Արխիւ

Խոր ցա­ւով վե­րա­հա­սու ե­ղանք, որ ե­րէկ կեան­քէ հե­ռա­ցած է մեր հա­մայն­քի ե­րէց սե­րուն­դի սի­րուած ու յար­գուած ան­դամ­նե­րէն Հայկ Ա­դա­մեան։ Ան Գա­տը­գիւ­ղի ըն­տա­նի­քին հետ նոյ­նա­ցած խորհր­դան­շա­կան ա­նուն մըն էր եւ իր կո­րուս­տը այս ա­ռու­մով խոր ցաւ պատ­ճա­ռած է բո­լո­րին։ Հայկ Ա­դա­մեան ան­հա­տա­կան, ըն­տա­նե­կան կեան­քը հա­մայն­քա­յին ապ­րում­նե­րու հետ նոյ­նա­ցու­ցած ե­զա­կի դէմք մըն էր։

Ֆէրիգիւղի Ս­. Վարդանանց եկեղեցւոյ մէջ վերջին հրաժեշտի յուզումնախառն արարողութիւն:
Բարսեղ Թուղլաճեանի մարմինը ամփոփուեցաւ Շիշլիի գերեզմանատան մտաւորականաց բաժնէն ներս՝ բիւր յարգանքով:

ՄԱՇ­ՏՈՑ ՔԱ­ՀԱ­ՆԱՅ ԳԱԼ­ՓԱՔ­ՃԵԱՆ

​Սա մեր ապ­րած կեան­քին մէջ եր­ջան­կու­թեամբ ապ­րե­լու հա­մար ո՜ր­քան ար­գելք­ներ, խո­չըն­դոտ­ներ կը հան­դի­սա­նան, կը ներ­կա­յա­նան մար­դուս առ­ջեւ։ Բայց պէտք չէ վհա­տիլ, յու­սալ­քուիլ, քա­նի որ կեան­քի մէջ միշտ կա՛ն եւ միշտ պի­տի ըլ­լան դժուա­րու­թիւն­ներ, նե­ղու­թիւն­ներ՝ ո­րոնք ար­գելք­ներ են եւ խո­չըն­դոտ­ներ՝ մար­դուս կեան­քէն սպա­սած բա­րիք­նե­րու դէմ, ան­յա­ջո­ղու­թիւն­ներ, ցա­ւեր եւ վիշ­տեր պի­տի պա­տա­հին, քա­նի որ մար­դուս ապ­րած այս աշ­խար­հը եր­բեք վար­դաս­տան մը չէ՛, այդ­պէս բան մըն ալ չէ՛ խոս­տա­ցուած ի­րեն։

Պատրիարքական Ընդհանուր Փոխանորդ Տ. Արամ Արք. Աթէշեան նախագահեց Սուրբ Ստեփանոս եկեղեցւոյ կրօնական եւ աշխարհիկ արարողութիւններուն:
Վարժարանը համայնքի զօրակցութեան առարկայ: Ներկայ էր նաեւ քաղաքապետ Պիւլենտ Քերիմօղլու: Աշակերտներու ելոյթները արժանացան ծափահարութիւններու:

Բան­կալ­թիի Nostalji գրա­խա­նութ-սրճա­րա­նին մէջ շա­բա­թա­վեր­ջին տե­ղի ու­նե­ցաւ «Akıntıya Karşı» գիր­քին շնոր­հան­դէ­սը։ Ծա­նօթ է, որ ներ­կայ շրջա­նին Nostalji-ի մէջ տե­ղի կ՚ու­նե­նան ի­րե­րա­յա­ջորդ ծա­նօ­թաց­ման հա­ւա­քոյթ­ներ, ո­րոնք ա­ռար­կայ կը դառ­նան գրա­սէր­նե­րու հե­տաքրք­րու­թեան։

Սերժ Սարգսեան եւ Տիգրան Սարգսեան հանդիպում մը ունեցան Երեւանի մէջ՝ անդրադառնալով ԵՏՄ-ին:
Հայաստան կը կարեւորէ դէպի երրորդ երկիրներ առեւտրատնտեսական կապերու ամրապնդման աշխատանքը:

ՆԱՅԻՐԻ ՄԿՐՏԻՉԵԱՆ

Կա­սա­կա­ծէ վեր է, որ Սփիւռ­քա­հայ գոր­ծա­րար­նե­րը մեծ ներդ­րում ու­նե­ցած են Հա­յաս­տա­նի տնտե­սու­թիւ­նը բա­րե­լաւ­ման եւ տար­բեր ո­լորտ­նե­րու զար­գաց­ման կա­րե­ւոր գոր­ծին մէջ. Հա­յաս­տա­նի ան­կա­խու­թեան շուն­չը զգա­լէն քա­նի մը տա­րի ետք, ա­նոնք սկսան մտա­ծել Հայ­րե­նի­քի մէջ բա­րե­գոր­ծա­կան, շա­հու­թա­բեր եւ այլ ծրա­գիր­ներ ի­րա­կա­նաց­նե­լու հար­ցին շուրջ։ Աշ­խար­հի ազ­դե­ցիկ հա­յեր, ո­րոնք աշ­խար­հի մէջ ար­դէն յայտ­նի են ի­րենց ու­նե­ցած յա­ջո­ղու­թիւն­նե­րով, ձեռք մեկ­նե­ցին մայր հայ­րե­նի­քին՝ ի­րենց ի­րա­կա­նա­ցու­ցած լուրջ ներդ­րում­նե­րով։ Նմա­նօ­րի­նակ յայտ­նի դէմ­քեր են՝

ՍԱԳՕ ԱՐԵԱՆ

Կի­րա­կի, Դեկ­տեմ­բե­րի 11-ին, Գա­հի­րէն ցնցած պայ­թու­մը կան­խա­տե­սե­լի էր: Նախ՝ ա­ռա­ջին ան­գա­մը չէր, որ Ե­գիպ­տո­սի ղպ­­տի­նե­րը ա­հա­բեկ­չու­թեան թի­րախ կը դառ­նա­յին, յե­տոյ կար նաեւ ար­տա­քին ազ­դա­կը, որ կապ ու­նէր երկ­րի բարձ­րա­գոյն ղե­կա­վա­րու­թեան վեր­ջերս որ­դեգ­րած ընդ­հա­նուր կե­ցո­ւածք­նե­րուն հետ:

ՆԱԶԱՐԷԹ ՊԷՐՊԷՐԵԱՆ

Դեկ­տեմ­բերի 14-ին, սի­րոյ ու հպար­տու­թեան ան­խառն յոյ­զե­րով՝ հայ ժո­ղո­վուր­դը կը նշէ ծննդեան 92-րդ ­տա­րե­դար­ձը հայ­կեան հան­ճա­րին անն­ման ձայ­նա­ւո­րին, հայ եր­գի ու ա­ռինք­նող սո­խա­կին՝ ­Գո­հար ­Գաս­պա­րեա­նի (1924-2007)։