՝ եր­բեմն «բա­րի» է եւ եր­բեմն ալ՝ «չար»։

Ռու­սաս­տա­նի բնա­կան կա­զի ըն­կե­րու­թեան՝ «Կազփ­րոմ»ի վար­չու­թեան նա­խա­գահ Ա­լեք­սէյ Միլ­լէր յայ­տա­րա­րեց, թէ ո­րո­շած են ձեռ­նար­կել «Թրքա­կան հոսք» խո­ղո­վա­կա­շա­րի շի­նա­րա­րու­թեան։ Ռու­սա­կան հե­ռուս­տա­կա­յան­նե­րէն մէ­կուն տուած հար­ցազ­րոյ­ցին ըն­թաց­քին ան նշեց, թէ պի­տի սկսին խո­ղո­վա­կա­շա­րի ծո­վէն անց­նե­լիք հա­տուա­ծի կա­ռուց­ման։

Գա­տը­գիւ­ղի Ս. Եր­րոր­դու­թիւն յոյն ուղ­ղա­փառ ե­կե­ղեց­ւոյ վրայ նա­խըն­թաց օր կա­տա­րուած տգեղ յար­ձա­կումն ու հրկի­զե­լու փոր­ձը բո­ղո­քի ցոյ­ցով մը դա­տա­պար­տուե­ցան Գա­տը­գիւ­ղի մէջ։ «Ո՛չ ցե­ղա­պաշ­տու­թեան» նա­խա­ձեռ­նու­թեան կո­չով ի­րա­կա­նա­ցաւ այս քայ­լար­շա­ւը, ո­րու ըն­թաց­քին պար­զուե­ցան հա­կա­ցե­ղա­պաշ­տա­կան պաս­տառ­ներ։

Եւրոպական խորհրդարանը 432 կողմ եւ 94 դէմ քուէով ընդունեց Թուրքիոյ վերաբերեալ ամենամեայ զեկոյցը:
Եւրոպական միութեան նախարար Վոլքան Պոզքըր յայտնեց, թէ ետ պիտի վերադարձնեն փաստաթուղթը՝ 1915-ին կատարուած յղումին պատճառով:

Պրա­զի­լիոյ Ար­տա­քին գոր­ծոց նա­խա­րա­րու­թիւ­նը տա­րա­ծեց հա­ղոր­դագ­րու­թիւն մը՝ շեշ­տե­լով, թէ կ՚ափ­սո­սայ Թուր­քիոյ կա­ռա­վա­րու­թեան կա­յա­ցու­ցած ո­րոշ­ման հա­մար, սա­կայն կան գա­ղա­փար­ներ, դիր­քո­րո­շում­ներ, ո­րոնք են­թա­կայ չեն փո­փո­խու­թեան։ «Ար­մէնփրէս»ի փո­խանց­մամբ, նա­խա­րա­րու­թիւ­նը նաեւ ափ­սո­սանք յայտ­նեց, որ Թուր­քիոյ կա­ռա­վա­րու­թիւ­նը Պրա­զի­լիոյ ծե­րա­կոյ­տին կող­մէ ըն­դու­նուած բա­նա­ձե­ւի ա­ռըն­չու­թեամբ նման դիր­քո­րո­շում մը յայտ­նած է, քա­նի որ ան իր հա­մե­րաշ­խու­թիւնն ու հան­դուր­ժո­ղա­կա­նու­թիւ­նը կը յայտ­նէր հայ ժո­ղո­վուր­դին՝ Մեծ ե­ղեռ­նի 100-րդ տա­րե­լի­ցի եւ ան­մեղ մար­դոց զո­հուե­լուն կա­պակ­ցու­թեամբ։

​Եր​եսփոխանական ընտրութեանց աւարտին գործընթացը հետզհետէ կը թեւակոխէ պաշտօնական փուլ:
Համախոհական կառավարութեան ստեղծման ուղղութեամբ մայրաքաղաք Անգարայէն կը հնչեն տարբեր տեսակէտներ, կ՚առնուին քայլեր:
Ե­րես­փո­խա­նա­կան ընտ­րու­թեանց ա­ւար­տին երկ­րի ղե­կա­վա­րու­թիւ­նը ձե­ւա­ւո­րե­լու աշ­խա­տան­քը հետզ­հե­տէ կը մտնէ պաշ­տօ­նա­կան հու­նէ մը ներս։

Ա­մե­րի­կա­ցի թա­տե­րա­գիր եւ ման­կա­վարժ Ռի­չըրտ Քա­լի­նոս­քիի կեն­սագ­րու­թեան մէջ շրջա­դարձ մը կը մատ­նան­շէ «Գա­զա­նը լուս­նի վրայ» թա­տե­րա­խա­ղը, զոր ան սկսած է գրել 1991-ին։ Այս ստեղ­ծա­գոր­ծու­թիւ­նը ան­մի­ջա­պէս մեծ հե­տաքրք­րու­թեան ար­ժա­նա­ցած է հա­մաշ­խար­հա­յին հան­րու­թեան կող­մէ, բե­մադ­րուած բազ­մա­թիւ ան­գամ­ներ եւ ար­ժա­նա­ցած բազ­մա­թիւ մրցա­նակ­նե­րու։

Ջու­թա­կա­հար Քիմ Քաշ­քա­շեան եւ դաշ­նա­կա­հար Փի­թըր Նա­կի, ի ներ­կա­յու­թեան եր­գա­հան Տիգ­րան Ման­սու­րեա­նի, այս ի­րի­կուն հա­մերգ մը պի­տի սար­քեն Գում­գա­բուի Ս. Որդ­ւոց Ո­րոտ­ման ե­կե­ղեց­ւոյ մէջ։ 

Ֆրան­սա­յի «Լը Մոնտ» յայտ­նի օ­րա­թեր­թը վեր­ջերս դրուա­տա­լից յօ­դուած մը լոյս ըն­ծա­յած է Լիզ­պո­նի «Գա­լուստ Կիւլ­պէն­կեան» հիմ­նար­կին։ Հինգ է­ջե­րու վրայ տա­րա­ծուած այս ծա­ւա­լուն յօ­դուա­ծը ման­րա­մաս­նօ­րէն ծա­նօ­թա­ցու­ցած է «Կիւլ­պէն­կեան» հիմ­նար­կը, նաեւ ա­նոր բա­րե­յի­շա­տակ հիմ­նա­դի­րը՝ ազ­գա­յին մե­ծա­նուն բա­րե­րար Գա­լուստ Կիւլ­պէն­կեա­նը։