Արխիւ

ՍԱԳՕ ԱՐԵԱՆ

Սու­րիոյ պա­տե­րազ­մին շղթա­յա­զեր­ծու­մէն ի վեր լի­բա­նա­նեան հո­ղե­րէն դէ­պի Սու­րիոյ տար­բեր ճա­կատ­նե­րը հա­սած զի­նեալ­նե­րու թի­ւը հա­սած է 6 հա­զա­րի: Այս տե­ղե­կու­թիւ­նը շրջա­նա­ռու­թեան մէջ կը դրուէր օ­րեր ա­ռաջ, երբ լի­բա­նա­նեան լրա­տուա­կան ցան­ցի ներ­կա­յա­ցու­ցիչ­ներ քննար­կու­մի նիւթ կը դարձ­նէին մին­չեւ այս պա­հը Սու­րիոյ տար­բեր քա­ղաք­նե­րուն մէջ «ա­պաս­տա­նած» ար­մա­տա­կան զի­նեալ­նե­րուն ճա­կա­տա­գի­րը:

ՅԱԿՈԲ ՎԱՐԴԻՎԱՌԵԱՆ

«Պայ­քար» շա­բա­թա­թեր­թի (Նոր Շրջան) ա­ռա­ջին այս թի­ւով կը հրա­տա­րա­կենք ՌԱԿ պաշ­տօ­նա­թեր­թին ա­ռա­ջին խմբագ­րին՝ Ար­մե­նակ Ն. Նա­զա­րի կեն­սագ­րու­թիւ­նը: 1899 թուա­կա­նին Գա­րե­գին Չիթ­ճեան եւ Մխօ Շա­հէն Նիւ Եոր­քի մէջ կը հրա­տա­րա­կեն «Ձայն Հայ­րե­նեաց» ա­նու­նով թեր­թը, որ Հայ­կակ Է­կի­նեան փո­խան­ցած էր ի­րենց: Թեր­թը Նիւ Եոր­քէն կը փո­խադ­րուի Ուստր եւ ա­պա՝ Պոս­տոն, որ սկսած էր դառ­նալ ա­մե­րի­կա­հա­յու­թեան ա­ռաջ­նոր­դու­թիւն տուող կա­րե­ւոր օր­րա­նը:

ՍԱԳՕ ԱՐԵԱՆ

Այն ժա­մե­րուն, երբ Հա­յաս­տա­նի Ար­տա­քին գոր­ծոց նա­խա­րար Ե­դուարդ Նալ­պան­տեան «տա­րին ամ­փո­փող մամ­լոյ ա­սու­լիս» կու տար, Ատր­պէյ­ճա­նի բա­նա­կի ջո­կատ­ներ Ղա­րա­բա­ղի հիւ­սի­սա­յին սահ­ման­նե­րու (Թա­լիշ) ուղ­ղու­թեամբ ներ­թա­փանց­ման փորձ կը կա­տա­րէին: Ատր­պէյ­ճա­նա­կան ոտնձ­գու­թիւ­նը կը բա­խէր հայ­կա­կան սահ­մա­նա­պահ զօր­քե­րու հա­մա­պա­տաս­խան քայ­լե­րուն, ո­րոնց ար­դիւն­քով գրո­հող կող­մը ետ կը մղուէր, առ­նուազն տա­լով մէկ վի­րա­ւոր:

Վե­նե­զուե­լա­յի մէջ սկսած են նոր ուղ­ղա­հա­յեաց թղթադ­րամ­ներ հրա­պա­րա­կել՝ 500-էն մին­չեւ 20.000 պո­լի­վար ար­ժէ­քով: Մին­չեւ հի­մա մե­ծա­գոյն ար­ժէ­քով թղթոս­կին 100 պո­լի­վարն էր, ո­րուն վրա­յի պատ­կե­րը եւս ուղ­ղա­հա­յեաց դիր­քով տպագ­րուած է:

Խրի­մի մէջ սկսած է ռուս բե­մադ­րիչ Ա­լեք­սանտր Քո­թի «Սպի­տակ» շար­ժան­կա­րի նկա­րա­հա­նում­նե­րը, որ նուի­րուած է Հա­յաս­տա­նի մէջ 1988 թուա­կա­նի երկ­րա­շար­ժի 30-րդ տա­րե­լի­ցին: Շար­ժա­պատ­կե­րին մէջ կը խա­ղան հայ եւ ռուս, ինչ­պէս նաեւ ֆրան­սա­ցի դե­րա­սան­ներ:

Ե­րե­ւա­նի քա­ղա­քա­պետ Տա­րօն Մար­գա­րեա­նին վեր­ջերս շնոր­հո­ւե­ցաւ՝ Հա­յաս­տա­նի մէջ գոր­ծող «Վաս­պու­րա­կան» հայ­րե­նակ­ցա­կան միու­թեան պա­տո­ւոյ ան­դա­մի կո­չում։ «Ար­մէնփ­րէս»ի հա­ղոր­դում­նե­րով, Տա­րօն Մար­գա­րեան այս առ­թիւ հան­դի­պում մը ու­նե­ցաւ այդ հայ­րե­նակ­ցա­կան միու­թեան վար­չու­թեան ներ­կա­յա­ցու­ցիչ­նե­րուն հետ։

Եւրոմիութիւնը կը նախատեսէ զանազան ուղղութիւններով զարգացնել գործակցութիւնը Հայաստանի հետ:
Նոր իրաւական պայմանագրի պատրաստութեան ուղղեալ բանակցութիւնները կը մօտենան իրենց աւարտին:

Մոս­կուա­յի «Չայ­քովս­քի» պե­տա­կան ե­րաժշ­տա­նո­ցը վեր­ջերս նուէր ստա­ցաւ աշ­խար­հահռ­չակ յօ­րի­նող Ա­րամ Խա­չա­տու­րեա­նի կի­սանդ­րին։ Կը հա­ղոր­դուի, որ այդ քան­դա­կը պի­տի տե­ղադ­րուի ե­րաժշ­տա­նո­ցի մեծ դահ­լի­ճի մուտ­քաս­րա­հին մէջ։

Մինչ Ար­ցա­խի ճա­կա­տին վրայ լա­րուա­ծու­թիւ­նը կը մնայ առ­կայ, Լեռ­նա­յին Ղա­րա­բաղ-Ատր­պէյ­ճան շփման գծին վրայ գե­րե­վա­րուած ա­զէ­րի զի­նուոր Էլ­նուր Հիւ­սէ­յին­զա­տէի հար­ցը կը մնայ ու­շադ­րու­թեան ա­ռար­կայ։ Ինչ­պէս ծա­նօթ է, Թա­լի­շի մէջ նա­խըն­թաց օր Ատր­պէյ­ճա­նի զօր­քե­րը կա­տա­րած էին ներ­թա­փանց­ման փորձ մը, ո­րու ձա­խող­ման զու­գա­հեռ գե­րի ին­կած էր Էլ­նուր Հիւ­սէ­յին­զա­տէ։