Արխիւ

Մե­ծի Տանն Կի­լի­կիոյ Կա­թո­ղի­կո­սու­թեան կող­մէ Սահ­մա­նադ­րա­կան ա­տեա­նին մօտ բա­ցուած դա­տի ար­դիւն­քին շուրջ սպա­սու­մը կը շա­րու­նա­կուի։ Սի­սի եր­բեմ­նի մայր տա­ճա­րի եւ յա­րա­կից կա­թո­ղի­կո­սա­կան հա­մա­լի­րի սե­փա­կա­նու­թեան ի­րա­ւուն­քի վե­րա­դար­ձի պա­հան­ջով բա­ցուած է այս դա­տը եւ ըստ Ան­թի­լիա­սի աղ­բիւր­նե­րուն կող­մէ նա­խա­պէս կա­տա­րուած յայ­տա­րա­րու­թիւն­նե­րուն՝ ար­դէն դա­տավճ­ռի ար­ձակ­ման հա­մար նա­խա­տե­սուած ժամ­կէ­տը հա­սած է։

Գա­տը­գիւ­ղի Ա­րա­մեան-Ուն­ճեան վար­ժա­րա­նի միջ­նա­կար­գի բաժ­նէն խումբ մը ա­շա­կերտ­ներ վեր­ջերս Իս­թան­պու­լի զա­նա­զան թա­ղե­րուն մէջ կա­տա­րե­ցին յատ­կան­շա­կան պտոյտ մը՝ վեր­յի­շե­լով Պա­լեան ըն­տա­նի­քի ան­դամ­նե­րը։

Ե­րէկ, Պատ­րիար­քա­կան Ընդ­հա­նուր Փո­խա­նորդ Տ. Ա­րամ Արք. Ա­թէ­շեան ըն­դու­նեց Կէ­տիկ­փա­շա­յի Ս. Յով­հան­նէս ե­կե­ղեց­ւոյ թա­ղա­յին խոր­հուր­դի ա­տե­նա­պետ Յա­րու­թիւն Շան­լըն եւ իր ըն­կեր­նե­րը։ Մեր այս պատ­մա­կան ե­կե­ղեց­ւոյ տա­րե­կան ա­նուան տօ­նախմ­բու­թեան ըն­դա­ռաջ թա­ղա­կան­նե­րը փա­փա­քած էին այ­ցե­լել Գում­գա­բու՝ ըստ ըն­կա­լեալ սո­վո­րու­թեան։

Սա­մա­թիոյ Ա­նա­րատ Յղու­թեան հայ կա­թո­ղի­կէ ե­կե­ղեց­ւոյ յա­րա­կից կա­ռու­ցուած եւ շա­բա­թա­վեր­ջին բա­ցու­մը կա­տա­րուած «Սուրբ Ներ­սէս Շնոր­հա­լի» նոր սրա­հը մեծ ո­գե­ւո­րու­թիւն յա­ռա­ջա­ցու­ցած է Հայ կա­թո­ղի­կէ հա­սա­րա­կու­թեան մօտ։ Այս սրա­հը կա­ռու­ցուած է Ֆա­թի­հի քա­ղա­քա­պե­տու­թեան ա­ջակ­ցու­թեամբ։

Իս­թան­պու­լի մօտ Յու­նաս­տա­նի ա­ւագ հիւ­պա­տո­սու­թեան հո­վա­նիին ներ­քեւ որ­պէս մշա­կոյ­թի կեդ­րոն գոր­ծող՝ Իս­թիք­լալ պո­ղո­տա­յի «Շիշ­մա­նօղ­լու» ա­պա­րան­քի եր­դի­քին տակ ե­րէկ ե­րե­կո­յեան բա­ցուե­ցաւ շա­հե­կան ցու­ցա­հան­դէս մը, որ խո­րագ­րուած է «Ուր­բաթ, Շա­բաթ, Կի­րա­կի»։

ՄԱՇ­ՏՈՑ ՔԱ­ՀԱ­ՆԱՅ ԳԱԼ­ՓԱՔ­ՃԵԱՆ

«Ի­րենք պէտք չու­նին եր­թա­լու։ Դո՛ւք տուէք ա­նոնց ու­տե­լի­քը» (ՄԱՏԹ. ԺԴ 16)։ Այս­պէս կ՚ը­սէ Յի­սուս, երբ ա­շա­կերտ­նե­րը ա­ռա­ջար­կե­ցին Յի­սու­սի՝ որ­պէս­զի ար­ձա­կէ ժո­ղո­վուր­դը՝ շրջա­կայ գիւ­ղե­րը եր­թան եւ ի­րենց հա­մար ու­տե­լիք հաց ա­պա­հո­վեն։

«Ա­կօս» շա­բա­թա­թեր­թի հիմ­նա­դիր Հրանդ Տին­քի դէմ գոր­ծուած մա­հա­փոր­ձի հար­ցաքն­նու­թեան շրջագ­ծով Իս­թան­պու­լի Հան­րա­պե­տա­կան ա­ւագ դա­տա­խա­զու­թիւ­նը ե­րէկ ի վեր­ջոյ հաս­տա­տեց այն մե­ղադ­րա­կա­նը, որ նա­խա­պէս եր­կու ան­գամ վե­րա­դար­ձուած էր։ Դա­տա­խազ Կէօ­քալփ Քէօք­ճի­ւի կող­մէ պատ­րաս­տուած այս ամ­բաս­տա­նա­գի­րը կը վե­րա­բե­րի հան­րա­յին պաշ­տօ­նեա­նե­րու ու­նե­ցած դե­րա­կա­տա­րու­թեան

Հայ­կա­կան գի­տա­կան աշ­խար­հը ե­րէկ ու­նե­ցաւ ծանր կո­րուստ մը։ Ոչ եւս է ա­կա­դե­մի­կոս Գէորգ Բրու­տեան, որ մա­հա­ցաւ 89 տա­րե­կա­ն հա­սա­կին։ Ան փի­լի­սո­փա­յա­կան գի­տու­թիւն­նե­րու հե­ղի­նա­կա­ւոր մաս­նա­գէտ մըն էր։

Ե­րէկ, Հա­յաս­տա­նի Ար­տա­քին գոր­ծոց նա­խա­րար Ե­դուարդ Նալ­պան­տեան շփում­ներ ու­նե­ցաւ Պեր­լի­նի մէջ։ Ան հիւ­րըն­կա­լուե­ցաւ Գեր­մա­նիոյ Ար­տա­քին գոր­ծոց նա­խա­րար Ֆրանք-Վալ­թէր Շթայն­մա­յէ­րի կող­մէ, ո­րուն հրա­ւէ­րով կա­յա­ցաւ այս այ­ցե­լու­թիւ­նը։