Արխիւ

Հայաստան լուրջ դժուարութիւններու դէմ յանդիման մնացած է բեռնափոխադրումներու տեսանկիւնէն:
Երեւան բանակցութիւններ կը վարէ Մոսկուայի եւ Թիֆլիզի հետ՝ այլընտրանքային ճանապարհ մը ունենալու համար:

Ա­ՆԻ ԲՐԴՈ­ՅԵԱՆ-ՂԱ­ԶԱ­ՐԵԱՆ

Ե­րե­ւա­նի բան­ջա­րե­ղէ­նի շու­կա­նե­րը շրջե­լով ո՛չ աչ­քերդ կը յա­գե­նան, ո՛չ ալ ռուն­գերդ: Թարմ ու զգլխիչ բոյրն ու գե­ղեց­կու­թիւ­նը կը հմա­յեն գնորդ­նե­րը, տե­սակ-տե­սակ ծի­րան­ներ՝ մե­ծը, փոք­րը, կէ­տա­ւո­րը... հա­պա կե­ռա­սի գոյնզ­գոյն տե­սա­կա­նին՝ կար­մի­րի տար­բեր ե­րանգ­նե­րը, սպի­տակն ալ կայ, բալն ալ, ո­րոնց տես­քը ար­դէն կը յու­շէ ա­նոնց համն ու հո­տը:

Իս­թան­պու­լի մէջ պա­տա­հած ա­հա­բեկ­չա­կան դէպ­քին ար­ձա­գանգ­նե­րը կը շա­րու­նա­կուին ամ­բողջ աշ­խար­հի մէջ։ Ե­րէկ կէ­սօ­րուան ժա­մե­րուն պաշ­տօ­նա­պէս հա­ղոր­դուե­ցաւ, թէ զո­հե­րուն թի­ւը բարձ­րա­ցած է 41-ի։

Փոխ-վարչապետ Վէյսի Քայնաքի մասնակցութեամբ երէկ երեկոյեան իֆթարի սեղան մը սարքուեցաւ Սուրբ Փրկիչ Ազգային հիւանդանոցի մէջ:
Թուրքիոյ ոչ-իսլամ փոքրամասնական համայնքներուն անունով իսլամաց Ռամազանի շրջանին այս տարի եւս մեծարուեցան կառավարական ու դիւանակալական շրջանակները:

Եշիլգիւղի «Աթաթիւրք» օդակայանի միջազգային թռիչքներու բաժանմունքին մէջ երէկ գիշեր պատահեցաւ ահաւոր պայթում մը. 36 զոհ, 147 վիրաւոր:
Իսթանպուլ հերթական անգամ ահաբեկչութեան թիրախ:
Վարչապետ Պինալի Եըլտըրըմի խօսքերով, առաջին ազդանշանները ցոյց կու տան ԻՇԻՊ-ը եւ ընթացքի մէջ են դէպքի բացայայտման աշխատանքները:

Գան­տիլ­լի Ս. Եր­կո­տա­սան Ա­ռա­քե­լոց ե­կե­ղեց­ւոյ տա­րե­կան տօ­նախմ­բու­թիւ­նը տե­ղի ու­նե­ցաւ շաբաթավերջին՝ նա­խա­գա­հու­թեամբ Կրօ­նա­կան Ժո­ղո­վի Ա­տե­նա­պետ Տ. Սա­հակ Եպսկ. Մա­շա­լեա­նի։ Ա­րա­րո­ղու­թեանց մաս­նակ­ցե­ցան ե­կե­ղեց­ւոյ այ­ցե­լու ե­րէց՝ Տ. Յա­րու­թիւն Աբեղայ Տա­մա­տեան, Տ. Սար­գիս Ա. Քհնյ. Գու­յում­ճեան, ուխ­տա­ւոր դպիրներ եւ կո­կիկ թի­ւով հա­ւա­տա­ցեալ ժո­ղո­վուրդ։ Ե­կե­ղեց­ւոյ հա­մար սոյն տօ­նա­կա­տա­րու­թիւ­նը յատ­կան­շա­կան էր, քա­նի որ զան­գակ­նե­րը կ՚ա­ւե­տէին 175-ա­մեայ ա­ղօթ­քի տան կեն­դա­նու­թիւ­նը։

Միա­ցեալ Նա­հանգ­նե­րը տա­րօ­րի­նակ հաս­տա­տու­թիւն մը կը պա­հէ Քու­պա­յի հա­րաւա­րե­ւե­լեան շրջա­նին մէջ, Կուան­թա­նա­մօ ծո­ցի ար­գե­լա­կա­յան ա­նու­նով։ Մեծ եւ տա­րօ­րի­նակ բանտ մըն է Քու­պա­յի մէջ իր գո­յու­թիւ­նը շա­րու­նա­կող ա­մե­րի­կեան այս ար­գե­լա­կա­յա­նը։

ՄԱՇ­ՏՈՑ ՔԱ­ՀԱ­ՆԱՅ ԳԱԼ­ՓԱՔ­ՃԵԱՆ

Մար­դիկ միշտ նպա­տակ ու­նե­ցած են բա­րո­յա­պէս կա­տա­րե­լա­գոր­ծուիլ՝ ան­թե­րի ու զօ­րա­ւոր ըլ­լալ։ Մար­դուս հա­մար ըն­դո­ծին զգա­ցում մըն է այս, քա­նի որ ան իր ստեղ­ծա­գոր­ծու­թե­նէն իսկ կո­չուած է յա­ռաջ­դի­մե­լու, զար­գա­նա­լու եւ բա­րե­փո­խուե­լո՛ւ։ Եւ քա­նի որ մարդ հո­գի է ե՛ւ մար­մին, ու­րեմն որ­քան մարմ­նա­պէս, ֆի­զի­քա­պէս, նոյն­քան ալ հո­գե­պէս, բա­րո­յա­պէս կա­տա­րե­լա­գոր­ծուե­լու, զար­գա­նա­լու, բա­րե­փո­խուե­լու պա­հանջ­քը ու­նե­ցած է միշտ։

ՄԱՇ­ՏՈՑ ՔԱ­ՀԱ­ՆԱՅ ԳԱԼ­ՓԱՔ­ՃԵԱՆ

Ե­րա­նու­թիւն­նե­րը կը հա­մա­պա­տաս­խա­նեն մար­դուն եր­ջան­կու­թեան բնա­կան բաղ­ձան­քին։ Այս ար­դար բաղ­ձան­քը աս­տուա­ծա­յին ծա­գում ու­նի, քա­նի որ Աս­տուած դրաւ զայն մար­դուն սրտին մէջ՝ որ­պէս­զի քա­շէ զինք Ի­րեն, որ միակ կա­րո՛ղն է լիաց­նե­լու զինք։