Արխիւ

Ե­րէկ, Գա­րա­կէօ­զեան ման­կա­րա­նին մէջ տե­ղի ու­նե­ցաւ Ա­մա­նո­րի խրախ­ճանք մը, ո­րու ըն­թաց­քին փոք­րիկ­նե­րը ապ­րե­ցան մեծ ո­գե­ւո­րու­թիւն։ «Նա­տիա-Տիգ­րան Կիւլ­մէզ­կիլ» գե­ղա­րուես­տա­նո­ցի աշ­խա­տան­քի եր­դի­քին տակ տե­ղի ու­նե­ցաւ այս հան­դէ­սը, ո­րու ըն­թաց­քին տղա­քը հան­դէս ե­կան ար­տա­սա­նու­թիւն­նե­րով, եր­գե­րով ու պա­րե­րով՝ ար­ժա­նա­նա­լով ջերմ ծա­փա­հա­րու­թիւն­նե­րու։

ՍԱՐԳԻՍ ՓՈՇՕՂԼԵԱՆ

Ըն­կե­րոջ մը հետ խօ­սակ­ցու­թեան պա­հուն, ու­րիշ ըն­կեր մը մօ­տե­նա­լով խօ­սա­կի­ցիս ը­սաւ. «Մի՛ խօ­սիր ա­սոր հետ, մի՛ խօ­սիր, ի՛նք յո­ռե­տես է, քեզ ալ կը վա­րա­կէ»: Եր­բեմն վի­ճա­կը կամ գա­լիք դրու­թի­նը ա­նո­րոշ կ՚ըլ­լայ ու ա­նոր ժխտա­կան կող­մին ե­թէ նա­յիս, յո­ռե­տես կ՚ըլ­լաս. Իսկ դրա­կան կող­մին՝ լա­ւա­տես. կայ, սա­կայն, ամ­բող­ջու­թիւ­նը ըն­կա­լե­լու տե­սան­կիւն:

ՄԱՇ­ՏՈՑ ՔԱ­ՀԱ­ՆԱՅ ԳԱԼ­ՓԱՔ­ՃԵԱՆ

«Վախ»ը այն զգա­ցումն է՝ որ ահ ու սար­սափ, զար­հու­րանք կը պատ­ճա­ռէ մար­դուս, եւ այս կեր­պով կը վատ­թա­րաց­նէ մար­դուս ընդ­հա­նուր տրա­մադ­րու­թիւ­նը, ազ­դե­լով հո­գիին վրայ՝ կը փո­խէ կեան­քին ըն­թաց­քը։ Վա­խը ան­խու­սա­փե­լի է մարդ­կա­յին կեան­քին մէջ, այ­լա­պէս ա­նի­կա, կեր­պով մը ազ­դան­շան մըն է՝ որ են­թա­կան կը զգու­շաց­նէ հա­ւա­նա­կան վտանգ եւ վնաս­նե­րու դէմ։ Այս ի­մաս­տով չա­փա­ւոր վա­խը բնա­կան «ա­պա­հո­վագ­րու­թիւն» մըն է, որ մարդս կ՚ազ­դա­րա­րէ ա­պա­գայ վտանգ­նե­րու նկատ­մամբ:

Ռու­սաս­տա­նի Ար­տա­քին գոր­ծոց նա­խա­րա­րու­թեան բան­բեր Մա­րիա Զա­խա­րո­վա յայ­տա­րա­րեց, որ Մոս­կուա իր­մէ կա­խեալ ա­մէն ինչ կ՚ը­նէ՝ որ­պէս­զի Լեռ­նա­յին Ղա­րա­բա­ղի հա­կա­մար­տու­թեան խա­ղաղ կար­գա­ւոր­ման գոր­ծըն­թա­ցը չդադ­րի։ «Ար­մէնփ­րէս»ի հա­ղոր­դում­նե­րով, լրագ­րող­նե­րու հետ հան­դիպ­ման ըն­թաց­քին ան ը­սաւ. «Ռու­սաս­տան կը զբա­ղի Լեռ­նա­յին Ղա­րա­բա­ղի հա­կա­մար­տու­թեան կար­գա­ւոր­ման հար­ցով՝ որ­պէս ԵԱՀԿ-ի Մինս­քեան խմբա­կի հա­մա­նա­խա­գահ։

