Արխիւ

Պատ­րիար­քա­կան Ընդ­հա­նուր Փո­խա­նորդ Տ. Ա­րամ Արք. Ա­թէ­շեան նա­խըն­թաց օր ըն­դու­նեց Սա­մա­թիոյ Ս. Գէորգ ե­կե­ղեց­ւոյ թա­ղա­յին խոր­հուր­դի ա­տե­նա­պետ Ե­սա­յի Տե­միրն ու իր ըն­կեր­նե­րը։ Ներ­կայ էր նաեւ թա­ղի ե­րէ­ցը՝ Տ. Զա­քէոս Ծ. Վրդ. Օ­հա­նեան։

ՄԱՇ­ՏՈՑ ՔԱ­ՀԱ­ՆԱՅ ԳԱԼ­ՓԱՔ­ՃԵԱՆ

Ի՜նչ գե­ղե­ցիկ է սա բնու­թիւ­նը՝ հա­ւա­տա­րիմ եւ ան­կե՛ղծ։
Պահ մը խոր­հե­ցէ՛ք, սի­րե­լի՜ բա­րե­կամ­ներ, ե­րե­ւա­կա­յե­ցէք դաշտ մը կամ բլուր մը՝ ուր կը շրջա­գա­յիք մտա­ծում­նե­րու մտե­րիմ ըն­կե­րակ­ցու­թեամբ, կը նշմա­րէք ե­րե­ւոյթ­ներ, ո­րոնք կը լու­սա­բա­նեն, կը պար­զա­բա­նեն հա­զար ու մէկ նե­ղու­թիւն­նե­րու եւ դժուա­րու­թիւն­նե­րու դէմ մայր բնու­թեան, ան­կեղծ բնու­թեան ցոյց տուած վար­մուն­քը՝ որ կը նմնաի մարդ­կա­յին վար­մուն­քին։

ՄԱՇ­ՏՈՑ ՔԱ­ՀԱ­ՆԱՅ ԳԱԼ­ՓԱՔ­ՃԵԱՆ

​Երբ մարդ բնու­թեան մտեր­մու­թեա­նը մէջ է, կար­ծես շատ ա­ւե­լի տար­բեր կը խոր­հի, տար­բեր կը դի­տէ իր շուր­ջը, բնու­թիւ­նը, կեան­քը՝ աշ­խար­հը ամ­բողջ։ Եւ բնու­թեան մէջ, մարդ կ՚անդ­րա­դառ­նա,յ թէ եր­բեմն ո՜ր­քան ա­նի­մաստ ու անն­պա­տակ մտա­ծում­նե­րով ժա­մա­նակ կ՚ան­ցը­նէ…։

«Ա­րե­ւելք» կայ­քէ­ջը կը հա­ղոր­դէ.-
Հայ Ա­ռա­քե­լա­կան Ե­կե­ղեց­ւոյ Կիպ­րո­սի Թե­մի Ա­ռաջ­նորդ Տ. Նա­րեկ Արք. Ա­լեէ­մէ­զեան հրա­ժա­րե­ցաւ իր պաշ­տօ­նէն։

Մի­ջազ­գա­յին լրա­տու գոր­ծա­կա­լու­թիւն­ներ յայտ­նե­ցին, որ ներ­կա­յիս Ֆրան­սա­յի մայ­րա­քա­ղա­քը՝ Փա­րիզն է 2024 թուա­կա­նին տե­ղի ու­նե­նա­լիք 33-րդ ա­մառ­նա­յին ո­ղիմ­պիա­կան խա­ղե­րը հիւ­րըն­կա­լե­լու գլխա­ւոր թեկ­նա­ծուն:

Ա­րե­ւելք» կայ­քէ­ջի վրայ կը կար­դանք.-
Հա­լէ­պի հայ­աբ­նակ շրջան­նե­րը նա­խըն­թաց օր դար­ձած են ընդ­դի­մա­դիր զի­նեալ­նե­րու հրթի­ռա­կո­ծում­նե­րուն թի­րա­խը: 

«Եփրատի վահան» գործողութիւնը կը վերաձեւաւորէ Սուրիոյ հաւասարակշռութիւնները, ստեղծելով միջազգային լայն արձագանգ:
Թրքական զօրքերը երէկ Ճերապլուսի մօտակայքին ռմբակոծեցին նաեւ ԵՓԿ-ի շարքերը: Զօրավար Կերասիմով Անգարա կ՚այցելէ:

​Ամերիկայի Միացեալ Նահանգներու փոխ-նախագահը ըսաւ. «Կարելի՞ բան է, որ պահպանենք յանցագործ մը»:
Ճօ Պայտըն Անգարայի մէջ ուշադրութիւն հրաւիրեց իր երկրի եւ Թուրքիոյ արդարադատութեան համակարգերուն միջեւ առկայ տարբերութիւններուն վրայ:

ՄԱՇ­ՏՈՑ ՔԱ­ՀԱ­ՆԱՅ ԳԱԼ­ՓԱՔ­ՃԵԱՆ

​Կեան­քի յա­րա­ցոյց­նե­րը, այ­սինքն կեան­քի ի­տէա­լը եւ մտա­տի­պա­րը եր­կին­քի չափ բարձր են։ Ու­րիշ խօս­քով՝ ան­մար­մին են եւ ան­հա­սա­նե­լի։ Եւ հո­գին կը հիւ­սէ՝ զա­նոնք կեն­դա­նի ներշն­չում­նե­րով այն ե­րա­զանք­նե­րուն՝ ո­րոնց անձ­նա­տուր կ՚ըլ­լայ շնոր­հիւ իր ե­րե­ւա­կա­յու­թեան։