Հոգե-մտաւոր

ԲՆՈՒԹԻՒՆԸ ԵՒ ՀՈԳԻՆ

ՄԱՇ­ՏՈՑ ՔԱ­ՀԱ­ՆԱՅ ԳԱԼ­ՓԱՔ­ՃԵԱՆ

Բնաւ ուշադրութիւն ըրա՞ծ էք սիրելի՜ բարեկամներ. Բնութիւնը կարծես պատկերագրուած օրինակ մըն է մարդկային հոգիին մէջ։ Արդարեւ, մարդկային հոգին ալ ունի լեռներու կատարներ՝ որոնք մարդուս մտածումներուն, խորհուրդներուն թռիչքները, իտէալները, սէրերը, յուզումները, ըմբռնողութիւնը Էակի մը մասին, որ Տիեզերքի Արարիչը, Ստեղծիչը, Կառավարիչը եւ Նախախնամն է, եւ մարդկային կեանքին եւ էութեան բացարձակ Տէրը։

ԵՐԱԽՏԱԳԻՏՈՒԹԻՒՆ

ՄԱՇ­ՏՈՑ ՔԱ­ՀԱ­ՆԱՅ ԳԱԼ­ՓԱՔ­ՃԵԱՆ

Հին Ուխտին մէջ, երկրիս երախայրիք եղող «հաց»ը եւ «գինի»ն Արարչին զոհ մատուցուած են ի նշան երախտագիտութեան։ Բայց Ելից Գիրքի շրջագիծին մէջ հացը եւ գինին նոր նշանակութիւն մը կը ստանան ամէն տարի Զատիկի օրը Իսրայէլի ճաշակած բաղարջ, այսինքն անխմոր հացերը կը յիշատակեն Եգիպտոսէն ազատումի շտապ մեկնումը։

ՈՂՈՐՄԱԾՈՒԹԻՒՆ

ՄԱՇ­ՏՈՑ ՔԱ­ՀԱ­ՆԱՅ ԳԱԼ­ՓԱՔ­ՃԵԱՆ

«Ողորմած մարդը իր անձին աղէկութիւն կ՚ընէ». (ԱՌԱԿ. ԺԱ 17)։ Արդարեւ, ողորմածութեան գործերը բարեսիրական արարքներն են, որոնցմով մենք օգնութեան կը հասնինք մեր մերձաւորին անոր մարմնական եւ հոգեւոր կարիքներուն համար, անոր ամէն տեսակ նեղութեանը մէջ։

ԳԱԼՍՏԵԱՆ ԿԻՐԱԿԻ

ՄԱՇ­ՏՈՑ ՔԱ­ՀԱ­ՆԱՅ ԳԱԼ­ՓԱՔ­ՃԵԱՆ

Մեծ պահքի շրջանի վեցերորդ կիրակին կը կոչուի «Գալստեան կիրակի», որովհետեւ ան նուիրուած է Յիսուս Քրիստոսի «Գալստեան» յիշատակին։
«Գալուստ»ը իր տառական իմաստով եւ Յիսուս Քրիստոսի աշխարհի վրայ առաջին յայտնութեամբ չի վերջանար։

ՄԱՄՈՒԼԻ ՀԻՆ ԷՋԵՐ

ՄԱՇ­ՏՈՑ ՔԱ­ՀԱ­ՆԱՅ ԳԱԼ­ՓԱՔ­ՃԵԱՆ

Երբեմն ակնարկը դարձնել անցեալին թէ՛ հետաքրքրական է եւ թէ՛ օգտակար։ Այս պատճառով, այսօր կ՚ուզենք հատուածներ ներկայացնել մեր սիրելի՜ ընթերցող բարեկամներուն 1904 թուականէն։

ՀԻՒՐԸՆԿԱԼՈՒԹԻՒՆ

ՄԱՇ­ՏՈՑ ՔԱ­ՀԱ­ՆԱՅ ԳԱԼ­ՓԱՔ­ՃԵԱՆ

Աւետարանական Օրէնքը իր մէջ կ՚ըմբռնէ «երկու ճամբաներ»ու միջեւ վճռական երկընտրանքը եւ գործադրութիւնը Քրիստոսի Խօսքերուն. ան կը համառօտուի «ոսկեղէն» հետեւեալ «կանոն»ով. «Ուստի, ի՛նչ որ կ՚ուզէք որ մարդիկ ընեն ձեզի՝ դուք ալ այնպէս ըրէք անոնց, որովհետեւ այս սկզբունքը իր մէջ կը խտացնէ Օրէնքը եւ մարգարէներու ուսուցումները». (ՄԱՏԹ. Է 12)։

ՄԵՂՔԵՐԷ ԱԶԱՏԻԼ ՇՆՈՐՀՔՈՎ

ՄԱՇ­ՏՈՑ ՔԱ­ՀԱ­ՆԱՅ ԳԱԼ­ՓԱՔ­ՃԵԱՆ

Մեծ պահքի ներկայ շրջանը ներհայեցողութեան, ինքնամփոփման եւ մանաւանդ մեղքերու իշխանութենէն շնորհքին ազդեցութեամբ ազատելու բարեպատեհ շրջան մը եւ այս իմաստով յարմարագոյն առի՛թ մըն է։
Պօղոս Առաքեալ Հռովմայեցիներու գրած իր նամակին մէջ կ՚ըսէ. «Ալ հիմա ի՞նչ պիտի ըսենք.- մեղքերու մէջ մնա՞նք արդեօք, որ շնորհքը շատնայ։

ԻՄԱՍՏՈՒԹԻՒՆ

ՄԱՇ­ՏՈՑ ՔԱ­ՀԱ­ՆԱՅ ԳԱԼ­ՓԱՔ­ՃԵԱՆ

«Իմաստուններուն հետ քալողը իմաստուն կ՚ըլլայ», կ՚ըսէ Առակախօսը. (ԱՌԱԿ. ԺԳ 20)։
Իմաստութիւնը իր լայն առումով կը նշանակէ՝ խոհեմութիւն, հմտութիւն, ողջախոհութիւն, խելահասութիւն եւ փորձառութիւն։ 

ՀԱՄԱՄԻՈՒԹԵՆԱԿԱՆ ԱՐԺԷՔԸ

ՄԱՇ­ՏՈՑ ՔԱ­ՀԱ­ՆԱՅ ԳԱԼ­ՓԱՔ­ՃԵԱՆ

«Մեղմ պատասխանը տրտմութիւնը կ՚իջեցնէ», կ՚ըսէ Առակախօսը. (ԱՌԱԿ. ԺԵ 1)։ Արդարեւ մարդոց միջեւ հակառակութիւններ կը ծագին ընդհանրապէս այն պատճառով, որ անոնց միջեւ տարակարծութիւններ կը գտնուին եւ իւրաքանչիւր անձ կ՚ուզէ, որ իր կարծիքը ընդունիլ տայ իր «հակառակորդ»ին, որովհետեւ ամէն մարդու կարծիքը իրեն համար ճիշդ է եւ անվիճելի՛…։

Էջեր