Արխիւ

ՄԱՇ­ՏՈՑ ՔԱ­ՀԱ­ՆԱՅ ԳԱԼ­ՓԱՔ­ՃԵԱՆ

Զուարճութեան եւ հաճոյքի փափաքը մարդուն բնական եւ անհրաժեշտ պահանջներէն է, ինչպէս՝ աշխատանքը եւ գործելը։ Արդարեւ, զուարճութիւնը՝ աշխատութեան հետ կեանքը հաւասարակշռող կարեւոր ազդակ մըն է։

Բազմաթիւ ներդրումներու արդիւնքին այս եւ յաջորդ տարիներու ընթացքին կը նախատեսուին Հայաստանի մէջ բանալ գինիի, բուստի եւ այլ թանգարաններ։

Երէկ, Հայաստանի մէջ սկսաւ Գերմաներէնի շաբաթը։ Այս առթիւ մամլոյ ասուլիս մը սարքեց Երեւանի մօտ Գերմանիոյ դեսպան Մաթիաս Քիսլեր։ «Արմէնփրէս»ի հաղորդումներով, դեսպանը տեղեկացուց, որ մինչեւ տարեվերջ Երեւանի մէջ գործել պիտի սկսի Կէօթէի կաճառի կեդրոնը։

Հայկական ճատրակի յառաջատարներէն Լեւոն Արոնեան երէկ ապահովեց նոր նուաճում մը, ինչ որ լայն արձագանգ ստեղծեց ամբողջ հայաշխարհէն ներս եւ առիթ հանդիսացաւ մեծ ուրախութեան։ Այսպէս, Լեւոն Արոնեան դարձաւ աշխարհի ախոյեան։ «Արմէնփրէս»ի հաղորդումներով, Թիֆլիզի մէջ կազմակերպուած ճատրակի աշխարհի բաժակի խաղարկութեան աւարտին Լեւոն Արոնեան ապահովեց առաջին տեղը։

ՄԱԿ-ի ընդհ. քարտուղարը կը խրախուսէ Հայաստանի եւ Ատրպէյճանի նախագահներուն նոր հանդիպումը:
Տանքըն. «Լոնտոնի ղեկավարութիւնը կ՚աջակցի ԵԱՀԿ-ի Մինսքեան խմբակի համանախագահներու ջանքերուն»:

Պատրիարքական տեղապահ Տ. Գարեգին Արք. Պեքճեանի հրաւէրին ընդառաջ՝ այսօրերուն քաղաքս կ՚այցելէ Հայաստանեայց Առաքելական Եկեղեցւոյ Պրազիլիոյ Հայոց Թեմակալ Առաջնորդ Տ. Նարեկ Եպսկ. Պէրպէրեան։ Ան կ՚իջեւանի Պատրիարքարանի հիւրանոցին մէջ։

ՆԱԶԱՐԷԹ ՊԷՐՊԷՐԵԱՆ

Սեպտեմբեր 26-ին կը լրանայ ծննդեան 148-րդ տարեդարձը հայ ժողովուրդի հանճարեղ զաւակներէն ամենէն հոգեհարազատին՝ Հայու Հոգին երգով ու երաժշտութեամբ վերծանած, վերաթարմացուցած ու իւրովի շնչաւորած, այլեւ՝ աշխարհով մէկ հնչեցուցած ու տարածած անզուգական, անկրկնելի՛ Կոմիտաս Վարդապետին (Սողոմոն Սողոմոնեան, 1869-1935)։

ՄԱՇ­ՏՈՑ ՔԱ­ՀԱ­ՆԱՅ ԳԱԼ­ՓԱՔ­ՃԵԱՆ

«Ազատութիւն» եւ «անկախութիւն»՝ ահաւասիկ երկու արժէքներ, որ մարդս «մարդ» կ՚ընեն եւ կը զգացնեն, թէ ան ինքնութիւն մը ունի, անհատ մըն է՝ դատելու, որոշելու եւ իր կեանքի ընթացքը ընտրելու կարողութեամբ օժտուած։ Այս երկու արժէքներն են որ անհատը «ա՛նձ» մը կ՚ընեն եւ առիթ կու տան, որ ան արժանապատ-ւութեան տէր, ինքնակամ անձնաւորութիւն մը ըլլայ։

ՄԱՇ­ՏՈՑ ՔԱ­ՀԱ­ՆԱՅ ԳԱԼ­ՓԱՔ­ՃԵԱՆ

Վիճաբանութիւնը, իր շնորհալի կերպով եւ մարդկային արժանապատուութեան գիտակցութեան սահմաններուն մէջ՝ բանականութեան եւ խորհելու ու արտայայտուելու ազատութեան բնական մէկ պահա՛նջքն է։ Արդարեւ, պարզ է եւ հասկնալի, թէ խորհող մարդը կը վիճաբանի, քանի որ թէեւ ճշմարտութիւնը մէ՛կ է, բայց զայն գտնելու ճամբաները եւ միջոցները՝ տարբե՛ր։