Արխիւ

Հայ­կա­կան բա­րե­գոր­ծա­կան ընդ­հա­նուր միու­թեան (ՀԲԸՄ) Լի­բա­նա­նի մաս­նա­ճիւ­ղը վեր­ջերս ո­գե­կոչ­ման հան­դի­սու­թիւն մը կազ­մա­կեր­պեց՝ լի­բա­նա­նա­հայ հան­գու­ցեալ յօ­րի­նող Պօ­ղոս Ճե­լա­լեա­նի հա­մար։ Լի­բա­նա­նի Մշա­կոյ­թի նա­խա­րա­րու­թեան հո­վա­նա­ւո­րու­թեան ներ­քեւ կազ­մա­կեր­պուած ձեռ­նարկ մըն էր այս մէ­կը, ո­րուն հա­մար իր նպաս­տը բե­րած էր նաեւ Պէյ­րու­թի մօտ Հա­յաս­տա­նի դես­պա­նու­թիւ­նը։

Թուրքիոյ եւ Եւրոմիութեան անդամ շարք մը երկիրներու միջեւ խոր տարակարծութեան մթնոլորտ:
Գերմանիոյ իշխանութիւնները կը մտածեն Ինճիրլիքի ռազմախարիսխէն ետ կանչել իրենց զինուորները:

Խոր ցա­ւով վե­րա­հա­սու ե­ղանք, թէ իր մահ­կա­նա­ցուն կնքած է մեր հա­մայն­քի բժշկա­կան դա­սու ե­րէց սե­րուն­դի վառ ներ­կա­յա­ցու­ցիչ­նե­րէն մին՝ Փրոֆ. Ա­րամ Սու­քիա­սեան։ Իս­թան­պու­լի հա­մալ­սա­րա­նի «Ճեր­րահ­փա­շա» բժշկա­կան ֆա­քիւլ­թէէն ներս եր­կար տաս­նա­մեակ­ներ դա­սա­խօ­սած շատ ար­ժէ­քա­ւոր մաս­նա­գէտ մըն էր Փրոֆ. Ա­րամ Սու­քիա­սեան, որ ձեռք բե­րած էր բա­րի համ­բաւ եւ իր պաշ­տօ­նա­կից­նե­րու շրջա­նակ­նե­րէն ներս կը վա­յե­լէր յար­գանք ու սէր։

Թուր­քիոյ Հայ Կա­թո­ղի­կէ Հա­սա­րա­կու­թեան Վի­ճա­կա­ւոր Տ. Լե­ւոն Արք. Զէ­քիեան ե­րէկ Ս. Պա­տա­րագ մա­տոյց Բան­կալ­թիի Լա­տին կա­թո­լիկ­նե­րու գե­րեզ­մա­նա­տան մատ­րան մէջ։ Ս. Պա­տա­րա­գէն վերջ տե­ղի ու­նե­ցաւ նաեւ հո­գե­հանգս­տեան պաշ­տօն, ո­րու ըն­թաց­քին ո­գե­կո­չուե­ցան կա­նանց ի­րա­ւունք­նե­րու պաշտ­պան ի­գա­կան սե­ռէ հա­յազ­գի մտա­ւո­րա­կան­ներ, մաս­նա­ւո­րա­պէս Սրբու­հի Տիւ­սաբ, ինչ­պէս նաեւ ի Տէր հան­գած ի­գա­կան սե­ռէ հայ բո­լոր գրչի կամ կրթու­թեան մշակ­նե­րը։

ՄԱՇ­ՏՈՑ ՔԱ­ՀԱ­ՆԱՅ ԳԱԼ­ՓԱՔ­ՃԵԱՆ

Յա­ճախ կը խօ­սինք հպար­տու­թեան մա­սին։ Խօ­սե­լու կը պար­տա­ւո­րուինք, քա­նի որ մեր ամ­բողջ կեան­քի ըն­թաց­քին ա­մէն ա­ռի­թով կը դի­մա­ւո­րուինք հպա՜րտ մար­դոց՝ ո­րոնք հպար­տու­թիւ­նը ի­րենց ապ­րե­լա­կերպ ըն­դու­նած են, ա­ռանց խոր­հե­լու, թէ հպար­տու­թեամբ ո՜ր­քան վի­րա­ւո­րանք­նե­րու պատ­ճառ կը դառ­նան, սիր­տեր կը կոտ­րեն, կը վշտաց­նեն եւ բա­րո­յա­կան կո­րուստ­նե­րու ա­ռիթ կ՚ըն­ծա­յեն

ՆԱ­ՐԷ ԳԱ­ԼԵՄ­ՔԷ­ՐԵԱՆ

Ի­րո­ղու­թիւն է, որ ա­րուես­տա­գէտ­նե­րը որ­քան վա­ւե­րա­կան ըլ­լան, այն­քան դժուար կ՚ըլ­լայ ա­նոնց հետ ապ­րի­լը, ո­րով­հե­տեւ ա­րուես­տա­գէ­տը ի՛ր օ­րէն­քով, բնազ­դով ապ­րող էակ մըն է, որ շատ յա­ճախ բա­խում­ներ կ՚ու­նե­նայ իր շրջա­պա­տին, նոյ­նիսկ ինքն ի­րեն հետ: Սա­կայն յա­ճախ իս­կա­կան եւ մնա­յուն սէրն է, որ կի­նե­րը կը կա­պէ այդ­պի­սի ա­րուես­տա­գէտ­նե­րու, այս պա­րա­գա­յին՝ ե­րա­ժիշտ-եր­գիչ­նե­րու:

Լեռ­նա­յին Ղա­րա­բա­ղի մար­դու ի­րա­ւանց պաշտ­պան Ռու­բէն Մե­լի­քեան վեր­ջերս յայ­տա­րա­րու­թիւ­նով մը հան­դէս ե­կաւ պլո­քըր Ա­լեք­սանտր Լափ­շի­նի հար­ցին շուրջ։ Այս վեր­ջի­նը թէ՛ Ռու­սաս­տա­նի եւ թէ Իս­րա­յէ­լի քա­ղա­քա­ցի է։

Յու­նաս­տա­նի Ար­տա­քին գոր­ծոց նա­խա­րար Նի­քոս Քո­ցիաս ե­րէկ ա­ւար­տեց իր պաշ­տօ­նա­կան այ­ցե­լու­թիւ­նը դէ­պի Ե­րե­ւան։ Օ­րուան տե­ւո­ղու­թեան ան բա­նակ­ցու­թիւն­ներ վա­րեց Հա­յաս­տա­նի Ար­տա­քին գոր­ծոց նա­խա­րար Ե­դուարդ Նալ­­պան­տեա­նի հետ, նաեւ հիւ­րըն­կա­լուե­ցաւ Հան­րա­պե­տու­թեան նա­խա­գահ Սերժ Սարգ­սեա­նի կող­մէ։

Թուրքիա-Ռուսաստան Բարձր մակարդակի համագործակցութեան խորհուրդի երէկուան կարեւոր ժողովը:
Էրտողանի եւ Փութինի Մոսկուայի տեսակցութեան ընթացքին շօշափուեցան տարածքաշրջանային հարցեր: