Արխիւ

Լաթ­վիոյ մայ­րա­քա­ղա­քը՝ Ռի­կա­յի մէջ տե­ղի ու­նե­ցաւ միջ­նա­դա­րեան հայ հո­գե­ւո­րա­կան, բա­նաս­տեղծ, փի­լի­սո­փայ, տա­ղեր­գու Գրի­գոր Նա­րե­կա­ցիի «Մա­տեան ող­բեր­գու­թեան» գիր­քի լա­թի­շե­րէն տար­բե­րա­կի շնոր­հան­դէ­սը: Գիր­քը թարգ­մա­նած է լաթ­վիա­ցի հա­յա­գէտ Վալ­տա Սալ­մի­նա:

ԵԱՀԿ-ի անդամ երկիրներու մօտ հաւատարմագրուած դեսպաններու հետ հանդիպում:
Ըստ Սարգսեանի, Հայաստան պիտի շարունակէ կատարել իր միջազգային պարտաւորութիւնները:

Ա­մե­նայն Հա­յոց Տ.Տ. Գա­րե­գին Բ. Կա­թո­ղի­կո­սը ե­րէկ Մայր Ա­թոռ Սուրբ Էջ­միած­նի մէջ հիւ­րըն­կա­լեց ֆրան­սա­հայ ա­շա­կերտ­նե­րէ բաղ­կա­ցեալ մեծ խումբ մը։ Մար­սէյ­լի Հա­մազ­գա­յի­նի վար­ժա­րա­նէն եւ Փա­րի­զի Դպրո­ցա­սէր վար­ժա­րա­նէն շուրջ 45 ա­շա­կերտ­ներ Ս. Զատ­կի տօ­նա­կան շրջա­նին ստա­ցան Վե­հա­փառ Հայ­րա­պե­տին օրհ­նու­թիւ­նը։

Չար­լի Փա­փա­զեան գրե­թէ ա­մէն ինչ գի­տէ տնա­յին պայ­ման­նե­րու մէջ գա­րե­ջուր պատ­րաս­տե­լու մա­սին: Ամ­բողջ աշ­խար­հի մէջ սիրուած խմիչ­քին ա­մե­րի­կա­ցի գի­տա­կը այս գոր­ծին նուի­րած է իր ամ­բողջ կեան­քը:

ՀԲԸՄ-ի Լիբանանի մասնաճիւղին նախաձեռնութեամբ շահեկան դասախօսութիւն մը Պէյրութի մէջ:
Ճարտարապետ Րաֆֆի Կերճեան խօսեցաւ «Հայկական ճարտարապետութիւնը Լիբանանի մէջ» նիւթին շուրջ:

Գրեց՝ ԱՆՈՒՇ ԹՐՈՒԱՆՑ

Քա­նի մը օր ետք գա­րու­նը Հա­յաս­տա­նի մէջ իր լիի­րաւ ի­րա­ւունք­նե­րուն կը տի­րա­պե­տէ: Ար­դէն ա­ռա­ւօ­տուն քա­ղա­քին մէջ քեզ ա­ռա­ջին ող­ջու­նող­նե­րը կ­­՚ըլ­լան ծաղ­կած ծա­ռե­րը, ո­րոնք ճեր­մակ ծա­ղիկ­նե­րով կ՚ա­ւե­տեն գար­նան գա­լուս­տը, իսկ ա­նոնց­մով հիա­ցող­նե­րը եւ ա­ռատ բեր­քին սպա­սող­նե­րը կ՚ա­ղօ­թեն, որ խիստ ցրտա­հա­րու­թիւն մը չըլ­լայ եւ գար­նան բերքն ու բա­րի­քը ա­ռատ ըլ­լան ամ­րան ա­միս­նե­րուն:

ՅՈՒ­ՇԻԿ ՂԱ­ԶԱ­ՐԵԱՆ 

Ես քե­սապ­ցի եմ:
Գի­տէ՞ք՝ ինչ կը նշա­նա­կէ քե­սապ­ցի ըլ­լալ… Վստա­հա­բար ա­ւե­լի նշա­նա­կու­թիւն ու­նի, քան՝ խնձո­րի պար­տէզ ու­նե­նա­լը, ա­մառ­նե­րը Քե­սապ ան­ցը­նե­լը, քա­նի մը բառ քեսպ­նօք ջար­դե­լը, կամ քե­սապ­ցի­նե­րուն կէ­սը ազ­գա­կան­ներդ ըլ­լա­լը (միւս կէսն ալ՝ խնա­մի­ներ): Այս բո­լո­րէն շա՜տ, շա՛տ ա­ւե­լի…

ՄԱՇ­ՏՈՑ ՔԱ­ՀԱ­ՆԱՅ ԳԱԼ­ՓԱՔ­ՃԵԱՆ

​Մարդ էա­կը ու­նի եր­կու ե­րե­սակ­ներ՝ ան, նախ «ան­հատ» մըն է, յե­տոյ մարդ­կա­յին ըն­կե­րու­թեան մէկ «ան­դամ»ը։ Ար­դա­րեւ այս եր­կու ե­րե­սակ­նե­րուն ներ­դաշ­նա­կու­թիւնն է որ կը կազ­մէ մար­դը ամ­բող­ջու­թեամբ։ Մար­դուն, ինչ­պէս կ՚ը­սուի, ո՛չ մէկ բան օ­տար է որ մարդ­կա­յին է։

«Փոր­թու­գալ-Հա­յաս­տան բա­րե­կա­մու­թեան միու­թեան» նա­խա­ձեռ­նու­թեամբ՝ Լիզ­պո­նի հա­մալ­սա­րա­նի գի­րե­րու բա­ժան­մուն­քին մէջ կա­յա­ցած է «Հա­յոց լե­զուի օր» խո­րագ­րով հա­մա­գու­մար: