Հարթակ

​ՍԱԳՕ ԱՐԵԱՆ

​Հա­լէ­պի մէջ գրան­ցուող զի­նուո­րա­կան մար­տե­րը դար­ձեալ ստի­պե­ցին, որ Միա­ցեալ Նա­հանգ­նե­րու Նա­խա­գահ Պա­րաք Օ­պա­մա ու ա­ւե­լի վերջ Ռու­սաս­տա­նի Նա­խա­գահ Վլա­տի­միր Փու­թին պատ­կե­րասփ­ռուած ե­լոյթ­նե­րով խօ­սին տե­ղի ու­նե­ցող ա­րագ զար­գա­ցում­նե­րուն մա­սին:

ՆԱ­ՐԷ ԳԱ­ԼԵՄ­ՔԷ­ՐԵԱՆ

Ան­շուշտ բո­լոր տե­սա­կի նո­րա­րա­րու­թիւն­նե­րու խճան­կա­րին եւ քաո­սին մէջ շատ ու­րա­խա­լի է, որ Հա­յաս­տա­նի մէջ կ՚ա­ճին ու կը տա­րա­ծուին տե­ղե­կա­տուա­կան ար­հես­տա­գի­տու­թիւն­նե­րը, ո­րոնց լաւ եւ տե­ղին օգ­տա­գոր­ծու­մը բնա­կա­նա­բար մեր յա­րա­տեւ պայ­քա­րին նոր եւ ազ­դու թափ կու տայ:

​ԳԷՈՐԳ ՊԵՏԻԿԵԱՆ

Այդ օր դար­ձեալ գիր­քե­րուս հետ էի: Կը փոր­ձէի փո­շի­նե­րը մաք­րել, ա­պա՝ կար­գով կրկին ան­գամ շա­րել: Հա­ճե­լի զբա­ղում: Վեր­յի­շում­նե­րու ա­ռիթ: Ինք­նա­ծին, միա­ժա­մա­նակ մեծ ցան­կու­թիւն մը ու­նէի վե­րապ­րե­լու:

ՍԱՐ­ԳԻՍ ՓՈ­ՇՕՂ­ԼԵԱՆ

Ա­մէն տա­րիք իր վարդն ու­նի, ը­սենք. թէեւ եր­բեմն ա­նոր փու­շե­րը ա՛յն­քան հա­տու կրնան ըլ­լալ... փշա­տե­նի կո­չուե­լու չափ:

ՍԱԳՕ ԱՐԵԱՆ

​Յա­ռա­ջի­կայ օ­րե­րուն Ո­ւա­շինկ­թը­նի մէջ պի­տի ստո­րագ­րուի ա­մե­րի­կա-իս­րա­յէ­լեան հեր­թա­կան հա­մա­ձայ­նա­գիր մը, ո­րուն հի­մամբ Միա­ցեալ Նա­հանգ­նե­րու Պե­տա­կան քար­տու­ղա­րու­թիւ­նը Իս­րա­յէ­լին պի­տի տրա­մադ­րէ տասն տա­րուան վրայ եր­կա­րող տնտե­սա­կան իր յատ­կա­ցու­մը:

ՍԱՐ­ԳԻՍ ՓՈ­ՇՕՂ­ԼԵԱՆ

«Աս­տուած եր­կին­քէն ի­ջե­ցուց Ղու­րա­նը մար­դոց հա­մար, ին­չո՞ւ զայն երկ­րա­գուն­դի Օ­րի­նա­գիր­քը չը­նել»:

ՏՔԹ. ՃՈՐՃ ԲԱՐՍԵՂԵԱՆ

Ձայն բազ­մաց ձայն Աս­տու­ծոյ...
Դե­ռեւս դա­րե­րու խոր­քէն հնչած այս նա­խա­դա­սու­թիւ­նը, լա­ւա­գոյն վկա­նե­րէն մէ­կը կրնայ հան­դի­սա­նալ այն ճշմար­տու­թեան, որ Հայ մար­դը ու­նե­ցած է Ռամ­կա­վար «Դեմ­ոկ­րատ» մտած­ե­լա­կերպ:

ԱՆԻ ԴԱՒԻԹԵԱՆ-ՈՒՐԻՇԻԿԵԱՆ

​Սու­րիոյ պա­տե­րազ­մին պատ­ճա­ռած ա­ւեր­նե­րը տա­կա­ւին կը շա­րու­նա­կուին ա­մէ­նու­րեք, մա­նա­ւա՛նդ Հա­լէ­պի մէջ: Մղձա­ւան­ջա­յին այս ծանր օ­րե­րուն ու­նե­ցանք նա­հա­տակ­ներ, վի­րա­ւոր­ներ, ինչ­պէս նաեւ՝  նիւ­թա­կան ա­հա­ւոր վնաս­ներ: Բազ­մա­թիւ կա­ռոյց­ներ, հաս­տա­տու­թիւն­ներ, ե­կե­ղե­ցի­ներ եւ դպրոց­ներ գտնը-ւե­ցան ա­նա­պա­հով շրջան­նե­րու մէջ:

​ԳԷՈՐԳ ՔԷՕՇ­ԿԷ­ՐԵԱՆ

Մեր գիտ­ցած ըմբռ­նու­մով՝ մեղ­րա­լու­սի­նը կ­­՚ըլ­լայ եր­կու հո­գիի հա­մար, հարս ու փե­սայ։ Սա­կայն կ՚ե­րե­ւի թէ կան բա­ցա­ռու­թիւն­ներ, հի­մա թոյլ տուէք բա­ցատ­րեմ։

Ա­ՆԻ ԲՐԴՈ­ՅԵԱՆ-ՂԱԶ­ՐԱԵԱՆ

Կ­­՚անց­նին տա­րի­ներ, կը սպիաց­նեն խոր վէր­քեր, չէ՞ որ կ՚ը­սեն ժա­մա­նա­կը կը բու­ժէ ա­մէն վէրք, այդ­պէս ալ կ՚ըլ­լայ, ար­դեօ՞ք: Հռիփ­սիկ ար­դէն պա­տա­նի, օր մը երբ դպրո­ցէն տուն կու գայ, ի՞նչ տես­նէ, Սո­ղո­մոն հօ­րեղ­բայ­րը Յով­սէ­փին հետ ի­րենց տունն է, ի՞նչ ը­նել՝ ու­րա­խա­նա՞լ, տրտմի՞լ, սահմռ­կած կը կանգ­նի պահ մը ու անզ­գա­լա­բար.