Արխիւ

ՆԱ­ՐԷ ԳԱ­ԼԵՄ­ՔԷ­ՐԵԱՆ

Օ­րիորդ մը փո­ղո­ցէն քա­լած ա­տեն ե­րի­տա­սարդ մը կը հարց­նէ.
-Ուր­կէ՞ կու գաս, քոյ­րի՛կ:
Օ­րիոր­դը կը պա­տաս­խա­նէ.
-Գե­ղեց­կու­թեան տու­նէն:
-Ան­պայ­ման փակ էր, հա՞, կ՚ը­սէ ե­րի­տա­սար­դը:
Պարզ է, որ  գե­ղեց­կու­թեան հան­դէպ մար­դոց ապ­րում­նե­րը, ձգտում­նե­րը, ըմբռ­նում­ներն ու տե­սա­կէտ­նե­րը այ­լա­զան են, ո­մանք՝ մա­կե­րե­սա­յին, ո­մանք՝ խո­րունկ:

«Ա­րա­մէ» ցու­ցադ­րաս­րա­հի Միա­ցեալ Նա­հանգ­նե­րու մաս­նա­ճիւ­ղին եւ «Սիլ­վա­նա» ցու­ցադ­րաս­րա­հին հա­մա­գոր­ծակ­ցու­թեամբ, «Ժա­մա­նա­կա­կից ա­րուես­տի հայ վար­պետ­ներ» խո­րագ­րեալ ցու­ցա­հան­դէ­սը տե­ղի կ՚ու­նե­նայ Մար­տի 12-26 թուա­կան­նե­րուն, «Սիլ­վա­նա» ցու­ցադ­րաս­րա­հին մէջ։

ԼԱ­ԼԱ ՄԻՍ­ԿԱ­ՐԵԱՆ-ՄԻ­ՆԱ­ՍԵԱՆ

Վեր­ջերս կը լսեմ, թէ ին­չո՛ւ լռած եմ, չեմ շա­րու­նա­կեր «Օ­րագ­րու­թիւնս», որ ըստ ի­րենց՝ շա­տե­րուն օ­րագ­րու­թիւնն է: Բայց երբ մար­դի­կը յու­սադ­րե­լու հիմ­քեր չու­նիմ, միայն ժխտա­կա­նը յի­շելն ալ ճիշդ չեմ գտներ, մա­նա­ւանդ որ փա­պու­ղին շատ ո­լոր-մո­լոր է, եւ վեր­ջա­ւո­րու­թեան լոյ­սը չ՚ե­րե­ւիր:

Կլեն­տէյ­լի Հայ լեռ­նագ­նաց­նե­րու միու­թիւ­նը կը տե­ղե­կաց­նէ, թէ Սո­նա Ար­մէ­նեան վաթ­սու­նեօթ տա­րե­կան տա­րի­քին մրցա­նիշ մը հաս­տա­տած է՝ հան­դի­սա­նա­լով Մեք­սի­կա­յի բարձ­րա­գոյն` Օ­րի­զա­պա լե­ռը մագլ­ցած ա­մե­նատա­րեց կի­նը: Մինչ այդ, Օ­րիզա­պա­յի գա­գա­թը, որ 5636 մեթր է, եր­րորդ ա­մե­նա­բարձր գա­գաթն է Հիւ­սի­սա­յին Ա­մե­րի­կա­յի մէջ:

ՄԱՇ­ՏՈՑ ՔԱ­ՀԱ­ՆԱՅ ԳԱԼ­ՓԱՔ­ՃԵԱՆ

​Ինչ­պէս ա­ւե­լի ա­ռաջ անդ­րա­դար­ձած էինք, Մեծ պա­հոց եօ­թը կի­րա­կի­նե­րը նուի­րուած են զա­նա­զան յի­շա­տակ­նե­րու՝ ո­րոնք թէ՛ որ­պէս Սուրբ գրա­յին ի­րա­դար­ձու­թիւն­ներ եւ թէ որ­պէս խրա­տա­կան ա­ռակ­ներ խօ­սուած են մեր Տէր Յի­սուս Քրիս­տո­սի կող­մէ։

Յ. ՀԵԼ­ՎԱ­ՃԵԱՆ

Այն­ճար, 1990: Դեկ­տեմ­բե­րի ցուրտ գի­շեր մը, պա­ղէն պաշտ­պա­նուե­լու հա­մար մենք ալ ա­մէ­նուն պէս վա­րած էինք սո­պան:

ՇՈՒ­ՇԻԿ ՄԱ­ՒԻ­ՍԱ­ԳԱ­ԼԵԱՆ

Ծաղ­կա­զար­դը գար­նան սկիզ­բը ա­ւե­տող ե­կե­ղե­ցա­կան եւ ժո­ղովր­դա­կան տօն է: Ա­նի­կա կը նշուի Զա­տի­կէն մէկ շա­բաթ ա­ռաջ՝ Մեծ պահ­քի նա­խա­վեր­ջին Կի­րա­կին:

Երեւանի մէջ կազմակերպուեցաւ նախարարական մակարդակով միջազգային խորհրդաժողով մը:
Մշակուած ծրագիրներուն յաջողութիւնը կախում ունի միասնական հասարակական կարծիքի ձեւաւորումէն:

Ֆէ­րի­գիւ­ղի Մէ­րա­մէթ­ճեան վար­ժա­րա­նի նա­խա­ձեռ­նու­թեամբ կազ­մա­կեր­պուած միջ­վար­ժա­րա­նա­յին ֆութ­պո­լի մրցա­շար­քը ե­րէկ հա­սաւ իր ա­ւար­տին։ Հան­գու­ցեալ Ա­լեք­սան Տա­տեա­նի յի­շա­տա­կին ձօ­նուած եւ այս տա­րի երկ­րորդ ան­գամ կազ­մա­կեր­պուած այս մրցա­շար­քը նա­խա­տե­սուած էր միջ­նա­կարգ­նե­րու մա­կար­դա­կին հա­մար։