Արխիւ

ՄԱՇ­ՏՈՑ ՔԱ­ՀԱ­ՆԱՅ ԳԱԼ­ՓԱՔ­ՃԵԱՆ

Ա­նու­նը ինք­նու­թի՛ւն է, այս պատ­ճա­ռով, ա­նու­նը մարդ­կա­յին թէ՛ ան­հա­տա­կան եւ թէ՛ հա­ւա­քա­կան կեան­քին մէջ կեն­սա­կան դեր մը կը խա­ղայ եւ մեծ կա­րե­ւո­րու­թիւն ու­նի։ Այս ի­մաս­տով եւ այս տե­սան­կիւ­նէն դի­տե­լով «ա­նուն»ը, կը շա­րու­նա­կենք ներ­կա­յաց­նել ա­նուն­նե­րու նշա­նա­կու­թիւ­նը՝ օգ­տուե­լով Հրա­չեայ Ա­ճա­ռեա­նի, Ար­տա­շէս Տէր Խա­չա­տու­րեա­նի եւ André-Marie Gerard-ի բա­ռա­րան­նե­րէն։

Ռու­սա­սատ­նի Ար­տա­քին գոր­ծոց փոխ-նա­խա­րար Կրի­կո­րի Քա­րա­սին յայ­տա­րա­րեց, որ իր եր­կի­րը չի պատ­րաս­տուիր վե­րա­տե­սու­թեան են­թար­կել Աբ­խա­զիոյ եւ Հա­րա­ւա­յին Օ­սե­թիոյ ան­կա­խու­թեան ճա­նաչ­ման վե­րա­բե­րեալ ո­րո­շում­նե­րը։

Լոս Ան­ճե­լը­սի «Աս­պա­րէզ» օ­րա­թեր­թը հա­ղոր­դեց, որ աշ­խա­տանք­ներ կը կա­տա­րուին՝ Ե­րե­ւա­նի եւ Լոս Ան­ճե­լը­սի մի­ջեւ ու­ղիղ թռիչք­նե­րու հաս­տատ­ման հա­մար։ Այս­պէս, մօտ ա­պա­գա­յին, հայ-ա­մե­րի­կեան յա­րա­բե­րու­թիւն­նե­րուն մէջ կա­րե­ւոր զար­գա­ցում­ներ կ՚ակն­կա­լուին. «Ա­մե­րի­կա­յի Ձայ­ն­»ին հետ հար­ցազ­րոյ­ցի մը ըն­թաց­քին այս­պէս յայտ­նած է հայ գոնկ­րէ­սա­կան Ճե­քի Սփիր:

Հա­յաս­տա­նի Սփիւռ­քի նա­խա­րա­րու­թե­նէն ներս ե­րէկ հիւ­րըն­կա­լուե­ցան զան­գուա­ծա­յին լրա­տուու­թեան մի­ջոց­նե­րու շրջա­նակ­նե­րէն խումբ մը աշ­խա­տա­կից­ներ։ Նա­խա­րար Հրա­նոյշ Յա­կո­բեան այս առ­թիւ պար­գե­ւատ­րեց քա­նի մը յայտ­նի լրագ­րող­ներ, ո­րոնք կ՚աշ­խա­տակ­ցին Հան­րա­յին հե­ռուս­տա­տե­սու­թեան եւ Հան­րա­յին ռա­տիո­յին։

Հիւ­սի­սա­յին Ի­րա­քի քրդա­կան ինք­նա­վա­րու­թեան վար­չա­պետ Նե­չիր­վան Պար­զա­նի այ­սօր շփում­ներ կ՚ու­նե­նայ Իս­թան­պու­լի մէջ։ Այ­ցե­լու­թեան շրջագ­ծով ան ա­մե­նա­բարձր մա­կար­դա­կով կը հիւ­րըն­կա­լուի պե­տա­կան ա­ւա­գա­նիին կող­մէ։

Ամենայն Հայոց Տ.Տ. Գարեգին Բ. Կաթողիկոսը երէկ Մոսկուայի մէջ տեսակցեցաւ Ռուսաց Քիրիլ Ա. Պատրիարքին հետ:
Վեհափառ Հայրապետը գոհունակութիւն յայտնեց՝ Հարաւային Կովկասէ ներս խաղաղութեան վերահաստատման ուղղութեամբ ցուցաբերուած ուշադրութեան համար:

Թրքա­հայ ու­սուց­չաց միու­թիւ­նը ե­րէկ կազ­մա­կեր­պեց մեր հանգս­տեան կո­չուած կրթա­կան մշակ­նե­րուն հա­մար նա­խա­տե­սուած տա­րե­կան պտոյտ ճաշ­կե­րոյ­թը։ Այս հա­ւա­քը մեր ի­րա­կա­նու­թե­նէն ներս ստեղ­ծուած լաւ ա­ւան­դու­թիւն մըն է թէ՛ կրթա­կան մշակ­նե­րը մե­ծա­րե­լու եւ թէ ա­նոնց փոր­ձա­ռու­թե­նէն միշտ օգ­տուե­լու տե­սան­կիւ­նէն։ Ինչ­պէս ա­մէն տա­րի, այս տա­րի ալ ա­ւան­դա­կան պտոյտ-ճաշ­կե­րոյ­թին մաս­նակ­ցե­ցան Թրքա­հայ ու­սուց­չաց հիմ­նար­կին կող­մէ ներ­կա­յա­ցու­ցիչ­ներ։

Գալ­ֆաեան Տան հիմ­նադ­րու­թեան 150-ա­մեա­կին ձօ­նուած շա­բա­թա­վեր­ջի յո­բե­լե­նա­կան հան­դի­սու­թիւն­նե­րուն ըն­թաց­քին Գում­գա­բուի «Պէզ­ճեան» սրա­հին մէջ ե­լոյթ մը ու­նե­ցաւ հաս­տա­տու­թեան սա­նե­րէն երէց­կին Սիլ­վա Տա­մա­տեան։ Ստո­րեւ կը ներ­կա­յաց­նենք իր խօս­քը։

Տեսակցեցաւ՝ ԱՆՈՒՇ ԹՐՈՒԱՆՑ

Հայաստանի Սփիւռքի նախարարի տեղակալ Սերժ Սրապիոնեան բացառիկ ու ծաւալուն հարցազրոյց մը տուաւ ԺԱՄԱՆԱԿ օրաթերթին:
«Խորհրդային տարիները անժխտելի հետք մը թողած են մեր մտածելակերպին եւ ըմբռնումներուն վրայ։ Բարեբախտաբար, վերջին քսանհինգ տարիներուն կը փոխուի այդ մէկը, բայց իմ կարծիքով՝ աններելիօրէն դանդաղ կը փոխուի։ Իրաքի եւ Սուրիոյ դէպքերուն պատճառով մենք աւելի մօտէն ճանչցանք մեր սփիւռքահայ հայրենակիցները»: