Արխիւ

Հան­րա­պե­տու­թեան նա­խա­գահ Րէ­ճէպ Թայ­յիպ Էր­տո­ղա­նի դուստ­րը՝ Սիւմ­է­յյէ Էր­տո­ղան շա­բա­թա­վեր­ջին հան­դի­սա­ւոր ա­րա­րո­ղու­թիւ­նով մը ա­մուս­նա­ցաւ Սել­չուք Պայ­րաք­տա­րի հետ։ Այս առ­թիւ Իս­թան­պու­լի մէջ բազ­մա­հա­զար հրա­ւի­րեալ­նե­րու ներ­կա­յու­թեամբ տե­ղի ու­նե­ցաւ հար­սա­նե­կան ա­րա­րո­ղու­թիւ­նը, որ հան­րա­յին կար­ծի­քի ան­մի­ջա­կան ու­շադ­րու­թեան ա­ռար­կայ դար­ձաւ։

ՍԱՐԳԻՍ ՓՈՇՕՂԼԵԱՆ

​Նո­րա­ծի­նը կա­թին կը փա­րի ով ալ ըլ­լայ մա­տա­կա­րա­րո­ղը, քա­նի որ տա­կա­ւին աչ­քե­րը իսկ չեն բա­ցուած. սա­կայն Պէտ­քը զինք կ՚ա­ռաջ­նոր­դէ: Պէտ­քէն կը յա­ռա­ջա­նայ կա­խուա­ծու­թիւ­նը. այս է կեն­դա­նա­կան աշ­խար­հի բնա­կան ըն­թաց­քը:

ՄԱՇ­ՏՈՑ ՔԱ­ՀԱ­ՆԱՅ ԳԱԼ­ՓԱՔ­ՃԵԱՆ

​Սուրբ Հո­գիին աս­տուա­ծա­յին գա­լուս­տը քա­րո­զուած է բո­լոր մար­գա­րէ­նե­րու կող­մէ, բայց կա­տա­րե­լա­պէս ա­նոր գալս­տեան մա­սին ա­ռա­քեալ­նե­րուն պատ­մեց Յի­սուս Քրիս­տոս, մեր Փրկի­չը, մինչ իր տնօ­րի­նա­կան փրկա­րար չար­չա­րանք­նե­րը կը կրէր, որ­պէս­զի ճանչ­ցուի Հո­գիին էու­թիւ­նը եւ ա­նով մխի­թա­րուին ա­նոնք։

ՍԱԳՕ ԱՐԵԱՆ

​Սու­րիա­կան պա­տե­րազ­մին հե­տե­ւող­նե­րուն հա­մար Հա­լէ­պի, Դա­մաս­կո­սի, Հոմ­սի տար­բեր ճա­կատ­նե­րը դար­ձան իս­լա­մա­մէտ խմբա­ւո­րում­նե­րու «սպա­սուած դրախտ»: Ա­րա­բե­րէ­նով եւ թրքե­րէ­նով՝ ճեն­նէթ: Այդ դրա­տին հա­մար Մի­ջին Ա­սիոյ տար­բեր քա­ղաք­նե­րէն եւ Եւ­րո­պա­յի ցա­մաք­նե­րէն հա­զա­րա­ւոր իս­լա­մա­մէտ­ներ Սու­րիա հաս­նե­լով պա­տե­րազմ մղե­ցին Սու­րիոյ նա­խա­գա­հին ա­ռաջ­նոր­դած բա­նա­կին դէմ:

Պատ­րիար­քա­կան Ընդ­հա­նուր Փո­խա­նորդ Տ. Ա­րամ Արք. Ա­թէ­շեան ե­րէկ այց մը տուաւ Ֆէ­նէ­րի Յու­նաց Պատ­րիար­քա­րա­նը։ Նո­րին Սրբազ­նու­թիւ­նը այս առ­թիւ հիւ­րըն­կա­լուե­ցաւ Ուղ­ղա­փա­ռաց Տ.Տ. Պար­թո­լո­մէոս Ա. Տիե­զե­րա­կան Պատ­րիար­քին կող­մէ։

ՏՔԹ. ՅԱԿՈԲ ԱՅՆԹԱՊԼԵԱՆ

​Վեր­ջին քա­նի մը տա­րի­նե­րուն հան­րու­թիւ­նը մեծ ո­գե­ւո­րու­թեամբ ար­շա­ւեց Դի­մա­տետ­րի եւ հա­մա­ցան­ցի մի­ջո­ցով հա­ղոր­դակ­ցե­լու եւ տե­ղե­կու­թիւն քա­ղե­լու:

Պատ­րիար­քա­կան Ընդ­հա­նուր Փո­խա­նորդ Տ. Ա­րամ Արք. Ա­թէ­շեան նա­խըն­թաց օր հիւ­րըն­կա­լեց Ե­նի­գիւ­ղի Գիւտ Տփոյ Ս. Աս­տուա­ծա­ծին ե­կե­ղեց­ւոյ թա­ղա­յին խոր­հուր­դի ա­տե­նա­պետ Ե­դուարդ Վար­ժա­պե­տեանն ու իր ըն­կեր­նե­րը։ Ներ­կայ էր նաեւ ե­կե­ղեց­ւոյ հո­գե­ւոր հո­վի­ւը՝ Տ. Պետ­րոս Քա­հա­նայ Պուլ­տու­քեան։

Է­սաեան վար­ժա­րա­նի ըն­տա­նի­քը ներ­կա­յիս մեծ հպար­տու­թիւն կ՚ապ­րի իր շնոր­հա­լի սա­նե­րէն Գա­րին Էօ­ճա­լի նուա­ճում­նե­րով։ Սա բա­ռին ամ­բող­ջա­կան ի­մաս­տով հպար­տու­թիւն մըն է, ո­րով­հե­տեւ Գա­րին Էօ­ճալ կու գայ ա­պա­ցու­ցա­նել, թէ յա­մառ աշ­խա­տան­քով ու ե­ռան­դով հնա­րա­ւոր կ՚ըլ­լայ կեան­քի մէջ յաղ­թա­հա­րել ա­մէն դժուա­րու­թիւն։

ԳԷՈՐԳ ՊԵՏԻԿԵԱՆ

​Ան­ցեալ Ապ­րի­լի ա­ռա­ջին օ­րե­րուն Ար­ցա­խի սահ­ման­նե­րուն վրայ չոր­սօ­րեայ ա­նակն­կալ պա­տե­րազ­մը ե­կաւ ան­գամ մը եւս հաս­տա­տե­լու, թէ ի­րա­պէս ազ­գո­վին դժուա­րին պայ­ման­նե­րու մէջ կը գտնուէինք: Լուրջ, նոյն­քան ալ՝ վտան­գա­ւոր: