Արխիւ

Պատ­րիար­քա­կան Ընդ­հա­նուր Փո­խա­նորդ Տ. Ա­րամ Արք. Ա­թէ­շեան ե­րէկ ըն­դու­նեց Է­սաեան սա­նուց միու­թեան «Մա­րալ» եր­գի-պա­րի հա­մոյ­թի ե­րի­տա­սար­դաց խում­բին ներ­կա­յա­ցու­ցիչ­նե­րը։ Յա­րու­թիւն Քու­րա­նի կող­մէ գլխա­ւո­րուած խում­բը Գում­գա­բուի մէջ Նո­րին Սրբազ­նու­թեան տե­ղե­կու­թիւն­ներ փո­խան­ցեց իր ծա­ւա­լած գոր­ծու­նէու­թեան շուրջ։

Յ.  ՀԵԼ­ՎԱ­ՃԵԱՆ

Ա­ռա­ջին ան­գամ զինք տե­սայ հրա­պա­րա­կը. նստած մայ­թի մը վրայ, հաց կ՚ու­տէր:

ՄԱՇ­ՏՈՑ ՔԱ­ՀԱ­ՆԱՅ ԳԱԼ­ՓԱՔ­ՃԵԱՆ

Որ­քան ալ խօ­սինք, խորհր­դա­ծենք իր մա­սին, մար­դը իր ամ­բող­ջու­թեամբ միշտ «ան­ծա­նօթ» մըն է, այն­քան ան­ծա­նօթ, որ ա­մե­նէն ա­ւե­լի ինքն ի­րեն ան­ծա­նօթ է, օ­տար մը կար­ծես՝ մարդս իր մէջ։

Նա­զար Հան­չէր կը տե­ղե­կաց­նէ.-

Շա­բա­թա­վեր­ջին Իս­թան­պու­լի մէջ տե­ղի ու­նե­ցաւ Պալ­քա­նեան մարմ­նա­մար­զի ա­խո­յե­նու­թիւ­նը։ Թուր­քիոյ Մարմ­նա­մար­զի դաշ­նակ­ցու­թեան կող­մէ կազ­մա­կեր­պուած այս մրցա­շար­քին մաս­նակ­ցե­ցաւ տասն­վեց երկ­րէ շուրջ եր­կու հա­րիւր մար­զիկ։

Հա­յաս­տա­նի կա­ռա­վա­րու­թեան կազ­մէն ներս կը շա­րու­նա­կուին փո­փո­խու­թիւն­նե­րը։ Հան­րա­պե­տու­թեան նա­խա­գահ Սերժ Սարգ­սեա­նի ե­րէ­կուան հրա­մա­նագ­րե­րով Նա­խա­րա­րաց խոր­հուր­դին մէջ նոր դէմք մը ընդգր­կուե­ցաւ։

Սու­րիոյ հրա­դա­դա­րը կը շա­րու­նա­կէ ան­մի­ջա­կա­նօ­րէն զբա­ղեց­նել մի­ջազ­գա­յին օ­րա­կար­գը։ Այս մթնո­լոր­տին մէջ ՄԱԿ-ի Ընդ­հա­նուր քար­տու­ղար Պան Քի Մուն յայ­տա­րա­րեց, որ հրա­դա­դա­րի դրու­թիւ­նը ընդ­հա­նուր առ­մամբ կը պահ­պա­նուի Սու­րիոյ մէջ, հա­կա­ռակ տե­ղի ու­նե­ցած շարք մը դէպ­քե­րուն։

Ե­րե­ւա­նի «Կո­մի­տաս» թան­գա­րա­նին մօտ շա­բա­թա­վեր­ջին ապ­րուե­ցաւ յատ­կան­շա­կան ի­րա­դար­ձու­թիւն մը։ Այս­պէս, թան­գա­րան այ­ցե­լե­ցին հայ ար­դի ա­րուես­տի եր­կու հսկա­ներ, ո­րոնք կա­տա­րե­ցին շրջայց մը եւ ստո­րագ­րե­ցին պա­տուոյ հիւ­րե­րու տո­մա­րը։

ՕՀԱՆ ՊԵՏՐՈՍԵԱՆ

Մեծ պատ­րանք­ներ չու­նե­նանք Սփիւռ­-քի գո­յա­տեւ­ման մա­սին: Ան դա­տա­պարտուած է գե­րեզ­ման մտնե­լու օր մը: Եւ այս՝ ի մեծ դժբախ­տու­թիւն ան­շուշտ հայ ժո­ղո­վուր­դին, ո­րով­հե­տեւ հայ Սփիւռ­քը այ­սօր իր շնչած չա­փով՝ բա­րիք մըն է հայ հո­գե­կան վե­րել­քին հա­մար, թան­կա­գին այն նպաս­տով, զոր այ­նուա­մե­նայ­նիւ ա­նոր կրնայ բե­րել դեռ:

Հայ­կա­կան ար­դի ե­րաժշ­տու­թեան ե­րի­տա­սարդ աստ­ղե­րէն Տիգ­րան Հա­մա­սեան շա­բա­թա­վեր­ջին շատ յատ­կան­շա­կան ու ե­զա­կի հա­մեր­գով մը հան­դէս ե­կաւ Կիւմ­րիի մէջ։ 1988-ի երկ­րա­շար­ժով ցնցուած ու տա­կա­ւին վէր­քե­րը վերջ­նա­կա­նօ­րէն չսպիա­ցած այս պատ­մա­կան քա­ղա­քէն ներս, Տիգ­րան Հա­մա­սեան լքուած տնա­կա­յին ա­ւան­նե­րէն մէ­կուն մէջ սար­քեց իր հա­մեր­գը։