Արխիւ

Ֆրան­սա­ցի գրող ու թա­տե­րա­գիր Օք­տաւ Միր­պո­յի «Ժան Ռուլ» թա­տե­րա­խա­ղի բե­մադ­րու­թեամբ սկսած է Թիֆ­լի­զի հայ­կա­կան թատ­րո­նի նոր շրջա­նը` պե­տա­կա­նի կար­գա­վի­ճա­կին ար­ժա­նա­նա­լու փու­լը:

Գրեց՝ ԱՆՈՒՇ ԹՐՈՒԱՆՑ

Օ­րերս մա­մու­լը հե­ղե­ղուե­ցաւ բրի­տա­նա­ցի յայտ­նի բնա­գէտ-տե­սա­բան, տիե­զե­րա­բան Սթի­ւըն Հաու­քին­կի մէկ յայ­տա­րա­րու­թեամբ, որ նշա­նա­ւոր գիտ­նա­կա­նը կա­տա­րած է Global Teacher Prize մրցա­նա­կա­բաշ­խու­թեան ար­դիւնք­նե­րուն հրա­պա­րակ­ման նուի­րուած իր ու­ղեր­ձին մէջ:

Գում­գա­բուի «Պէզ­ճեան» սրա­հին մէջ ե­րէկ ե­րե­կո­յեան տե­ղի ու­նե­ցաւ միջ­միու­թե­նա­կան գի­տա­կան մրցոյ­թին եզ­րա­փա­կիչ հանգ­րուա­նը, որ ստեղ­ծեց մեծ ո­գե­ւո­րու­թիւն։ Այս տա­րի Պո­մոն­թիի Մխի­թա­րեան վար­ժա­րա­նի սա­նուց միու­թեան կող­մէ կազ­մա­կեր­պուած էր այս մրցոյ­թը, ո­րու ա­ւար­տա­կան հանգ­րուա­նը հա­մայն­քա­յին շրջա­նակ­նե­րու ան­մի­ջա­կան ու­շադ­րու­թեան ար­ժա­նա­ցաւ։

Փոր­թու­գա­լի կա­ռա­վա­րու­թիւ­նը պա­տուոյ հիւ­պա­տոս մը նշա­նա­կած է Հա­յաս­տա­նի մէջ։ Այս­պէս, դես­պան Մա­րիօ Կու­տի­նիօ տէ Մար­թո­սի մի­ջո­ցաւ պա­տուոյ հիւ­պա­տոս նշա­նա­կուած է Սա­մուէլ Սա­մուէ­լեան։

Հան­րա­պե­տու­թեան նա­խա­գահ Րէ­ճէպ Թայ­յիպ Էր­տո­ղան այ­սօր միօ­րեայ այ­ցե­լու­թիւն մը պի­տի տար Պա­քու, ուր պի­տի հիւ­րըն­կա­լուէր Ատր­պէյ­ճա­նի Նա­խա­գահ Իլ­համ Ա­լիե­ւի կող­մէ։ Եր­կու նա­խա­գահ­նե­րուն գլխա­ւո­րու­թեամբ տե­ղի պի­տի ու­նե­նար Թուր­քիա-Ատր­պէյ­ճան Բարձր մա­կար­դա­կով ռազ­մա­վա­րա­կան հա­մա­գոր­ծակ­ցու­թեան խոր­հուր­դին հին­գե­րորդ ժո­ղո­վը։

«Հայ եւ յոյն ժողովուրդները արարած են կողք կողքի՝ իրենց հետքը թողլով պատմութեան էջերուն»:
Հայաստանի եւ Յունաստանի նախագահները Աթէնքի մէջ մասնակցեցան «Արարատի ոգին» ցուցահանդէսի բացման:

 Հա­մայն­քա­յին վա­քըֆ­նե­րու հար­թա­կը (VADİP) ե­րէկ ե­րե­կո­յեան դռնփակ ժո­ղով մը գու­մա­րեց Սուրբ Փրկիչ Ազ­գա­յին հի­ւան­դա­նո­ցի «Պի­լէք» հանգս­տա­րա­նի սրա­հին մէջ։ Նիս­տը գլխա­ւո­րեց Սուրբ Փրկիչ Ազ­գա­յին հի­ւան­դա­նո­ցի հո­գա­բար­ձու­թեան ա­տե­նա­պետ Պետ­րոս Շի­րի­նօղ­լու։ Ըստ VADİP-ի հա­մա­կարգ­ման խոր­հուր­դի դի­ւա­նէն մեր ստա­ցած տե­ղե­կու­թիւն­նե­րուն, ժո­ղո­վը դռնփակ գու­մա­րուած է՝ Օր­թա­գիւ­ղի Ս. Աս­տուա­ծա­ծին ե­կե­ղեց­ւոյ թա­ղա­յին խոր­հուր­դի ա­տե­նա­պետ Իս­կէն­տէր Շա­հին­կէօ­զի փա­փա­քով։

ՊՕՂՈՍ ՇԱՀՄԵԼԻՔԵԱՆ

​1920-ա­կան թուա­կան­նե­րուն Միա­ցեալ Նա­հանգ­նե­րու Շի­քա­կօ քա­ղա­քին մէջ խումբ մը ի­տա­լա­ցի ար­կա­ծախն­դիր­ներ հիմ­նե­ցին, կամ ա­ւե­լի ճիշդ պի­տի ըլ­լար ը­սել՝ շա­րու­նա­կե­ցին Սի­կի­լիոյ մէջ ծնունդ ա­ռած «ըն­կե­րու­թիւն» մը՝ տկար մար­դոց «օգ­նե­լու» կամ «պաշտ­պա­նե­լու» պատ­րուա­կով, եւ սկսան տուր­քեր գան­ձել վա­ճա­ռա­տու­նե­րէ:

ԼՕ­ԼԱ ԳՈՒՆ­ՏԱՔ­ՃԵԱՆ

Խո­լորձ­ներս տա­կա­ւին ողջ են ու մին­չեւ այ­սօր

Ծաղ­կած մնա­ցին, բայց հի­մա սկսած են

Ի­րենց եր­կար քու­նը մին­չեւ ա­շուն։