Արխիւ

«Ֆես­հա­նէ»ի հա­մա­լի­րէն ներս այս օ­րե­րուն տե­ղի կ՚ու­նե­նան «Հա­թա­յի օ­րեր»։ Ե­րէկ սկսած այս ձեռ­նար­կը պի­տի շա­րու­նա­կուի մին­չեւ շա­բա­թա­վերջ։ Այս շրջագծով տա­ղա­ւար մըն ալ յատ­կա­ցուած է Վա­գըֆ­լը­գիւ­ղին։

«Պո­ղա­զի­չի» հա­մալ­սա­րա­նի դե­րա­սան­նե­րը ե­րէկ ե­րե­կո­յեան ձեռ­նար­կե­ցին ներ­կայ ե­ղա­նա­կի ի­րենց ներ­կա­յա­ցում­նե­րու շար­քին։ Թա­տե­րա­խում­բը այս տա­րի կը բե­մադ­րէ «Բե­րա­յի մէջ ե­րե­կոյթ մը» խո­րագ­րեալ խա­ղը՝ հայ եր­կու եր­գի­ծա­բան­նե­րու՝ Յա­կոբ Պա­րո­նեա­նի եւ Ե­րուանդ Օ­տեա­նի ստեղ­ծա­գոր­ծու­թիւն­նե­րուն հի­ման վրայ։

Հա­յաս­տա­նի Հան­րա­պե­տու­թեան նա­խա­գահ Սերժ Սարգ­սեան ե­րէկ ե­րե­կո­յեան պաշ­տօ­նա­կան այ­ցե­լու­թեան մը ձեռ­նար­կեց դէ­պի Ի­տա­լիա եւ Վա­տի­կան։

Պաշ­տօ­նա­կան աղ­բիւր­նե­րու հա­ղոր­դում­նե­րով, Հռո­մի մէջ, Սերժ Սարգսեան կը հիւ­րըն­կա­լուի Ի­տա­լիոյ բարձ­րա­գոյն ղե­կա­վա­րու­թեան կող­մէ։

Ե­րէկ ե­րե­կո­յեան մեր ե­րաժշ­տա­կան աշ­խար­հի ար­ժէ­քա­ւոր ա­նուն­նե­րէն սոփ­րա­նօ Նա­թա­լի Պօ­ղո­սեան ե­լոյ­թով մը հան­դէս ե­կաւ Էլ­մա­տա­ղի Նոթ­րը Տամ Տը Սիոն ֆրան­սա­կան լի­սէի դահ­լի­ճին մէջ։ «Ծո­վափ­նե­րէն տպա­ւո­րու­թիւն­ներ» խո­րագ­րեալ այս ե­րաժշ­տա­հան­դէ­սը նա­խա­տե­սուած էր թա­տե­րա­կան շա­նի ձե­ւա­չա­փին մէջ, տա­ւի­ղի նուա­գա­հան­դէ­սով հան­դերձ։

 Հա­յաս­տան-Ատր­պէյ­ճան սահ­մա­նին վրայ բա­խում­նե­րը կը շա­րու­նա­կուին։ Ատր­պէյ­ճա­նի զի­նեալ ու­ժե­րուն կող­մէ հրա­դա­դա­րը կը խախ­տուի ա­նընդ­հատ։ «Եր­կիր» հե­ռուս­տա­կա­յա­նի հա­ղոր­դում­նե­րով, ա­մե­նա­վեր­ջին բա­խում­նե­րը տե­ղի ու­նե­ցան Հա­յաս­տա­նի հիւ­սիս-ա­րե­ւե­լեան սահ­ման­նե­րու եր­կա­րու­թեամբ տե­ղա­կա­յուած զօ­րա­մա­սե­րուն մօտ։

Եւ­րո­խորհր­դա­րա­նի նա­խա­գահ Մար­թին Շուլց այ­սօր շփում­ներ կ՚ու­նե­նայ Ան­գա­րա­յի մէջ, ուր ա­մե­նա­բարձր մա­կար­դա­կի վրայ կը հիւ­րըն­կա­լուի երկ­րի ղե­կա­վա­րու­թեան կող­մէ։ Հան­րա­պե­տու­թեան նա­խա­գահ Րէ­ճէպ Թայ­յիպ Էր­տո­ղա­նի ա­ռըն­թեր ան կը մէկ­տե­ղ-ւի պե­տա­կան ա­ւա­գա­նիէն զա­նա­զան դէմ­քե­րու հետ։

ՄԱՇ­ՏՈՑ ՔԱ­ՀԱ­ՆԱՅ ԳԱԼ­ՓԱՔ­ՃԵԱՆ

Ի՞նչ է «ուժ»ին գաղտ­նի­քը։ Ի՞նչ է այն ա­նի­մա­նա­լի, ան­տե­սա­նե­լի «ուժ»ը՝ որ նոյն ու նման պատ­ճառ­նե­րով տար­բեր ար­դիւնք­ներ կ՚ար­տադ­րէ։ Ար­դա­րեւ, ջու­րը, հո­ղը, լոյ­սը նոյնն են, բայց հուն­տեր տար­բեր կեր­պով, տար­բեր տե­սքով եւ տար­բեր գոյ­նե­րով կը հաս­նին, տե­սակ տե­սակ կը բուս­նին։

ՄԱՇ­ՏՈՑ ՔԱ­ՀԱ­ՆԱՅ ԳԱԼ­ՓԱՔ­ՃԵԱՆ

Քրիս­տո­սի երկ­րա­ւոր կեան­քի ա­մե­նէն բախ­տո­րոշ պա­հե­րէն մին է՝ վեր­ջին գի­շե­րուան մու­թին մէջ ապ­րած պա­հե­րը, ուր մարդ­կա­յին չա­րու­թիւ­նը եւ աս­տուա­ծա­յին բա­րու­թիւ­նը պայ­քա­րի մէջ էին։ Ա­հա­ւո՜ր պահ մըն էր, որ կ՚ապ­րէր Յի­սուս այդ վայր­կեա­նին։

Սուրբ Գրի­գոր Նա­րե­կա­ցին Ընդ­հան­րա­կան Ե­կե­ղեց­ւոյ Վարդա­պետ հռչա­կե­լու Ֆրան­սիս­քոս Սր­բա­զան Քա­հա­նա­յա­պե­տին ո­րո­շու­մը, որ հրա­պա­րա­կուե­ցաւ Փետ­րուա­րի 21-ին, ող­ջու­նուեցաւ եւ լայն ար­ձա­գան­գի ար­ժա­նա­ցաւ ոչ միայն հայ հա­սա­րակու­թեան, այլ նաեւ հա­մայն քրիս­տո­նեայ հան­րու­թեան կող­մէ, որ հա­յազ­գի մեծ խորհրդական աս­տուա­ծաբան Սուրբի սրբակրօն վար­քին ու սր­բադ&s