Արխիւ

Ս. Խաչ դպրե­վան­քի մէջ շա­բա­թա­վեր­ջին տե­ղի ու­նե­ցան միջ­միու­թե­նա­կան ա­ռա­ջին մտա­խա­ղե­րը, ո­րոնք ստեղ­ծե­ցին մեծ ո­գե­ւո­րու­թիւն։ Դպրե­վան­քի տնօ­րէ­նու­թեան նա­խա­ձեռ­նու­թեամբ կազ­մա­կեր­պուած այս ծրա­գի­րը կեան­քի կո­չուե­ցաւ հա­մա­գոր­ծակ­ցու­թեամբ՝ «Türk Beyin Takımı»ի եւ «Akıl Oyunları» հան­դէ­սի։

VADİP-ի հովանաւորութեան ներքեւ մասնագիտական քննարկումներ՝ համայնքային վարչաելմտական առկայ խնդիրներուն շուրջ
Սուրբ Փրկիչ Ազգային հիւանդանոցի «Պիլէք» հանգստարանի սրահի երդիքին տակ ձեռք առնուեցան օրէնսդրական նոր կարգադրութիւններու հաւանական ազդեցութիւնները թրքահայ հաստատութիւններու պարագային : Վարչայինները ներկայիս հաստատուած դրութիւններուն քայլ յարմարցնել կը ջանան՝ առանց փոքրամասնութեանց վերապահուած իրաւունքներուն ընձեռած առաւելութիւններէն հրաժարելու

ՄԱՇ­ՏՈՑ ՔԱ­ՀԱ­ՆԱՅ ԳԱԼ­ՓԱՔ­ՃԵԱՆ

«Լոյ­սի դար» է ի­րա­պէս ներ­կայ շրջա­նը մէ­կէ ա­ւե­լի ի­մաստ­նե­րով. ո՛չ միայն գի­տա­կան ու ի­մա­ցա­կան, այլ նաեւ՝ նիւ­թա­կա՛ն։ Այս դա­րուն մար­դիկ «լոյս եւ ա­ւե­լի լոյս»ի ե­տե­ւէն ին­կած են, ուս­տի քա­րը եւ ա­ղիւ­սը ու տախ­տա­կը լքած են եւ ա­պա­կի կը գոր­ծա­ծեն՝ սկսեալ սե­փա­կան բնա­կա­րան­նե­րէ մին­չեւ հսկայ շէն­քե­րու, գոր­ծա­րան­նե­րու, հան­րա­յին շէն­քե­րու, եւ վա­ճա­ռա­տուն­նե­րու հա­մար։

ՄԵՍ­ՐՈՊ ՔԱ­ՀԱ­ՆԱՅ Ա­ՐԱ­ՄԵԱՆ

Ապ­րիլի 12-ին Հռո­մի Սուրբ Պետ­րոս տա­ճա­րին մէջ կա­յա­ցած եւ 1915-ի զո­հե­րու յի­շա­տա­կին նուի­րուած Պա­տա­րա­գին ըն­թաց­քին, Ֆրանսիսքոս Պա­պը Սուրբ Գրի­գոր Նա­րե­կա­ցին հռչա­կեց Կա­թո­ղի­կէ Եկե­ղեց­ւոյ Տիե­զե­րա­կան Վար­դա­պետ կամ ու­սու­ցիչ։ 

«Պո­ղա­զի­չի» հա­մալ­սա­րա­նի մշա­կու­թա­յին կեդ­րո­նին մէջ կա­յա­ցաւ սփիւռ­քա­հայ սի­րուած եր­գիչ Օն­նիկ Տինք­ճեա­նի եւ իր որդ­ւոյն՝ յայտ­նի ու­տա­հար Ա­րա Տինք­ճեա­նի հա­մեր­գը։ Հե­տաքր­քիր­նե­րու խուռ­նե­րամ բազ­մու­թիւն մը փու­թա­ցած էր ունկնդ­րե­լու ար­ժէ­քա­ւոր ուես­տա­գէտ­նե­րուն ե­լոյ­թին, որ ան­ցաւ տպա­ւո­րիչ մթնո­լոր­տի մը մէջ։ 

Ե­րե­ւա­նի «Սար­գիս Մու­րա­դեան» պատ­կե­րաս­րա­հին մէջ, Մա­յի­սի 5-ին, պի­տի բա­ցո­ւի «Կո­մի­տա­սը 20-րդ ­դա­րու հայ նկա­րիչ­նե­րու աչ­քե­րով» խո­րա­գրեալ ցու­ցա­հան­դէ­սը։

Ինչ­պէս ծա­նօթ է, Ապ­րիլի 12-ին Վա­տի­կա­նի Ս. Պետ­րոս տա­ճա­րին մէջ Ֆրանսիսքոս Ա. Սրբազան Քա­հա­նա­յա­պե­տին կող­մէ մա­տու­ցուած Ս. Պա­տա­րա­գը դար­ձաւ պատ­մա­կան։ Ա­րա­րո­ղու­թեան ըն­թաց­քին, Հռո­մէա­կան Կա­թո­լիկ Եկե­ղեց­ւոյ կեդ­րո­նին մէջ Ֆրան­սիս­քոս Ա. Սրբա­զան Պա­պը մատ­նան­շեց, որ «Հա­յոց ցե­ղաս­պա­նու­թիւ­նը 20-րդ դա­րու ա­ռա­ջին ցե­ղաս­պա­նու­թիւնն էր»։

Հա­յաս­տա­նի Սփիւռ­քի նա­խա­րար Հրա­նոյշ Յա­կո­բեան վեր­ջերս Ե­րե­ւա­նի նո­րա­հաս­տատ Կո­մի­տա­սի թան­գա­րան-կա­ճա­ռին հա­մար կա­տա­րեց խորհր­դան­շա­կան նուի­րա­տուու­թիւն մը։ Հրա­նոյշ Յա­կո­բեան թան­գա­րա­նին յանձ­նեց մեծն Կո­մի­տաս Վար­դա­պե­տի բար­ձը, որ ան­տա­րա­կոյս անգ­նա­հա­տե­լի ար­ժէք մը կը ներ­կա­յաց­նէ նո­րա­հաս­տատ թան­գա­րա­նին տե­սա­կէ­տէ։

ՍԱԳՕ ԱՐԵԱՆ

​Ի­րա­նի մէջ Իս­լա­մա­կան յե­ղա­փո­խու­թեան յաղ­թա­նա­կէն ի վեր (1979) Միա­ցեալ Նա­հանգ­նե­րու հա­մար կա­րե­ւո­րա­գոյն թի­րախ եւ «թշնա­մի» դար­ձաւ շիի աշ­խար­հի ա­ռա­ջա­տա­րը հա­մա­րուող՝ Ի­րա­ն: Եւ հա­կա­ռակ ծանր ճա­նա­պար­հի մը (Ի­րան-Ի­րաք պա­տե­րազմ եւ ա­պա տնտե­սա­կան եր­կա­րա­տեւ պատ­ժա­մի­ջոց­ներ) Ի­րան յա­ջո­ղե­ցաւ շրջա­նա­յին ազ­դե­ցիկ տէ­րու­թիւն դառ­նալ: