Արխիւ

Զբօ­սաշր­ջու­թեան հայ­կա­կան հիմ­նար­կին մէջ ստեղ­ծուե­ցաւ գի­տա­կան զբօ­սաշր­ջու­թեան բա­ժին մը։ Նիւ­թին շուրջ տե­ղե­կու­թիւն­ներ փո­խան­ցեց Զբօ­սաշր­ջու­թեան հայ­կա­կան հիմ­նար­կի վե­րա­տե­սուչ Ռո­պէրթ Մի­նա­սեան, որ ը­սաւ, թէ յի­շեալ կա­ռոյ­ցը ստեղ­ծուած է Հա­յաս­տա­նի Գի­տու­թիւն­նե­րու ազ­գա­յին ա­կա­դե­միոյ եւ Ե­րե­ւա­նի մօտ Ռու­սաս­տա­նի դես­պա­նա­տան հա­մա­գոր­ծակ­ցու­թեամբ։

Պա­քուի մէջ կը շա­րու­նա­կուին ա­ռա­ջին Եւ­րո­պա­կան խա­ղե­րը, ո­րոնց լու­սա­բա­նում­նե­րուն շրջագ­ծով մի­ջազ­գա­յին զան­գուա­ծա­յին լրա­տուու­թեան մի­ջոց­նե­րը յատ­կա­պէս կ՚անդ­րա­դառ­նան նաեւ Հա­յաս­տա­նի մաս­նակ­ցու­թեան։

Հայ յե­ղա­փո­խա­կան դաշ­նակ­ցու­թիւ­նը (ՀՅԴ) դար­ձաւ Եւ­րո­պա­կան ըն­կեր­վա­րա­կան­նե­րու կու­սակ­ցու­թեան (PES) ան­դամ։ Կը հա­ղոր­դուի, որ Պու­տա­փեշ­տի մէջ տե­ղի ու­նե­ցած PES-ի 10-րդ հա­մա­գու­մա­րին ըն­թաց­քին հաս­տա­տուած է ՀՅԴ­-ի ան­դա­մակ­ցու­թիւ­նը՝ դի­տոր­դի կար­գա­վի­ճա­կով։

Թիֆ­լի­զի մէջ պա­տա­հած ջրհե­ղե­ղին ար­ձա­գանգ­նե­րը կը շա­րու­նա­կուին։ Մինչ ա­ղէ­տի հե­տե­ւանք­նե­րը կը հաս­նին ան­հա­ւա­տա­լի հա­մե­մա­տու­թիւն­նե­րու, ե­րէկ հա­սաւ եւս եր­կու հա­յե­րու մա­հուան գոյ­ժը։

Հա­յաս­տա­նի Սփիւռ­քի նա­խա­րա­րու­թեան նա­խա­ձեռ­նու­թեամբ կազ­մա­կեր­պուած «Ա­րի տուն» ծրագ­րի այս տա­րուան ա­ռա­ջին փու­լին բա­ցու­մը ե­րէկ տե­ղի ու­նե­ցաւ հան­դի­սա­ւոր ա­րա­րո­ղու­թիւ­նով մը։ Սփիւռ­քա­հայ ե­րի­տա­սարդ­նե­րու հայ­րե­նա­ճա­նաչ­ման ուղ­ղեալ այս նա­խա­ձեռ­նու­թիւ­նը վեր­ջին տա­րի­նե­րուն հե­տե­ւո­ղա­կա­նօ­րէն յա­ռաջ կը տա­րուի նա­խա­րա­րու­թեան կող­մէ։

Սո­ցիալ դե­մոկ­րատ Հնչա­կեան կու­սակ­ցու­թեան քսան կա­խա­ղան­նե­րը ե­րէկ ո­գե­կո­չուե­ցան Է­տիր­նէ­գա­բուի գե­րեզ­մա­նա­տան մէջ։ Փա­րա­մա­զի ան­ձին մէջ խորհր­դան­շուած այս քսան յե­ղա­փո­խա­կան­նե­րուն ո­գե­կոչ­ման ա­րա­րո­ղու­թիւ­նը կազ­մա­կեր­պուած էր «Նոր զար­թօնք»ի կող­մէ։ 

 ՄԱՇ­ՏՈՑ ՔԱ­ՀԱ­ՆԱՅ ԳԱԼ­ՓԱՔ­ՃԵԱՆ

Դար­ձեալ եւ մի՛շտ ան­կեղ­ծու­թիւն։ Քա­նի որ մարդ­կա­յին յա­րա­բե­րու­թիւն­նե­րու լաւ մշակ­ման հա­մար անհ­րա­ժեշտ պայման է, էա­կան տարր մըն է ան­կեղ­ծու­թիւ­նը։ Բա­րո­յա­գէտ­ներ, ըն­կե­րա­բան­ներ, եւ նաեւ հո­գե­բան­ներ կ՚աշ­խա­տին կա­նո­նա­ւո­րել մարդ­կա­յին յա­րա­բե­րու­թիւն­նե­րը եւ եր­ջա­նիկ կեանք մը ա­պա­հո­վել մարդ­կու­թեան։

ՍԱԳՕ ԱՐԵԱՆ

​Այն ինչ, որ պա­տա­հե­ցաւ Իտ­լի­պի մէջ, անս­պա­սե­լի չէր: «Ալ Նըս­րա» ճա­կա­տի զի­նեալ­ներ մուտք գոր­ծած են տիւր­զի­նե­րով բնա­կե­ցուած «Քալպ Ալ Լաուզ» ա­ւա­նը, ուր սպան­նած են քսան տիւր­զի­ներ:

Գա­տը­գիւ­ղի Ա­րա­մեան-Ուն­ճեան վար­ժա­րա­նը բե­ղուն եւ ե­ռան­դուն տա­րեշր­ջան մը բո­լո­րեց։ Իսկ ա­շա­կերտ­նե­րը ան­համ­բե­րու­թեամբ կը սպա­սէին վեր­ջըն­թեր օ­րուան, երբ պի­տի ներ­կա­յաց­նէին խրախ­ճանք մը, որ յատ­կա­ցուած էր մայ­րե­նիին: