Արխիւ

ՄԱՇ­ՏՈՑ ՔԱ­ՀԱ­ՆԱՅ ԳԱԼ­ՓԱՔ­ՃԵԱՆ

Ի՞նչ է «ուժ»ին գաղտ­նի­քը։ Ի՞նչ է այն ա­նի­մա­նա­լի, ան­տե­սա­նե­լի «ուժ»ը՝ որ նոյն ու նման պատ­ճառ­նե­րով տար­բեր ար­դիւնք­ներ կ՚ար­տադ­րէ։ Ար­դա­րեւ, ջու­րը, հո­ղը, լոյ­սը նոյնն են, բայց հուն­տեր տար­բեր կեր­պով, տար­բեր տե­սքով եւ տար­բեր գոյ­նե­րով կը հաս­նին, տե­սակ տե­սակ կը բուս­նին։

Ե­րէկ ե­րե­կո­յեան մեր ե­րաժշ­տա­կան աշ­խար­հի ար­ժէ­քա­ւոր ա­նուն­նե­րէն սոփ­րա­նօ Նա­թա­լի Պօ­ղո­սեան ե­լոյ­թով մը հան­դէս ե­կաւ Էլ­մա­տա­ղի Նոթ­րը Տամ Տը Սիոն ֆրան­սա­կան լի­սէի դահ­լի­ճին մէջ։ «Ծո­վափ­նե­րէն տպա­ւո­րու­թիւն­ներ» խո­րագ­րեալ այս ե­րաժշ­տա­հան­դէ­սը նա­խա­տե­սուած էր թա­տե­րա­կան շա­նի ձե­ւա­չա­փին մէջ, տա­ւի­ղի նուա­գա­հան­դէ­սով հան­դերձ։

Սուրբ Գրի­գոր Նա­րե­կա­ցին Ընդ­հան­րա­կան Ե­կե­ղեց­ւոյ Վարդա­պետ հռչա­կե­լու Ֆրան­սիս­քոս Սր­բա­զան Քա­հա­նա­յա­պե­տին ո­րո­շու­մը, որ հրա­պա­րա­կուե­ցաւ Փետ­րուա­րի 21-ին, ող­ջու­նուեցաւ եւ լայն ար­ձա­գան­գի ար­ժա­նա­ցաւ ոչ միայն հայ հա­սա­րակու­թեան, այլ նաեւ հա­մայն քրիս­տո­նեայ հան­րու­թեան կող­մէ, որ հա­յազ­գի մեծ խորհրդական աս­տուա­ծաբան Սուրբի սրբակրօն վար­քին ու սր­բադ&s

Գալ­ֆաեան Տան մէջ վեր­ջերս տե­ղի ու­նե­ցաւ լու­սան­կար­չու­թեան դա­սըն­թացք մը, ո­րուն խան­դա­վառ մաս­նակ­ցու­թիւն բե­րին դպրո­ցի բարձ­րա­գոյն ե­րեք դա­սա­րան­նե­րու ա­շա­կերտ­նե­րը։ Լու­սան­կար­չա­կան հիմ­նար­կի վար­չա­յին­նե­րէն Թայ­լան Պաղ­ճը այս առ­թիւ այ­ցե­լեց վար­ժա­րան եւ հա­ճե­լի մթնո­լոր­տի մը մէջ ար­տադ­րա­կան աշ­խա­տանք տա­րաւ ա­շա­կերտ­նե­րուն հետ։

Հա­յաս­տան կը պատ­րաս­տուի իր հիւ­սի­սա­յին եւ հա­րա­ւա­յին սահ­ման­նե­րուն կա­ռու­ցել նոր ե­լեկտ­րագ­ծեր, ո­րոնց մի­ջո­ցաւ պի­տի միա­նայ Վրաս­տա­նի եւ Ի­րա­նի ու­ժա­նիւ­թի հա­մա­կար­գե­րուն, իսկ անհ­րա­ժեշ­տու­թեան պա­րա­գա­յին պի­տի կա­րե­նայ ե­լեկտ­րա­կան ու­ժա­նիւթ մա­տա­կա­րա­րել այդ եր­կիր­նե­րուն։ Վրաս­տա­նի հետ կա­ռու­ցուող ե­լեկտ­րագ­ծին շնոր­հիւ Հա­յաս­տան պի­տի միա­նայ նաեւ Ռու­սաս­տա­նի հա­մա­կար­գին՝ դառ­նա­լով ու­ժա­նիւ­թի մը շղթա­յի մա­սը։

