Արխիւ

ՄԱՇ­ՏՈՑ ՔԱ­ՀԱ­ՆԱՅ ԳԱԼ­ՓԱՔ­ՃԵԱՆ

​1651 թուա­կա­նին Փի­լիպ­պոս Կա­թո­ղի­կոս (1632-1655) Պո­լիս գտնուած մի­ջո­ցին՝ Ե­ղիա­զար Պատ­րիար­քը (1651-1652) պատ­րիար­քու­թե­նէ հե­ռա­ցու­ցած էր եւ ա­նոր տեղ Յով­հան­նէս Դ Մուղ­նե­ցին (1652-1655) Պատ­րիարք կար­գած էր։

Զէքիեան Գերապայծառի ջանքերով երեկոյթ մը՝ «Ճեզայիր» համալիրին մէջ։
Համաշխարհային թատրոնի օրուան առթիւ կազմակերպուած շահեկան ձեռնարկ մը։

Քրիստոսի Սուրբ Յարութեան տօնին առթիւ երէկ օրուան տեւողութեան Պատրիարքարանի երդիքին տակ ընդունուեցան բազմաթիւ հիւրեր:
Քոյր եկեղեցիներու առաջնորդներն ու տեղական ինքնակառավարման մարմիններու ներկայացուցիչները շնորհաւորութիւններ յղեցին մեր համայնքին:

Ե­գիպ­տա­կան օ­դա­յին ըն­կե­րու­թեան ե­րէկ ա­ռե­ւան­գուած օ­դա­նա­ւին վե­րա­բե­րեալ դէպ­քը ա­ւար­տին հա­սաւ՝ բա­րե­բախ­տա­բար ա­ռանց զո­հի։

Ա­մե­րի­կա­յի Միա­ցեալ Նա­հանգ­նե­րու ղե­կա­վա­րու­թիւ­նը ե­րէկ հան­դէս ե­կաւ ու­շագ­րաւ ու լուրջ կո­չով մը։ ԱՄՆ-ի Պաշտ­պա­նու­թեան եւ Ար­տա­քին գոր­ծոց նա­խա­րա­րու­թիւն­նե­րը կոչ ուղ­ղե­ցին, որ­պէս­զի Թուր­քիոյ ա­մե­րի­կեան ռազ­մա­խա­րիսխ­նե­րու անձ­նա­կազ­մին ըն­տա­նիք­նե­րը հե­ռա­նան երկ­րէն։

Հա­յաս­տա­նի Հան­րա­պե­տու­թեան նա­խա­գահ Սերժ Սարգ­սեան, որ աշ­խա­տան­քա­յին այ­ցե­լու­թիւն մը կու տայ Ա­մե­րի­կա­յի Միա­ցեալ Նա­հանգ­ներ, Մա­սա­չու­սե­ցի նա­հան­գէն ներս ե­րէկ շա­րու­նա­կեց գոր­ծադ­րել իր ծրա­գի­րը, որ յա­գե­ցած էր կա­րե­ւոր հանգ­րուան­նե­րով։

Հա­յաս­տա­նի Ար­տա­քին գոր­ծոց նա­խա­րար Ե­դուարդ Նալ­պան­տեան այ­սօր աշ­խա­տան­քա­յին այ­ցե­լու­թիւն մը կու տայ Զուի­ցե­րիա։ Ե­րե­ւա­նի պաշ­տօ­նա­կան աղ­բիւր­նե­րու հա­ղոր­դում­նե­րով, ան Ժը­նե­ւի մէջ կը մաս­նակ­ցի՝ Սու­րիա­յէն խոյս տա­լով այլ եր­կիր­նե­րու մէջ ա­պաս­տան գտած փախս­տա­կան­նե­րուն ա­ջակ­ցու­թիւն ցոյց տա­լու հա­մար կազ­մա­կեր­պուած բարձր մա­կար­դա­կի հան­դիպ­ման։

ՄԱՇ­ՏՈՑ ՔԱ­ՀԱ­ՆԱՅ ԳԱԼ­ՓԱՔ­ՃԵԱՆ

«Ո­խա­կա­լու­թիւն». ա­հա­ւա­սի՛կ մո­լու­թիւն մը՝ հո­գե­կան ախտ մը, վատ սո­վո­րու­թիւն մը, կիրք մը, որ դժբախ­տա­բար մարդս գե­րի կը դարձ­նէ, իր ճի­րան­նե­րուն մէջ բան­տար­կե­լով զայն։ «Ո­խա­կա­լու­թիւն» կը նշա­նա­կէ՝ քէն, քի­նախնդ­րու­թիւն, քէ­նէ մղուած վրէժխնդ­րու­թիւն։ Եւ այս կիր­քը կ՚ար­ծար­ծէ, կը հրահ­րէ թշնա­մու­թիւն­նե­րը, հա­կա­ռա­կու­թիւն­նե­րը, կը տե­ւա­կա­նաց­նէ կռի­ւը, պայ­քա­րը։

Հա­յաս­տան-Ատր­պէյ­ճան սահ­մա­նի եւ Լեռ­նա­յին Ղա­րա­բաղ-Ատր­պէյ­ճան շփման գծի եր­կայն­քին վեր­ջին օ­րե­րուն շա­րու­նա­կուե­ցան լա­րուա­ծու­թիւն­նե­րը։ Հա­յաս­տա­նի Պաշտ­պա­նու­թեան նա­խա­րա­րու­թեան բան­բեր Արծ­րուն Յով­հան­նի­սեան տե­ղե­կա­ցուց, թէ ար­ձա­կուր­դա­յին օ­րե­րուն ի­րա­վի­ճա­կը ե­ղած է ան­հան­գիստ։