Արխիւ

ԼՈՒ­ՍԻ­ՆԷ­ ԱԲ­ՐԱ­ՀԱ­ՄԵԱՆ

ԽՄԲ.- Սա­նա­նը, դուստրն է մեր պաշ­տօ­նա­կից՝ «Ազ­դակ»ի գլխա­ւոր խմբա­գիր Շա­հան Գան­տա­հա­րեա­նին: Ե­րի­տա­սարդ զոյ­գին ա­ռած քայ­լը ա­ւե­լի քան օ­րի­նա­կե­լի է, ո­րուն հա­մար յար­մար տե­սանք այս գրու­թիւ­նը բաժ­նել մեր ըն­թեր­ցող­նե­րուն հետ: Քա­ջա­լե­րե­լի է ա­մէն հայ ե­րի­տա­սարդ զոյգ, որ նման ո­րո­շում կ՚առ­նէ: Մենք կը հա­ւա­տանք, որ նման քայլ մը, նաեւ ըն­տա­նե­կան դաս­տիա­րա­կու­թեան ար­դիւնք է, ո­րուն հա­մար շնոր­հա­ւո­րե­լի են ծնող­նե­րը:

​ՍԱԳՕ ԱՐԵԱՆ

Վեր­ջին օ­րե­րուն Սու­րիոյ մէջ տե­ղի ու­նե­ցող զար­գա­ցում­նե­րը ցոյց կու տան, որ գետ­նի վրայ սկսած է ձե­ւա­ւո­րուիլ նոր դրու­թիւն մը, որ պայ­մա­նա­ւո­րուած պի­տի ըլ­լայ ոչ միայն զի­նուո­րա­կան դա­շինք­նե­րով, այլ քա­ղա­քա­կան նոր ձե­ւա­չա­փե­րով:

Պատ­րիար­քա­կան Ընդ­հա­նուր Փո­խա­նորդ Տ. Ա­րամ Արք. Ա­թէ­շեան, 20 Օ­գոս­տոս 2016, Ուր­բաթ, Է­լա­զը­ղի կու­սա­կալ Մու­րատ Զօր­լուօղ­լուին ուղարկեց ցա­ւակ­ցա­կան նա­մակ մը։

Հա­յաս­տա­նի մէջ մար­դա­սի­րա­կան նա­խա­ձեռ­նու­թիւն­ներ ի­րա­կա­նաց­նող Աչ­քի խնամ­քի հայ­կա­կան ծրա­գրի (The Armenian EyeCare Project) 52-րդ ա­ռա­քե­լու­թիւ­նը, որ վեր­ջերս տե­ղի ու­նե­ցած է միամ­սեայ ժա­մա­նա­կա­մի­ջո­ցով, յա­ջո­ղու­թեան նոր էջ մը ա­ւել­ցու­ցած է մօ­տա­ւո­րա­պէս քսան­հինգ տա­րի ա­ռաջ հիմ­նուած սոյն կազ­մա­կեր­պու­թեան պատ­մու­թեան մէջ։

Պուէ­նոս Այ­րէ­սի, Ար­ժան­թին, Ս. Գրի­գոր հայ­կա­կան ե­կե­ղե­ցին նե­րա­ռուած է քա­ղա­քի զբօ­սաշր­ջա­յին շրջայ­ցի պաշ­տօ­նա­կան ծրա­գի­րին մէջ:

«Այ.Էյ.Պի.»ի Վար­չա­գի­տա­կան մի­ջազ­գա­յին ա­կա­դե­միոյ ա­մառ­նա­յին դպրոց՝ պա­տա­նի ա­ռաջ­նորդ­նե­րու հա­մար» ծրագ­րի ծի­րէն ներս Հա­յաս­տա­նի 12-16 տա­րե­կան քսան ա­շա­կերտ­ներ այ­ցե­լած են «Վի­վա­սել-Էմ.Թի.Էս.»ի գլխա­ւոր գրա­սե­նեա­կը:

​Արմէն Մուրատեան տեսակցեցաւ Ժան Փիէռ Պէրպէրեանի հետ, որ այցելեց Երեւան:
Ֆրանսահայ յայտնի բժիշկը յաջորդ ամիս իր երեսուն պաշտօնակիցները պիտի առաջնորդէ Հայաստան:

ՄԱՇ­ՏՈՑ ՔԱ­ՀԱ­ՆԱՅ ԳԱԼ­ՓԱՔ­ՃԵԱՆ

Ինչ­պէս մարդ­կա­յին բո­լոր գոր­ծու­նէու­թեան եւ յա­րա­բե­րու­թիւն­նե­րուն մէջ, հա­ւատ­քի մէջ ալ յա­րա­տե­ւու­թիւ­նը անհ­րա­ժեշտ է ա­նոր կա­տա­րե­լու­թեան հա­մար։ Ար­դա­րեւ նպա­տա­կի մը հաս­նե­լու հա­մար պէտք է ջա­նա­դիր ըլ­լալ՝ աշ­խա­տիլ, բայց չի բա­ւեր ա­սի­կա, այլ պէտք է յա­րա­տե­ւել, աշ­խա­տիլ ա­ռանց վհա­տե­լո՛ւ։

ՍԱՐ­ԳԻՍ ՓՈ­ՇՕՂ­ԼԵԱՆ

Ինչ որ մար­դու կը վե­րա­բե­րի, ամ­բող­ջու­թեամբ կա­րե­լի է վե­րագ­րել նաեւ կեն­դա­նա­կան (ա­նաս­նա­կան) աշ­խար­հի: Կ՚ը­սենք հայ­րե­նա­սի­րու­թիւն. մի­թէ՞ ան­տա­ռի ա­նա­սուն­նե­րը չու­նին ի­րենց հայ­րե­նի­քը… ու եր­բեմն զի­րար խա­չա­ձե­ւե­լով՝ նաեւ մա­հա­ցու մար­տեր կը մղեն ի­րարու մի­ջեւ, երբ ի­րա­րու սահ­ման­նե­րը աս­պա­տա­կած են, քա­նի որ ա­մէն ա­նա­սուն ինք կը գծէ իր սահ­մա­նը: