Արխիւ

ՄԱՇ­ՏՈՑ ՔԱ­ՀԱ­ՆԱՅ ԳԱԼ­ՓԱՔ­ՃԵԱՆ

Յա­ճախ կը կրկնենք, Յի­սուս Ի՛նք կը հաս­տա­տէ, թէ այս աշ­խար­հի վրայ պի­տի ըլ­լան միշտ նե­ղու­թիւն­ներ, քա­նի որ այս աշ­խար­հը վար­դաս­տան մը չէ՛, այլ պէտք է քաջ ըլ­լալ եւ պայ­քա­րիլ նե­ղու­թիւն­նե­րու դէմ՝ փո­խա­նակ վհա­տե­լու եւ յու­սալ­քուե­լու։

Պատ­րիար­քա­կան Ընդ­հա­նուր Փո­խա­նորդ Տ. Ա­րամ Արք. Ա­թէ­շեան շա­բա­թա­վեր­ջին այ­ցե­լու­թիւն մը տուաւ մեր հա­մայն­քի ե­րի­ցա­գոյն ան­դա­մու­հի­նե­րէն 103-ա­մեայ Վար­սէն Օ­րուն­ճաք­ճըէ­լին, ո­րու տա­րե­դար­ձը կը նշուէր։

​Գրեց՝ ԱՆՈՒՇ ԹՐՈՒԱՆՑ

Մայրաքաղաքի քաղաքապետարանին եւ «Տէրեան» միութեան համատեղ նախաձեռնութեամբ Հիւսիսային պողոտային վրայ կազմակերպուած եզակի ձեռնարկ մը:
Զգեստը մշակոյթի մը բաղադրիչ մասն է եւ հնարաւորութիւն կու տայ կարծիք մը կազմելու տուեալ ժողովուրդի մասին:

ՊԱՅ­ԾԻԿ ԳԱ­ԼԱՅ­ՃԵԱՆ

Կա­րե­լի է ան­վա­րան յայ­տա­րա­րել, թէ հա­կա­ռակ զինք շրջա­պա­տող ա­հա­զան­գա­յին քա­ղա­քա­կա­նու­թեան, Լի­բա­նա­նի մշա­կու­թա­յին կեան­քը յա­ջո­ղա­պէս ինք­զինք գե­րա­զան­ցեց  այս ե­ղա­նա­կին: Ա­միս­ներ ա­ռաջ ար­դէն իսկ տոմ­սե­րու վա­ճառ­քը սպա­ռած նկա­տուած հա­մեր­գը յի­րա­ւի ար­դա­րա­ցուց ինք­զինք, ա­պա­հո­վե­լով վեց հա­զար հան­դի­սա­տես ո­րոնք ժա­մա­նած էին Լի­բա­նա­նի զա­նա­զան շրջան­նե­րէ:

Ռու­սաս­տա­նի մէջ շա­բա­թա­վեր­ջին տե­ղի ու­նե­ցաւ օ­դա­յին ար­կած մը, ո­րու զո­հե­րու շար­քին կը գտնուին հա­յեր։ «Ար­մէնփ­րէս»ի հա­ղոր­դում­նե­րով, Իսթ­րինս­քի ջրամ­բա­րին մօտ ապ­րուե­ցաւ այս ար­կա­ծը, ո­րուն զոհ գնաց ինն հո­գի։

Եւ­րո­միու­թեան գծով նա­խա­րար եւ ա­ւագ բա­նագ­նաց Վոլ­քան Պոզ­քըր կը պատ­րաս­տուի այս շաբ­թուան տե­ւո­ղու­թեան ի­րա­կա­նաց­նել ու­ղե­ւո­րու­թիւն մը՝ Եւ­րո­պա­յի մէջ բա­ցատ­րե­լու հա­մար Թուր­քիոյ կող­մէ ա­հա­բեկ­չու­թեան դէմ ձեռ­նար­կուած պայ­քա­րը եւ լուծ­ման գոր­ծըն­թա­ցին ուղ­ղու­թեամբ ա­նոր վճռա­կա­մու­թիւ­նը։ «Ա­նա­տո­լու» գոր­ծա­կա­լու­թեան հա­ղոր­դում­նե­րով, եւ­րո­պա­կան եր­կիր­նե­րէն ներս ու­նե­նա­լիք շփում­նե­րուն ըն­թաց­քին Վոլ­քան Պոզ­քըր երկ­խօս­նե­րուն տե­ղե­կու­թիւն­ներ պի­տի փո­խան­ցէ Թուր­քիոյ վեր­ջին ի­րա­դար­ձու­թիւն­նե­րուն շուրջ ու պի­տի մատ­նան­շէ, թէ ա­հա­կեկ­չու­թեան դէմ ձեռ­նար­կուած պայ­քա­րը չէ փո­խած կա­ռա­վա­րու­թեան վճռա­կա­մու­թիւ­նը՝ բա­րե­փո­խում­նե­րուն եւ լուծ­ման գոր­ծըն­թա­ցին ուղ­ղու­թեամբ։

​ՍԱԳՕ ԱՐԵԱՆ

​Հա­յաս­տա­նեայց Ա­ռա­քե­լա­կան Ե­կե­ղեց­ւոյ Դա­մաս­կո­սի Թե­մի բա­րե­ջան Ա­ռաջ­նորդ Տ. Ար­մաշ Եպսկ. Նալ­պան­տեան իր «Ա­րե­ւելք» (www.arevelk.am) կայ­քին տուած հար­ցազ­րոյ­ցին մէջ (6 Օգոստոս 2015) ը­սած է, որ Դա­մաս­կո­սի մէջ տի­րող ընդ­հա­նուր ի­րա­վի­ճա­կը նոյն­պէս վտան­գա­ւոր է յա­ռե­լով, որ քա­ղա­քի սահ­մա­նա­յին կրա­կա­գի­ծը կը գտնուի Հայ Ա­ռա­քե­լա­կան ե­կե­ղեց­ւոյ կից:

ՄԱՇ­ՏՈՑ ՔԱ­ՀԱ­ՆԱՅ ԳԱԼ­ՓԱՔ­ՃԵԱՆ

Յի­սուս այս ա­ռա­կը պատ­մե­լէ ա­ռաջ կը հարց­նէ. «Ի՞նչ է ձեր կար­ծի­քը»։ Ար­դա­րեւ պատ­մուածք­նե­րու նպա­տակն է՝ դիւ­րին հասկ­նա­լի դարձ­նել գա­ղա­փար մը, սկզբունք մը եւ կա­րե­ւոր է խօ­սակ­ցու­թեան մաս­նա­կից ը­նել ա­մէն ա­նոնք, ո­րոնք կը հե­տաքրք­րուին եւ ու­շադ­րու­թիւն կը դարձ­նեն խօս­քին, խօ­սուած­նե­րուն։

​Հայաստանի Հանրապետութեան նախագահը Դիլիջանի մէջ տեսակցեցաւ «Լոյս» հիմնադրամի մեծ ընտանիքի ներկայացուցիչներուն հետ:
Սերժ Սարգսեան. «Ձեզմէ կախեալ է, թէ մեր երկիրը ի՛նչ դեր պիտի ունենայ աշխարհի վրայ, միասին զարգացնենք զայն»