Արխիւ

​Մոսկուայի առընթեր Երեւան զինուորական կապերը կը խորացնէ նաեւ Ուաշինկթընի հետ:
ԱՄՆ պիտի օգնէ ղարաբաղեան հակամարտութեան գօտիէն ներս հրադադարի պահպանման:

Բե­մին վրայ ե­ռան­դուն, խան­դա­վառ, սրա­միտ եւ իս­կա­կան ա­րուես­տա­գէ­տի բո­լոր տուեալ­նե­րով տաս­նեակ տա­րի­նե­րէ ի վեր սե­րունդ­ներ եւ սե­րունդ­ներ հմա­յած ու տա­կա­ւին հմա­յող 91-ա­մեայ Շարլ Ազ­նա­ւու­րին ներ­կա­յու­թիւ­նը իս­կա­կան հմայք մը ըլ­լա­լէ բա­ցի, ո­չինչ կրնայ ըլ­լալ եւ պահ մը հան­դի­սա­տե­սին մտա­ծել տալ, թէ ան շատ հե­ռու է նոյ­նիսկ 70-ա­մեա­կի դռնե­րը բա­խե­լէ:

Հան­րա­պե­տու­թեան նա­խա­գահ Րէ­ճէպ Թայ­յիպ Էր­տո­ղան ե­րէկ Ան­գա­րա­յի մէջ հիւ­րըն­կա­լեց Խրի­մի թա­թար­նե­րու պա­տուոյ ղե­կա­վար եւ Ուք­րայ­նոյ ե­րես­փո­խան Մուս­թա­ֆա Ապ­տիւլ­մե­ճիտ Քը­րըմ­լըօղ­լուի կող­մէ գլխա­ւո­րուած պա­տուի­րա­կու­թիւ­նը։ Նա­խա­գա­հա­կան պա­լա­տին մէջ տե­ղի ու­նե­ցած ըն­դու­նե­լու­թեան ըն­թաց­քին Էր­տո­ղան յայ­տա­րա­րեց, թէ Թուր­քիա չի ճանչ­նար Ռու­սաս­տա­նի կող­մէ Խրի­մի բռնագ­րա­ւու­մը։

ՃՀՓ-ի Իսթանպուլի երեսփոխանը գրաւոր հարցում մը հասցէագրեց Վարչապետ Ահմէտ Տավուտօղլուին:
Սելինա Տողան կողմանկից է ԺԱՄԱՆԱԿ օրաթերթի պաշարի արժեւորման՝ որպէս պատմական կարեւորագոյն աղբիւր:

ՄԱՇ­ՏՈՑ ՔԱ­ՀԱ­ՆԱՅ ԳԱԼ­ՓԱՔ­ՃԵԱՆ

Բնու­թիւ­նը Աս­տու­ծոյ ար­տա­ցո­լա­ցումն է, եւ Բնու­թիւ­նը կար­ծես ար­տատ­պուած պատ­կեր մըն է մարդ­կա­յին հո­գիին մէջ։ Եւ ա՛յս է նշա­նա­կու­թիւ­նը այն բա­ցատ­րու­թեան՝ թէ մարդ ստեղ­ծուած է Աս­տու­ծոյ պատ­կե­րով եւ Ա­նոր նմա­նու­թեամբ։

​Երեկոյթին ներկայ էր նաեւ Տիգրան Մանսուրեան, որ դրուատեց մեծանուն վարպետին գործը

​Համահայկական 6-րդ խաղերուն ջահը վառուեցաւ աննախընթաց ցնծութեամբ:
Սերժ Սարգսեան. «Այստեղ բոլորը կապուած են ընդհանրութիւնով մը՝ հայ ըլլալով»:

ՄԱՇ­ՏՈՑ ՔԱ­ՀԱ­ՆԱՅ ԳԱԼ­ՓԱՔ­ՃԵԱՆ

Շատ բարդ ու խրթի՛ն է մարդ­կա­յին յա­րա­բե­րու­թիւն­նե­րը։ Ը­սե­լու պէտք չկայ, մեզ­մէ իւ­րա­քան­չիւ­րը ապ­րած է, կ՚ապ­րի եւ պի­տի ապ­րի այն­պի­սի դէպ­քեր՝ ուր կա­րե­լի չէ բա­ցատ­րել, կա­րե­լի չէ հասկ­նալ եւ վեր­լու­ծել այդ յա­րա­բե­րու­թիւն­նե­րուն ի­մաս­տը։

ՏՔԹ. ՀՐԱՅՐ ՃԷ­ՊԷ­ՃԵԱՆ

1973 թուա­կանն էր: Լի­բա­նա­նի քա­ղա­քա­ցիա­կան պա­տե­րազ­մէն ա­ռաջ: Հայրս ո­րո­շեց, որ այ­լեւս բա­ւա­րար էր Էշ­րէֆիէի Մոն­թէ Նապ­հան թա­ղա­մա­սի մէջ մեր բնա­կու­թիւ­նը: Մեր թա­ղը յատ­կան­շա­կան էր տու­նե­րուն «քով-քո­վի» եւ «մէջ-մէ­ջի» ի­րա­րու միա­ցած ի­րա­կա­նու­թեամբ, ուր ըն­տա­նիք­ներ թէ­պէտ զատ տնակ­նե­րու մէջ էինք, բայց միա­սին ապ­րե­լու սո­վո­րու­թիւն ու­նէինք: