Արխիւ

Լոս Անճելըսի մէջ, նա­խա­ձեռ­նու­թեամբ Պոլ­սա­հայ միու­թեան Մշա­կու­թա­յին յանձ­նա­խում­բին, Պոլ­սա­հայ միու­թեան «Գրի­գոր եւ Ա­ւետ Քիւրքճի­ւօղ­լու» սրա­հին մէջ տե­ղի ու­նե­ցաւ միու­թեան քար­տու­ղա­րու­հի Մա­րիէթ Մի­նա­սեան-Օ­հա­նէ­սի հե­ղի­նա­կած «Ա­հա կի­նը» գիր­քին գի­նե­ձօ­նը:

Բիւ­րա­կա­նի աստ­ղա­դի­տա­րա­նին մէջ սկսած է մի­ջազ­գա­յին ա­մե­նէն հե­ղի­նա­կա­ւոր՝ ՆԱ­ՍԱ-ի Տիե­զե­րա­կան յա­ւե­լուած­նե­րու վե­ցե­րորդ մրցու­մը, ո­րուն Հա­յաս­տա­նը մաս­նակ­ցած է ար­դէն երկ­րորդ ան­գամ: Միա­ցեալ Նա­հանգ­նե­րու օ­դա­նա­ւոր­դու­թեան եւ տիե­զե­րա­կան հե­տա­զօ­տու­թիւն­նե­րու ազ­գա­յին վար­չու­թիւ­նը՝ ՆԱ­ՍԱ-ն, մի­ջազ­գա­յին մրցու­մի մաս­նա­կից­նե­րուն առ­ջեւ դրած է յա­ւակ­նոտ հարց. 24 ժամուան ըն­թաց­քին մշա­կել եւ ներ­կա­յաց­նել նո­րա­րա­րա­կան լու­ծում­ներ եւ ա­ռա­ջարկ­ներ՝ կի­րար­կե­լով տուեալ­նե­րու վիր­թուա­լա­ցում, քո­տա­ւո­րում, ձե­ւա­ւո­րում եւ այլ մի­ջոց­ներ:

Հանրապետութեան նախագահը երէկ վերստին պաշտօնապէս վերադարձաւ ԱՔ կուսակցութեան գլուխը:
Րէճէպ Թայյիպ Էրտողան կարեւոր ազդանշաններ տուաւ յառաջիկայ շրջանի առաջնահերթութիւններուն շուրջ:

ՅԱ­ՐՈՒԹ ՍԱ­ՍՈՒ­ՆԵԱՆ

Ատր­պէյ­ճա­նի կա­ռա­վա­րու­թիւ­նը իր նաւ­թա­յին եւ կա­զա­յին բազ­մա­մի­լիառ ե­կա­մուտ­նե­րը կը բաշ­խէ հե­տե­ւեալ չորս ուղ­ղու­թիւն­նե­րով՝ կա­շա­ռա­տուու­թիւն, Ա­լիե­ւի ըն­տա­նի­քի եւ ա­նոր բա­րե­կամ­նե­րու կող­մէ թա­լան, ռազ­մա­կան գնում­ներ եւ նա­խա­հա­շի­ւա­յին այլ հար­ցեր: Զար­մա­նա­լի չէ, որ Ատր­պէյ­ճա­նի ժո­ղո­վուր­դին ճնշող մե­ծա­մաս­նու­թիւ­նը կ՚ապ­րի ծայ­րա­յեղ աղ­քա­տու­թեան մէջ՝ հա­կա­ռակ Ա­լիե­ւի միա­պե­տու­թեան վաս­տա­կած նաւ­թա­յին մի­լիա­ռա­ւոր տո­լար­նե­րուն:

ՍԱԳՕ ԱՐԵԱՆ

«Պա­ղես­տի­նը պա­ղես­տին­ցի ա­րաբ ժո­ղո­վուր­դին եր­կիրն է: Եւ այդ հո­ղին վրայ հաս­տա­տուած է իս­լա­մու­թիւ­նը ու տա­րա­ծած իր վսեմ գա­ղա­փար­նե­րը»։

Արցախի ճակատին վրայ Ատրպէյճանի կողմէ կատարուած յարձակման դէմ աննախընթաց վերաբերմունք:
ԵԱՀԿ-ի Մինսքեան խմբակի համանախագահները առաջին անգամ մատնանշեցին բախումներու պատասխանատուն: Ըստ Եդուարդ Նալպանտեանի, Պաքու կը շարունակէ կոպտօրէն խախտել հրադադարի եռակողմանի համաձայնագրերը:

ՄԱՇ­ՏՈՑ ՔԱ­ՀԱ­ՆԱՅ ԳԱԼ­ՓԱՔ­ՃԵԱՆ

Աշ­խար­հի վրայ ո՛չ մէկ կա­րե­ւոր ար­դիւնք կամ ար­ժէք կա­րե­լի է ձեռք բե­րել ա­ռանց աշ­խա­տան­քի։ Ա­մէն ինչ որ մարդ ու­նի՝ աշ­խա­տու­թեան մը հե­տե­ւանքն է՝ ա­րուեստ, դաս­տիա­րա­կու­թիւն, գի­տու­թիւն, ար­հեստ եւ ա­մէն ինչ։

ՄԱՇ­ՏՈՑ ՔԱ­ՀԱ­ՆԱՅ ԳԱԼ­ՓԱՔ­ՃԵԱՆ

Կեան­քի զա­նա­զան ե­րե­ւոյթ­նե­րուն, պա­տա­հար­նե­րուն եւ դէպք­նե­րուն ա­մէն մար­դէ չի սպա­սուիր նոյն հա­կազ­դե­ցու­թիւ­նը՝ ո­մանք քաջ են, ո­մանք շուա­րած, ո­մանք սար­սա­փի մատ­նուած, եւ տա­կա­ւին ան­հա­մար մարդ­կա­յին ար­տա­յայ­տու­թիւն­ներ կա­րե­լի է նշմա­րել նոյն դէպ­քին, նոյն ե­րե­ւոյ­թին նկատ­մամբ։ Ա­սի­կա շատ բնա­կան է, քա­նի որ ա­մէն մարդ նոյն բնա­ւո­րու­թիւ­նը, նոյն նկա­րա­գի­րը կամ նոյն խառ­նուած­քը չու­նի։

Հա­յաս­տա­նի մէջ օր­կա­նա­կան եւ բնա­կան միրգ-բան­ջա­րե­ղէ­նէ պատ­րաս­տուած պա­հա­ծո­նե­րով, ա­նուշ­նե­րով եւ հիւ­թե­րով բեռ­նուած բեռ­նա­տա­րը ու­ղե­ւո­րուե­ցաւ դէ­պի Ա­րա­բա­կան Միա­ցեալ Է­մի­րու­թիւն­ներ՝ հին­գաստ­ղա­նի հիւ­րա­նոց­նե­րուն մա­տա­կա­րա­րե­լու հա­մար: