Արխիւ

ՄԱՇ­ՏՈՑ ՔԱ­ՀԱ­ՆԱՅ ԳԱԼ­ՓԱՔ­ՃԵԱՆ

Ի յերկ­նից ե­րե­ւեալ նշանն յաղ­թու­թեան այ­սօր, հե­թա­նո­սաց ծա­գեաց լոյսն ո­ղոր­մու­թեան»։
­Շա­րա­կա­նի այս հրա­շա­լի՜ տո­ղե­րը լա­ւա­գոյն կեր­պով թարգ­ման կը հան­դի­սա­նայ Խա­չին էու­թեան եւ կա­րե­ւո­րու­թեան՝ հո­գե­ւոր կեան­քի գո­յա­պահ­պան­ման ու գո­յա­տեւ­ման ըն­թաց­քին մէջ։

Վրաս­տա­նի բնակ­չու­թեան մար­դա­հա­մա­րի ար­դիւնք­նե­րով (տե­ղի չէ ու­նե­ցած Հա­րա­ւա­յին Օ­սե­թիոյ եւ Աբ­խա­զիոյ մէջ), որ ի­րա­կա­նա­ցու­ցած է 2014-ին Վրաս­տա­նի Ազ­գա­յին վի­ճա­կագ­րա­կան ծա­ռա­յու­թիւ­նը, երկ­րի բնակ­չու­թիւ­նը 3.7 մի­լիոն է: Ա­տի­կա 15 տոկ­սով պա­կաս է 2002 թուա­կա­նի մար­դա­հա­մա­րի ար­դիւնք­նե­րէն:

Ատր­պէյ­ճա­նի Ար­տա­քին գոր­ծոց նա­խա­րար Էլ­մար Մա­մէ­տեա­րով յայ­տա­րա­րեց, որ կը ծրագ­րէ յա­ջորդ ա­միս հան­դի­պիլ ԵԱՀԿ-ի Մինս­քեան խմբա­կի հա­մա­նա­խա­գահ­նե­րուն հետ։

Ռու­սաս­տա­նի Պաշտ­պա­նու­թեան նա­խա­րար Սէր­կէյ Շոյ­կու յայ­տա­րա­րեց, որ ՆԱ­ԹՕ պա­տան­դը դար­ձած է իր ա­ռան­ձին ան­դամ­նե­րու ար­կա­ծախնդ­րա­յին քա­ղա­քա­կա­նու­թեան։

Ե­րե­ւա­նի մէջ տե­ղի ու­նե­ցաւ «Գի­տու­թեան եւ փոր­ձա­գի­տու­թիւն­նե­րու մեր­ձա­ցում» խո­րագ­րեալ եր­կօ­րեայ գի­տա­ժո­ղով մը։ Հա­յաս­տա­նի Գի­տու­թիւն­նե­րու ազ­գա­յին ա­կա­դե­միոյ եր­դի­քին տակ ե­րէկ տե­ղի ու­նե­ցած բաց­ման նիս­տին ըն­թաց­քին օ­րա­կար­գի վրայ ե­կան ար­դիւ­նա­բե­րու­թեան մէջ գի­տա­կան լու­ծում­նե­րը կի­րա­ռե­լու գոր­ծըն­թա­ցէն ներս առ­կայ բա­ցե­րուն եւ ա­նոնց մի­ջեւ կա­մուրջ­ներ ստեղ­ծե­լու անհ­րա­ժեշ­տու­թեան վե­րա­բե­րեալ հար­ցեր։

Ջրա­սու­զորդ­նե­րը յայտ­նա­բե­րած են շրջազ­գեստ մը, որ ան­հե­տա­ցած էր 1642 թուա­կա­նին, երբ բրի­տա­նա­կան թա­գա­ւո­րա­կան նա­ւա­տոր­մի մէկ մա­սը Տուվ­րէն Հո­լան­տա մեկ­նե­լու ճա­նա­պար­հին խոր­տա­կուած էր վատ ե­ղա­նա­կա­յին պայ­ման­նե­րու պատ­ճա­ռով:



Լեռնային Ղարաբաղի Նախագահ Բակօ Սահակեան մեկնաբանեց հակամարտութեան առկայ ընթացքը:
Ուաշինկթընի ղեկավարութիւնը հերթական անգամ ընդգծեց, որ հիմնախնդիրը չունի ռազմական լուծում:

Պէ­յօղ­լուի Ա­սո­ղիկ Դպրաց Դաս-երգ­չա­խում­բէն խումբ մը ան­դամ­ներ վեր­ջերս հա­մեր­գով մը հան­դէս ե­կան Լե­հաս­տա­նի Վրոք­լաւ քա­ղա­քին մէջ։

ՄԱՇ­ՏՈՑ ՔԱ­ՀԱ­ՆԱՅ ԳԱԼ­ՓԱՔ­ՃԵԱՆ

Կա­փառ­նաու­մի ժո­ղո­վուր­դին «իշ­խան»ը, այ­սինքն ժո­ղո­վա­րա­նին հո­գա­բար­ձու­նե­րէն մին՝ Յայ­րոս տաս­նուեր­կու տա­րե­կան աղ­ջիկ մը ու­նէր՝ որ ծանր հի­ւան­դու­թե­նէ կը տա­ռա­պէր։