Հա­յաս­տա­նի Սփիւռ­քի նա­խա­րար Հրա­նոյշ Յա­կո­բեան նա­խըն­թաց օր Ե­րե­ւա­նի մէջ հիւ­րըն­կա­լեց ա­մե­րի­կա­հայ ա­կա­դե­մա­կան Տքթ. Վահ­րամ Շեմ­մա­սեա­նը։ Գա­լի­ֆոր­նիոյ Նորթ­րիճ նա­հան­գա­յին հա­մալ­սա­րա­նի ժա­մա­նա­կա­կից եւ դա­սա­կան լե­զու­նե­րու մաս­նա­ճիւ­ղի հայ­կա­կան ու­սում­նա­սի­րու­թիւն­նե­րու ծրագ­րի ղե­կա­վարն է Վահ­րամ Շեմ­մա­սեան, որ այս օ­րե­րուն կ՚այ­ցե­լէ Հա­յաս­տան եւ այ­սօր մի­ջազ­գա­յին գի­տա­ժո­ղո­վի մը կը մաս­նակ­ցի Մայր Ա­թոռ Սուրբ Էջ­միած­նի մէջ։

Հան­րա­պե­տու­թեան նա­խա­գահ Րէ­ճէպ Թայ­յիպ Էր­տո­ղան այ­սօր կ՚այ­ցե­լէ Թեհ­րան, ուր բա­նակ­ցու­թիւն­ներ կը վա­րէ Ի­րա­նի բարձ­րա­գոյն ղե­կա­վա­րու­թեան հետ։ Թուր­քիա-Ի­րան բարձր մա­կար­դա­կով հա­մա­գոր­ծակ­ցու­թեան խոր­հուր­դի երկ­րորդ ժո­ղո­վը տե­ղի կ՚ու­նե­նայ Թեհ­րա­նի մէջ։

ՄԱՇ­ՏՈՑ ՔԱ­ՀԱ­ՆԱՅ ԳԱԼ­ՓԱՔ­ՃԵԱՆ

Քրիս­տո­սի երկ­րա­ւոր կեան­քի ա­մե­նէն բախ­տո­րոշ պա­հե­րէն մին է՝ վեր­ջին գի­շե­րուան մու­թին մէջ ապ­րած պա­հե­րը, ուր մարդ­կա­յին չա­րու­թիւ­նը եւ աս­տուա­ծա­յին բա­րու­թիւ­նը պայ­քա­րի մէջ էին։ Ա­հա­ւո՜ր պահ մըն էր, որ կ՚ապ­րէր Յի­սուս այդ վայր­կեա­նին։

ՄԱՇ­ՏՈՑ ՔԱ­ՀԱ­ՆԱՅ ԳԱԼ­ՓԱՔ­ՃԵԱՆ

Մա՛րդ չ՚ու­զեր խօ­սիլ մա­հուան մա­սին, բայց ինչ­պէ՞ս չխօ­սուի ա­նոր մա­սին, երբ գրե­թէ ա­մէն օր կը դի­մա­ւո­րուի մա­հուան ի­րո­ղու­թեան հիտ՝ եր­բեմն իր մեր­ձա­ւո­րին, երբ­եմն սրտա­կից բա­րե­կա­մի մը, եւ եր­բեմն ալ բո­լո­րո­վին ան­ծա­նօթ մէ­կու մը մի­ջո­ցով՝ թեր­թի մը կամ հե­ռա­տե­սի­լի մը լու­րին մէ­ջէն։ Ան­շուշտ մար­դուս հա­կազ­դե­ցու­թիւ­նը տար­բեր կ՚ըլ­լայ իւ­րա­քան­չիւր մա­հուան լու­րին նկատ­մամբ, ա­մէն մահ նոյն ազ­դե­ցու­թեամբ չի տպա­ւո­րեր, մեր­ձա­ւո­րի մը, հե­ռա­ւո­րի մը կամ բո­լո­րո­վին ան­ծա­նօ­թի մը մա­հը տար­բեր է մար­դուս հա­մար։