Արխիւ

Վրաս­տա­նի Նա­խա­գահ Կէոր­կի Մարկ­վե­լաշ­վի­լի վեր­ջին օ­րե­րուն շփում­ներ ու­նե­ցաւ Իս­րա­յէ­լի մէջ։ Պե­տա­կան այ­ցե­լու­թեան շրջագ­ծով Նա­խա­գահ Մարկ­վե­լաշ­վի­լի եւ Ա­ռա­ջին տի­կին Մա­կի Չի­չուա ա­մե­նա­բարձր մա­կար­դա­կի վրայ հիւ­րըն­կա­լուե­ցան Ե­րու­սա­ղէ­մի մէջ։

Գեր­մա­նիոյ Վար­չա­պետ Ան­կե­լա Մեր­քէ­լի շա­բա­թա­վեր­ջին Թուր­քիա կա­տա­րած այ­ցե­լու­թեան ար­ձա­գանգ­նե­րը կը շա­րու­նա­կուին։ Գեր­մա­նիոյ կա­ռա­վա­րու­թեան պաշ­տօ­նա­կան աղ­բիւր­նե­րու հա­ղոր­դում­նե­րուն հի­ման վրայ յայտ­նի կը դառ­նայ, որ Իս­թան­պու­լի մէջ ա­մե­նա­բարձր մա­կար­դա­կի վրայ տե­ղի ու­նե­ցած բա­նակ­ցու­թիւն­նե­րուն ըն­թաց­քին օ­րա­կար­գի վրայ ե­կած է նաեւ հայ­կա­կան հար­ցը։

Խոր ցա­ւով վե­րա­հա­սու ե­ղանք, թէ իր մահ­կա­նա­ցուն կնքած է մեր մար­զա­կան աշ­խար­հի յայտ­նի եւ ար­դէն ան­մո­ռա­նա­լի ա­նուն­նե­րէն Սար­գիս Չա­լըշ, որ ան­ցեա­լի մէջ ե­ղած էր Թաք­սիմ մար­զա­կում­բի դար­պա­սա­պահ­նե­րէն մին։ Իր յու­ղար­կա­ւո­րու­թիւ­նը այ­սօր տե­ղի կ՚ու­նե­նայ Պէ­յօղ­լուի Ս. Եր­րոր­դու­թիւն ե­կե­ղեց­ւոյ մէջ։

ՄԱՇ­ՏՈՑ ՔԱ­ՀԱ­ՆԱՅ ԳԱԼ­ՓԱՔ­ՃԵԱՆ

Աս­տուած՝ բնու­թեամբ սէր եւ ճշմար­տու­թի՛ւն է։ 
Ան ճշմար­տու­թիւն է, քա­նի որ Ան լո՛յս է եւ Ա­նոր մէջ չկա՛յ եր­բեք խա­ւար (Ա. ՅՈՎՀ. Ա 5) եւ Աս­տուած սէ՛ր է (Ա. ՅՈՎՀ. Դ 8), ո­րով­հե­տեւ Ան Ինք­զինք յայտ­նեց «շնորհ­քով ու հա­ւա­տար­մու­թեամբ» (ԵԼՔ. ԼԴ 6)։

Երեւան-Թեհրան վերջին պայմանաւորուածութիւնները կրնան նոր փուլի մը սկիզբը դնել։
Հայաստան եւ Իրան թափ կու տան ուժանիւթի եւ փոխադրութեան բնագաւառներու համագործակցութեան։

​Հանրապետութեան նախագահն ու վարչապետը երէկ հիւրընկալեցին Գերմանիոյ շանսէօլիէն:
Անկելա Մերքէլի շփումներուն շրջագծով համաձայնութիւն՝ առանցքային նիւթերու շուրջ:

ՆԱԶԱՐԷԹ ՊԷՐՊԷՐԵԱՆ

22 ­Սեպ­տեմ­բե­րին, 220 տա­րի ա­ռաջ, ­Հա­յաս­տան Աշ­խար­հի վրայ ար­շա­ւած Ա­ղա ­Մո­համ­մէտ խան ա­նու­նով աս­պա­տա­կի մը զի­նո­ւոր­նե­րուն ձե­ռամբ, սրա­խող­խող պո­կո­ւե­ցաւ կեան­քի թե­լը հայ ժո­ղո­վուր­դի հան­ճա­րեղ ծնունդ­նե­րէն ­Սա­յաթ-­Նո­վա­յ

Զ. ՍՕ­ՆԱ

Այդ ա­ռա­ւօտ տան սի­րուն փի­սի­կը՝ Ֆըն­տը­քին առ­ջե­ւի ձախ ոտ­քը կը կա­ղար եւ շա­րու­նակ զայն պա­հե­լու կը ջա­նար, երբ լի­զե­լէ յոգ­նած, յու­սա­հատ վի­ճա­կով մը կը նա­յէր խեղճ կա­տուն տնե­ցի­նե­րուն։

«Յու­շա­մա­տեան» նա­խա­գի­ծը, որ 2010 թուա­կա­նէն ի վեր կը գոր­ծէ Պեր­լի­նի մէջ, նպա­տակ կը հե­տապն­դէ զա­նա­զան ծրագ­րե­րու մի­ջո­ցով վե­րա­կանգ­նել Օս­մա­նեան կայս­րու­թեան տա­րած­քին ապ­րած հա­յու­թեան բնաշ­խարհն ու կեն­սա­կեր­պը։ «Յու­շա­մա­տեան» նա­խա­գի­ծը վեր­ջին տա­րի­նե­րուն կը հա­մա­գոր­ծակ­ցի նաեւ հայ­կա­կան վար­ժա­րան­նե­րուն հետ՝ «Գա­լուստ Կիւլ­պէն­կեան» հիմ­նար­կի հո­վա­նա­ւո­րու­թեամբ։