Արխիւ

ՊՕ­ՂՈՍ ՇԱՀ­ՄԵ­ԼԻ­ՔԵԱՆ

Շատ մը նա­խա­պա­շա­րեալ­ներ կը հա­ւա­տան, որ ե­րազ­նե­րը ան­պայ­ման  ի­մաստ մը կ՚ու­նե­նան, եւ որ ա­նոնք մեկ­նա­բա­նու­թեան կը կա­րօ­տին

Երեւանի մէջ «Վերսուս» սթիւտիոյի նոր նախագծին հիման վրայ շահեկան ցուցահանդէս մը. «Մարդը դէմ յանդիման բռնութեան»:
Տիգրան Պասկեւիչեան, Արա Շիրինեան եւ Սաթենիկ Ֆարամազեան հերթական անգամ կը թարմացնեն հաւաքական յիշողութիւնը՝ արդի պատմութեան լաբիւրինթոսներուն մէջ, ուր մարդիկ իրենց ապրումներու յաճախ զգացական, նաեւ զգայացունց դրուագներով կ՚ունենան ներքին հայեացքի եզակի հնարաւորութիւնը:

Ա­մե­րի­կա­հայ յայտ­նի հե­ռուս­տաաստղ Քիմ Քար­տա­շեան նա­խըն­թաց գի­շեր յար­ձակ­ման ու կո­ղո­պու­տի են­թար­կուե­ցաւ Փա­րի­զի մէջ, ուր կը գտնուէր մաս­նակ­ցե­լու հա­մար նո­րա­ձե­ւու­թեան շաբթուան։ Կէս գի­շե­րը անց, ոս­տի­կա­նա­կան տա­րա­զով անձ մը յա­ջո­ղե­ցաւ մուտք գոր­ծել Քիմ Քար­տա­շեա­նի ի­ջե­ւա­նած բնա­կա­րա­նը՝ չէզո­քաց­նե­լով պա­հա­կը։

Ատր­պէյ­ճա­նի բա­նա­կը ե­րէկ զօ­րա­վար­ժու­թիւն­նե­րու սկսաւ Նա­խի­ջե­ւա­նի մէջ։ Կը հա­ղոր­դուի, որ ինք­նա­վար Հան­րա­պե­տու­թե­նէն ներս ռազ­մա­փոր­ձե­րուն կը մաս­նակ­ցի ա­ռան­ձին բա­նակ մը։

Ե­րէկ, մայ­րա­քա­ղաք Ան­գա­րա­յի մէջ տե­ղի ու­նե­ցաւ Նա­խա­րա­րաց խոր­հուր­դին ժո­ղո­վը։ Պեշ­թե­փէի պա­լա­տէն ներս կա­ռա­վա­րու­թեան նիս­տը գլխա­ւո­րեց Հան­րա­պե­տու­թեան նա­խագահ Րէ­ճէպ Թայ­յիպ Էր­տո­ղան, ո­րու կող­քին էր նաեւ Վար­չա­պետ Պի­նա­լի Եըլ­տը­րըմ։ Ժո­ղո­վի ըն­թաց­քին ո­րո­շուե­ցաւ եւս ե­րեք ա­մի­սով եր­կա­րաձ­գել՝ երկ­րէն ներս հաս­տա­տուած ար­տա­կարգ դրու­թեան կի­րա­ռու­մը։

Գեր­մա­նա­ցի խորհր­դա­րա­նա­կան­ներ վա­ղը պի­տի այ­ցե­լեն Ին­ճիր­լի­քի ռազ­մա­խա­րիս­խը։ Ան­գա­րա­յի մօտ Գեր­մա­նիոյ դես­պան Քունց ե­րէկ յայտ­նեց, որ Պուն­տես­թա­կի վեց ան­դամ­ներ վա­ղը պիտի այ­ցե­լեն Ին­ճիր­լիք։

ԵԱՀԿ-ի Մինս­քեան խմբա­կի ա­մե­րի­կա­ցի հա­մա­նա­խա­գահ դես­պան Ճէյմս Ո­ւոր­լիք յայ­տա­րա­րեց, որ Միա­ցեալ Նա­հանգ­ներ հա­ւա­տա­րիմ կը մնայ Լեռ­նա­յին Ղա­րա­բա­ղի մէջ խա­ղա­ղու­թեան հաս­տատ­ման։ «Ա­զա­տու­թիւն» ռա­տիօ­կա­յա­նի հա­ղոր­դում­նե­րով, Ո­ւոր­լիք ընդծ­գեց, որ Ո­ւա­շինկ­թըն պի­տի շա­րու­նա­կէ աշ­խու­ժօ­րէն աշ­խա­տիլ միւս հա­մա­նա­խա­գահ­նե­րուն հետ՝ հա­կա­մարտ կող­մե­րուն հա­մար ըն­դու­նե­լի լու­ծում մը գտնե­լու նպա­տա­կով։

Ե­րու­սա­ղէ­մի հա­յոց վան­քէն դար­ձեալ հա­սաւ զգա­յա­ցունց լուր մը։ Այս­պէս, կը հա­ղոր­դուի, որ կար­գա­թող ե­ղած է Սրբոց Յա­կո­բեանց միա­բա­նու­թեան ան­դամ­նե­րէն Տ. Հայ­կա­զուն Վրդ. Ե­ղիա­յեան։

ՅԱ­ԿՈԲ ՄԱՐ­ՏԻ­ՐՈ­ՍԵԱՆ

Մէկ տա­րիէ ի վեր Միա­ցեալ Նա­հանգ­նե­րու նա­խա­գա­հա­կան թեկ­նա­ծու­թեան պայ­քա­րը կը շա­րու­նա­կուի հե­ռա­տե­սի­լի եւ լրա­տուա­կան զա­նա­զան մի­ջոցնե­րու պաս­տառ­նե­րուն եւ է­ջե­րուն վրայ, զգաստ պա­հե­լով ա­մե­րի­կա­ցին եւ նաեւ մեզ, հա­յերս։ Չեմ գի­տեր ին­չո՞ւ մեզ, պարզ ու ռա­միկ հա­յերս, ո­րով­հե­տեւ ոչ մէկ ա­մե­րի­կա­ցի նա­խա­գահ ա­ռանձ­նա­յա­տուկ գործ նուի­րած է հա­յե­րուն, բա­ցի խոս­տում­նե­րէ։