Շա­բա­թա­վեր­ջին Սո­չիի մէջ տե­ղի ու­նե­ցած օ­դա­նա­ւի ար­կա­ծին ար­ձա­գանգ­նե­րը կը շա­րու­նա­կուին։ Ինչ­պէս ծա­նօթ է, Կար­միր բա­նա­կի երգ­չա­խում­բը փո­խադ­րող ռու­սա­կան օ­դա­նաւ մը շա­բա­թա­վեր­ջին ան­կում ու­նե­ցած էր Սո­չիի մօ­տա­կայ­քին եւ ին­կած՝ Սեւ ծո­վու մէջ։

Թուրքիա եւ Ռուսաստան համաձայնութեան հասան՝ որպէսզի կէս գիշերին հրադադար հաստատուի Սուրիոյ մէջ:
Հանրապետութեան նախագահ Էրտողան յայտնեց, որ միջազգային համախոհութեան զօրքերը կը պաշտպանեն ԻՇԻՊ-ը:

Մխի­թա­րեան սա­նուց միու­թեան վար­չու­թեան նա­խա­ձեռ­նու­թեամբ կազ­մա­կեր­պուած «500 ծիծ­ղուն աչք» խո­րագ­րեալ ա­մա­նո­րեան նուի­րա­բաշխ­ման ծրա­գի­րը այս տա­րի եւս կեան­քի կը կո­չուի խան­դա­վառ մթնո­լոր­տի մը մէջ։ Մխի­թա­րեան սա­նուց միու­թեան վար­չու­թեան ա­տե­նա­պետ Վար­դան Պալ­մում­ճեան եւ իր ըն­կեր­նե­րը, ինչ­պէս նաեւ այս շարժ­ման կա­մա­ւոր­նե­րը ե­րէկ այ­ցե­լե­ցին՝ սոյն ծրագ­րին մէջ նե­րառ­նուած վեց վար­ժա­րան­նե­րէն ե­րե­քը։

Սուրբ Փրկիչ Ազ­գա­յին հի­ւան­դա­նո­ցի «Պի­լէք» հանգս­տա­րա­նի սրա­հին մէջ ե­րէկ տե­ղի ու­նե­ցաւ ԶԻ­ՊԷՉ-ի ըն­տա­նի­քի Ա­մա­նո­րի խրախ­ճան­քը։ Շատ խան­դա­վառ մթնո­լոր­տի մը մէջ ան­ցաւ ձեռ­նար­կը, ո­րուն ներ­կայ գտնուե­ցան Սուրբ Փրկիչ Ազ­գա­յին հի­ւան­դա­նո­ցի հո­գա­բար­ձու­թե­նէն Մկրտիչ Սէրթ­շիմ­շէք, Ժի­րայր Տաղ­տե­ւի­րէ­նէլ  եւ Կար­պիս Փո­լատ, ընդ­հա­նուր քար­տու­ղա­րու­հի Սիլ­վա Թրի­քա, ԶԻ­ՊԷՉ-ի պա­տաս­խա­նա­տու­նե­րը, ա­շա­կերտ­նե­րու ծնող­ներ եւ հիւ­րեր։

Խոր ցա­ւով վե­րա­հա­սու ե­ղանք, որ այս ա­ռա­ւօտեան կա­նուխ ժա­մե­րուն իր մահ­կա­նա­ցուն կնքած է մեր հա­մայն­քի ե­րէց սե­րուն­դի հա­մակ­րե­լի դէմ­քե­րէն Ա­զա­տու­հի Թո­րոս։ Հան­գու­ցեա­լը մայրն էր «Ֆօ­թօ Պո­լիս» լու­սան­կար­չա­կան ծա­ռայու­թեան հիմ­նա­դիր, յայտ­նի լու­սան­կա­րիչ Մկրտիչ Ար­ծի­ւեա­նի։