Արխիւ

Թուր­քիոյ, Ատր­պէյ­ճա­նի եւ Վրաս­տա­նի պաշտ­պա­նու­թեան նա­խա­րար­նե­րը նա­խըն­թաց օր ժո­ղով մը գու­մա­րե­ցին Իս­թան­պու­լի մէջ։ Սա ե­ռա­կող­մա­նի այս ձե­ւա­չա­փին մէջ պաշտ­պա­նու­թեան նա­խա­րար­նե­րու եր­րորդ հան­դի­պումն էր։

Ռուս Ուղ­ղա­փառ Ե­կե­ղեց­ւոյ Տ.Տ. Քի­րիլ Պատ­րիար­քը շքան­շան մը շնոր­հեց ռու­սա­հայ յայտ­նի գոր­ծա­րար ու բա­րե­րար Սա­մուէլ Կա­րա­պե­տեա­նին, որ «Տա­շիր» ըն­կե­րու­թիւն­նե­րու խում­բի հիմ­նա­դիր-նա­խա­գահն է։ Նո­րին Սրբու­թիւ­նը Սա­մուէլ Կա­րա­պե­տեա­նին շնոր­հեց «Սուրբ մեծ իշ­խան Դա­նիէլ Մոս­կուա­ցի» եր­րորդ աս­տի­ճա­նի շքան­շան՝ Տոպ­րովս­քա­յի Սուրբ Քի­րի­լի եւ Մե­թո­տիո­սի տա­ճա­րի շի­նա­րա­րու­թեան հար­ցին մէջ ու­նե­ցած ա­ւան­դին հա­մար։

ՍԱԳՕ ԱՐԵԱՆ

​Սու­րիա­կան տագ­նա­պի շուրջ ըն­թա­ցող խմո­րում­նե­րու ծի­րին մէջ երէկ կա­րե­ւոր հա­մա­րուած ժո­ղով մը տե­ղի ու­նե­ցաւ Նիւ Եոր­քի մէջ: Բա­ցի ժո­ղո­վին ու­նե­ցած ար­դիւնք­նե­րէն, պէտք է շեշ­տադ­րել եր­կու հիմ­նա­կան կէ­տեր:

Վա­քըֆ­լը­գիւղ­ցի­նե­րու հայ­րե­նակ­ցա­կան միու­թեան մէջ ե­րէկ ապ­րուե­ցաւ ա­մա­նո­րեան քէր­մէ­սի ե­ռու­զեռ։ Տիկ­նանց կազ­մին կող­մէ կազ­մա­կեր­պուած քէր­մէ­սին ըն­թաց­քին այ­ցե­լու­նե­րուն հրամ­ցուե­ցան գիւ­ղին բնո­րոշ ար­տադ­րանք, ձե­ռա­յին աշ­խա­տանք­ներ եւ Կա­ղան­դի ի­րե­ղէն­ներ, ո­րոնք ա­ռար­կայ դար­ձան հիւ­րե­րու հե­տաքրք­րու­թեան։

Յու­նաս­տա­նի Պաշտ­պա­նու­թեան նա­խա­րար Փա­նոս Քա­մե­րոս, որ պաշ­տօ­նա­կան այ­ցե­լու­թիւն մը տուաւ Ե­րե­ւան, ե­րէկ ըն­դու­նուե­ցաւ Հան­րա­պե­տու­թեան նա­խա­գահ Սերժ Սարգ­սեա­նի կող­մէ։ Տե­սակ­ցու­թեան ներ­կայ էին նաեւ Հա­յաս­տա­նի Պաշտ­պա­նու­թեան նա­խա­րար Սէյ­րան Օ­հա­նեան, Նա­խա­գա­հա­կան աշ­խա­տա­կազ­մի ղե­կա­վար Վի­գէն Սարգ­սեան եւ այլ պաշ­տօ­նա­տար­ներ։

​Կիւմրիի մէջ ռուսական ռազմախարիսխէն ներս այս առաւօտ սկսաւ ոճրագործ Վալերի Փերմեաքովի դատավարութիւնը:
Տարեսկիզբին՝ Յունուարի 12-ին Աւետիսեաններու ընտանիքի եօթ անդամերը սպաննած ռուս զինուորականը հաշիւ կու տայ Հայաստանի Հանրապետութեան դատական մարմիններուն: Հանրային կարծիքը անմիջական ուշադրութեամբ կը հետեւի իրադարձութիւններուն:

Ընտանեկան ստացուածքի կառավարման նիւթին շուրջ ուշագրաւ խորհրդաժողով մը:
Յայնտի հնագէտ Րաֆֆի Փորթագալ անդրադարձաւ գեղարուեստի նկատմամբ վերաբերմունքին:

«Էվ­րէն­սէլ» հրա­տա­րակ­չու­թիւ­նը ան­ցեալ ա­միս լոյս ըն­ծա­յած էր Հնչա­կեան քսան կա­խա­ղան­նե­րուն վե­րա­բե­րեալ յուշ-կեն­սագ­րու­թեան գիր­ք մը։ Սա 1921 թուա­կա­նին Իս­թան­պու­լի մէջ լոյս տե­սած եւ իր տե­սա­կին մէջ դա­սա­կա­նա­ցած «Քսան կա­խա­ղան­նե­րը» ա­նուն գոր­ծին թրքե­րէն թարգ­մա­նու­թիւնն էր։ Այդ թուա­կա­նին Ե­դուարդ Չո­փու­րեա­նի աշ­խա­տա­սի­րու­թեան հի­ման վրայ հրա­տա­րա­կու­թեան պատ­րաս­տուած գիր­քը վեր­ջերս թրքե­րէ­նի թարգ­մա­նեց լրագ­րող-հրա­պա­րա­կա­գիր Ա­րիս Նալ­ճը։

«Ա­կօս» շա­բա­թա­թեր­թի հիմ­նա­դիր Հրանդ Տին­քի դէմ գոր­ծուած մա­հա­փոր­ձին շրջագ­ծով, դա­տա­կան գոր­ծըն­թաց­նե­րուն մէջ միշտ կը յա­ռա­ջա­նան բար­դու­թիւն­ներ, ո­րոնք շա­րու­նակ նոր ի­րա­վի­ճակ­ներ կը ծնին։ Ինչ­պէս ծա­նօթ է, վեր­ջերս այս մա­հա­փոր­ձին մէջ հան­րա­յին պաշ­տօ­նեա­նե­րուն ու­նե­ցած դե­րա­կա­տա­րու­թիւ­նը պար­զե­լու ա­ռա­ջադ­րու­թեամբ կա­տա­րուե­ցաւ յա­ւե­լեալ հար­ցաքն­նու­թիւն մը եւ պատ­րաս­տուե­ցաւ նոր մե­ղադ­րա­կան մը։