Արխիւ

ԱՆՈՒՇ ԹՐՈՒԱՆՑ

Երեւանի մէջ օրերս տեղի ունեցաւ թրքերէն առաջին ժամանակակից վէպը նկատուող «Ագապի»ի նոր հրատարակութեան շնորհանդէսը: Պոլսահայ գրող, պատմաբան եւ խմբագիր Յովսէփ Վարդանեանի (Վարդան փաշա) «Ագապի հիքայէսի» խորագրով գիրքը 1851 թուականին Պոլսոյ Յովհաննէս Միւհէնտիսեանի տպարանէն լոյս տեսնելէ ետք, 1953 թուականին թարգմանուած է հայերէնի եւ «Ագապիի պատմութիւնը» խորագրով լոյս տեսած Երեւան, ապա՝ մէկ տարի ետք՝ 1954-ին Պէյրութ, 1979-ին՝ կրկին Երեւան

Թուրքիոյ Հայոց Պատրիարք Ամենապատիւ Տ. Սահակ Ս. Արքեպիսկոպոս Մաշալեան երէկ Թոփգաբուի Ս. Նիկողայոս եկեղեցւոյ մէջ նախագահեց հաւաքական մկրտութեան խորհրդակատարութեան։

ԱՐԵՒԻԿ ՊԱՊԱՅԵԱՆ

Խելքը տարիքին մէջ չէ՝ գլուխին մէջ է:
Բնաւ չէի ախորժեր, երբ աւագ սերունդի ներկայացուցիչներէն մին կը թերագնահատէր, թթու խօսք մը կը յղէր մեր սերունդին:

ՄԱՇՏՈՑ ՔԱՀԱՆԱՅ ԳԱԼՓԱՔՃԵԱՆ

Սա անուրանալի իրականութիւն մըն է, թէ՝ որեւէ գաղափար, որեւէ ըմբռնում կամ համոզում, ինքնին արժէք մը չի ներկայացներ, եթէ գործի չվերածուի, ուրիշ խօսքով կեանքի ապրում մը չներկայացնէ։ Բարութիւնն ալ ըստ էութեան լաւ բան մըն է, բայց եթէ բարեգործութեան չվերածուի, ի՞նչ արժէք կ՚ունենայ։

Այս առաւօտեան կանուխ ժամերուն Տիւզճէի մէջ տեղի ունեցաւ երկրաշարժ մը, որու պատճառած ցնցումը զգալի դարձաւ նաեւ Իսթանպուլէն։ Թեքիրտաղէն մինչեւ Իզմիր՝ բազմաթիւ քաղաքներու մէջ զգալի դարձաւ երկրաշարժը, որուն յաջորդեցին յետցնցումներ։

ՍԱԳՕ ԱՐԵԱՆ

Գաղտնիք չէ, որ ոեւէ անհատի համար իր ծննդավայրը աշխարհի ամենէն սիրելի վայրն է։ Ծնունդ, յետոյ կենսուրախ մանկութիւն, ժիր պատանեկութիւն ու սպասուած՝ երիտասարդութիւն։

Եւրոպայի հնագոյն հայկական սրբավայրերէն Ս. Հոգի եկեղեցւոյ պաշտամունքի վերաբացումէն 33 տարի անց:
Տ. Խաժակ Արքեպիսկոպոս Պարսամեան խորհրդակցեցաւ ծխական խորհուրդի անդամներուն եւ երիտասարդներուն հետ:

Նիւ Եորքի շրջանի հայկական միակ ամենօրեայ դպրոցի համալիրէն ներս արտասովոր հրճուանք:
Տ. Յարութիւն Վարդապետ Տամատեան հանդէսով մը հիւրընկալուեցաւ Սրբոց Նահատակաց վարժարանի երդիքին տակ:

ԳՐԻԳՈՐ ԱՒ. ՔՀՆՅ. ՏԱՄԱՏԵԱՆ

Մայր Աթոռ Սուրբ Էջմիածնի միաբան՝ Հոգշ. Տ. Զաքարիա Ծայրագոյն Վարդապետ Բաղումեան դիմատետրի իր էջին վրայ ունէր կարեւոր յիշեցում մը. «1918 թ. նոյեմբերի 19-ին իր մահկանացուն կնքեց ազգային-եկեղեցական նշանաւոր գործիչ Մաղաքիա արք. Օրմանեանը՝ աստուածաբան, հայագէտ, հասարակական գործիչ եւ եզակի հոգեւորական, որուն կեանքը համակ նուիրում էր Հայոց Եկեղեցւոյ եւ մեր ազգին։