Արխիւ

Հա­յաս­տա­նի Յով­հան­նէս Թու­մա­նեա­նի թան­գա­րա­նի ցու­ցաս­րա­հին մէջ բա­ցուե­ցաւ «Թոլս­թո­յը կեան­քի մէջ» խո­րագ­րով ժա­մա­նա­կա­ւոր ցու­ցա­հան­դէ­սը, որ պի­տի շա­րու­նա­կուի մին­չեւ Ապ­րի­լի 25-ը:

Կա­թո­ղի­կէ Հա­յոց Վի­ճա­կա­ւոր Տ. Լե­ւոն Արք. Զէ­քիեան ե­րէկ հան­դի­սա­ւոր ա­րա­րո­ղու­թիւ­նով մը պար­գե­ւատ­րեց աշ­խար­հահռ­չակ լու­սան­կա­րիչ Ա­րա Կիւ­լէ­րը։ Այս­պէս, ի­րեն շնոր­հուե­ցաւ Հայ Կա­թո­ղի­կէից Ար­քե­պիս­կո­պոսա­րա­նի նո­րա­հաս­տատ «Մկրտիչ Պե­շիկ­թաշ­լեան» շքանշա­նը։

Շա­բա­թա­վեր­ջին Մխի­թա­րեան վար­ժա­րա­նին մէջ տե­ղի ու­նե­ցաւ ան­մո­ռա­նա­լի նկար­չու­հի Քրիս­տին Սա­լէ­րիի յի­շա­տա­կին կազ­մա­կեր­պուած միջ­վար­ժա­րա­նա­յին նկար­չու­թեան մրցոյ­թը։ Ինչ­պէս ծա­նօթ է, Քրիս­տին Սա­լէ­րիի մա­հէն վերջ իր հա­րա­զատ­նե­րը հիմ­նե­ցին հիմ­նարկ մը, ո­րու գոր­ծու­նէու­թիւ­նը հե­տա­մուտ է մե­ծա­նուն նկար­չու­հիի յի­շա­տա­կը յա­ւեր­ժաց­նե­լու եւ ա­նոր ժա­ռան­գը սե­րունդ­նե­րուն փո­խան­ցե­լու։

ՏՔԹ. ՀՐԱՅՐ ՃԷ­ՊԷ­ՃԵԱՆ

Աթ­լան­թա, Ա­մե­րի­կա­յի Միա­ցեալ  Նա­հանգ­ներ: Փետ­րուար 2017: Աթ­լան­թա ե­ղած էր տե­ղա­ցի հնդիկ ժո­ղո­վուր­դին կա­րե­ւոր ոս­տա­նը, երբ Եւ­րո­պա­յէն տար­բեր ազ­գեր սկսան «տե­ղա­ւո­րուիլ» այս շրջա­նը: Ա­մե­րի­կա­յի քա­ղա­քա­ցիա­կան պա­տե­րազ­մին՝ 19-րդ դա­րուն, Աթ­լան­թան դար­ձած էր զի­նուո­րա­կան գոր­ծու­նէու­թիւն­նե­րու կեդ­րոն:

ՄԱՇ­ՏՈՑ ՔԱ­ՀԱ­ՆԱՅ ԳԱԼ­ՓԱՔ­ՃԵԱՆ

Մարդ ա­րա­րա­ծը մարմ­նա­ւոր էակ մըն է եւ իր մարմ­նա­կան-նիւ­թա­կան էու­թիւ­նը գո­յա­պահ­պա­նե­լու եւ կա­րե­նալ գո­յա­տե­ւու­թիւ­նը ա­պա­հո­վե­լու հա­մար բնա­կան է, որ նիւ­թա­կան օգ­նու­թեան պա­հանջ­քը զգայ։ Նիւ­թա­կա­նը՝ նիւ­թե­ղէն, թանձ­րա­ցեալ օ­ժան­դակ­նե­րու մի­ջո­ցով է, որ կրնայ տե­ւա­կանց­նել իր մարմ­նա­կան բնու­թիւ­նը։

ՄԱՇ­ՏՈՑ ՔԱ­ՀԱ­ՆԱՅ ԳԱԼ­ՓԱՔ­ՃԵԱՆ

Մեծ պահ­քի կի­րա­կի­նե­րուն չոր­րոր­դը կը կո­չուի «Տնտե­սի Կի­րա­կի», իր պատ­մու­թեան ընդ­հա­նուր բո­վան­դա­կու­թեան պատ­ճա­ռով։ Այս պատ­մու­թեան մէջ կը պատ­մուի՝ մար­դու մը խո­րա­գի­տու­թիւ­նը կամ հնա­րամ­տու­թիւ­նը։

«Ար­մէնփ­րէս» գոր­ծա­կա­լու­թեան հետ ու­նե­ցած զրոյ­ցին ըն­թաց­քին Սու­րիոյ խորհր­դա­րա­նի ան­դամ, սու­րիա­հա­յու­թեան ե­րես­փո­խան Ժի­րայր Ռէի­սեան յայտ­նած է, որ Հա­լէ­պը քիչ-քիչ կը վե­րա­կանգ­նի, զգա­լի աշ­խա­տանք­ներ տա­րուած են են­թա­կա­ռոյց­նե­րու բա­րե­լաւ­ման ուղ­ղու­թեամբ, քա­ղա­քի փակ ճամ­բա­նե­րը բա­ցուած են:

Հայաստանի Գիտութիւններու ազգային ակադեմիոյ նախագահութեան տարեկան հաշուետուութիւնը:
Նախագահ Սերժ Սարգսեան ներկայիս հայ գիտնականներէն կ՚ակնկալէ նոր ծրագրեր եւ աւելի մեծ նուաճումներ:

ՍԱՐԳԻՍ ՓՈՇՕՂԼԵԱՆ

Իբ­րեւ սրտի պարտք հիաց­մուն­քի, սէրս կ՚ու­զեմ յայտ­նել այն հսկա­յին՝ որ «Ան­չար» չըլ­լա­լո՞ւն ինք­զինք ՉԱ­ՐԵՆՑ մկրտեց փո­խա­րի­նե­լով Սո­ղո­մո­նեա­նը, թէ պար­զա­պէս ըմ­բոստ ո­գին էր, որ խօ­սե­ցաւ իր պա­տա­նի հոգ­ւոյն մէջ: Ո՞վ գի­տէ: