Արխիւ

​Ան­թի­լիա­սի աղ­բիւր­նե­րը Մե­ծի Տանն Կի­լի­կիոյ Կա­թո­ղի­կո­սու­թեան նա­խա­ձեռ­նու­թեամբ Իս­թան­պու­լի մէջ ան­ցեալ շա­բաթ կազ­մա­կեր­պուած մամ­լոյ ա­սու­լի­սին շուրջ մա­տու­ցած են հե­տաքրք­րա­կան տուեալ­ներ։ Սի­սի եր­բեմ­նի մայր տա­ճա­րի եւ յա­րա­կից կա­թո­ղի­կո­սա­րա­նի սե­փա­կա­նու­թեան ի­րա­ւուն­քը վե­րա­ձեռք­բե­րե­լու նպա­տա­կով Թուր­քիոյ Սահ­մա­նադ­րա­կան ա­տեա­նին մօտ բա­ցուած դա­տին ա­ռըն­չու­թեամբ կազ­մա­կեր­պուած է այս ա­սու­լի­սը։

ՄԱՇ­ՏՈՑ ՔԱ­ՀԱ­ՆԱՅ ԳԱԼ­ՓԱՔ­ՃԵԱՆ

Աշ­խա­տա­սի­րու­թիւ­նը աս­տուա­ծա­յին պա­տուի­րան մըն է՝ մար­դուս ա­ռա­ջին ան­մեղ վի­ճա­կին մէջ իսկ տրուած Աս­տու­ծոյ կող­մէ՝ մարդ ա­րա­րա­ծին. «Եւ չոր­րորդ գե­տը Եփ­րատ է։ Եւ Տէր Աս­տուած ա­ռաւ մար­դը ու Ե­դե­մի պար­տէ­զին մէջ դրաւ, որ­պէս­զի զա­նի­կա մշա­կէ ու պա­հէ» (ԾՆՆԴ. Բ 15)։ Ու­րեմն, կը տես­նուի, որ աշ­խա­տան­քը եր­բեք պա­տիժ մը չէ՛ մար­դուն, այլ՝ կո­չում մը, ա­րար­չու­թեան պատ­ճառ եւ հե­տե­ւանք­նե­րէն մի՛ն։

Գա­րա­կէօ­զեան Տան Ա­մա­նո­րի ա­ւան­դա­կան քէր­մէ­սը շա­բա­թա­վեր­ջին ա­ռիթ հան­դի­սա­ցաւ մեծ խան­դա­վա­ռու­թեան։ Եր­կար տա­րի­նե­րէ ի վեր ձե­ւա­ւո­րուած նա­խըն­թաց­նե­րու հի­ման վրայ այս քէր­մէ­սը հան­դի­սա­ցաւ բազ­մա­թիւ թա­ղե­րէ ժա­մա­նած հա­մա­կիր­նե­րու ժա­մադ­րա­վայ­րը։

Պատ­րիար­քա­կան Ընդ­հա­նուր Փո­խա­նորդ Տ. Ա­րամ Արք. Ա­թէ­շեան ե­րէկ մեկ­նե­ցաւ Հա­յաս­տան։ Նո­րին Սրբազ­նու­թիւ­նը ճամ­բոր­դեց Իս­թան­պուլ-Ե­րե­ւան ու­ղիղ թռիչ­քով եւ Զուարթ­նոց օ­դա­կա­յա­նին մէջ Մայր Ա­թոռ Սուրբ Էջ­միած­նի ներ­կա­յա­ցու­ցիչ­նե­րուն կող­մէ դի­մա­ւո­րուե­լէ վերջ ա­ռաջ­նոր­դուե­ցաւ Մայ­րա­վանք, ուր կ՚ի­ջե­ւա­նի իր կե­ցու­թեան օ­րե­րուն։

ԱՐԱ ԳՕՉՈՒՆԵԱՆ

Մե­ծի Տանն Կի­լի­կիոյ Կա­թո­ղի­կո­սու­թեան աղ­բիւր­նե­րը շա­բա­թա­վեր­ջին պաշ­տօ­նա­պէս տե­ղե­կա­ցու­ցին, թէ 9 Դեկ­տեմ­բեր 2015, Չո­րեք­շաբ­թի, իր եր­կու միա­բան­նե­րը՝ Տ. Յու­սիկ Ծ. Վրդ. Մար­տի­րո­սեան եւ Տ. Պետ­րոս Վրդ. Մա­նուէ­լեան Իս­թան­պուլ գա­լով մամ­լոյ ա­սու­լիս մը սար­քած են Կա­լա­թա­սա­րա­յի «Ճե­զա­յիր» հա­մա­լի­րին մէջ։

​Հանրապետութեան նախագահը Թիւրքմենիստանի մէջ կրկնեց, որ ահաբեկչութիւնը պիտի յաղթահարուի միասնական ջանքերով:
Աշխապատի շփումներուն շրջագծով Էրտողան տեսակցեցաւ Պերտիմուհամէտովի, Մարկվելաշվիլիի եւ Ճիհանկիրիի հետ:

ՍԱԳՕ ԱՐԵԱՆ

1 Դե­տեմ­բե­րին «Ալ Նըս­րա» ճա­կա­տին կող­մէ գե­րի առ­նո­ւած լի­բա­նան­ցի տասն­վեց զի­նո­ւոր­ներ ա­զատ ար­ձա­կուե­ցան: Մէ­կու­կէս տա­րի գե­րե­վա­րո­ւած պա­հո­ւե­լէ ետք զի­նո­ւոր­նե­րը վե­րադար­ձան տուն, երկ­րի կա­ռա­վա­րու­թեան եւ Սու­րիոյ պա­տե­րազ­մի կա­րե­ւո­րա­գոյն մաս­նա­կից­նե­րէն հա­մա­րո­ւող՝ «Ալ Նըս­րա» ճա­կա­տին մի­ջեւ կա­յա­ցո­ւած հա­մա­ձայ­նա­կան գոր­ծար­քով մը:

Ե­շիլ­գիւ­ղի թա­ղա­յին խոր­հուր­դը տա­րե­վեր­ջի առ­թիւ Ս. Ստե­փա­նոս ե­կե­ղեց­ւոյ հա­մա­լի­րէն ներս կազ­մա­կեր­պեց ընթ­րիք մը, որ ա­ւան­դա­կան դար­ձած է վեր­ջին տա­րի­նե­րուն։ 

Գա­տը­գիւ­ղի Ա­րա­մեան սա­նուց միու­թեան մէջ ե­րէկ ե­րե­կո­յեան տե­ղի ու­նե­ցաւ լու­սան­կար­չա­կան խառն ցու­ցա­հան­դէ­սի մը բա­ցու­մը, որ ստեղ­ծեց մեծ ո­գե­ւո­րու­թիւն։ Այս ցու­ցա­հան­դէ­սը կազ­մա­կերպուած էր միու­թիւ­նը դաշ­նա­կով մը օժ­տե­լու ուղ­ղեալ ծրագ­րին ա­ջակ­ցու­թիւն ա­պա­հո­վե­լու հա­մար։