Արխիւ

ՄԵԹՐ ԳԱՍ­ՊԱՐ ՏԷՐ­ՏԷ­ՐԵԱՆ

20-րդ դա­րու 50-60-ա­կան տա­րի­նե­րու թա­տե­րա­կան աշ­խար­հի չոր­սերն էին՝ հա­յազ­գի Ար­թիւր Ա­դա­մով (Յա­րու­թիւն Ա­դա­մեան, Թիֆ­լիզ 1901-Փա­րիզ 1976), Սա­մուէլ Պեք­քեթ, Էօ­ժեն Իո­նես­քօ՝ Ան­հե­թե­թի թատ­րո­նի ե­րեք սիւ­նե­րը, եւ Պեր­թոլտ Պրեխտ՝ քա­ղա­քա­կան թատ­րո­նի եւ ըն­կեր­վա­րա­կան ի­րա­պաշ­տու­թեան թա­տե­րա­կան դպրո­ցի հիմ­նա­դի­րը, ո­րուն հե­տա­գա­յին պի­տի միա­նար Յա­րու­թիւն Ա­դա­մեան՝ խզուե­լով ան­հե­թե­թի թատ­րո­նէն: Ար­թիւր Ա­դա­մո­վի ծննդեան 115-րդ տա­րին ու մա­հուան 40-րդ տա­րե­լիցն է այս տա­րի, եւ այս ա­ռի­թով՝ պարտք զգա­ցինք հան­րու­թեան վեր­յի­շեց­նել ա­նոր գէթ ու­րուագ­ծա­յին դի­մաս­տուե­րը իր լուս­նու­մու­թով:

ՄԱՇ­ՏՈՑ ՔԱ­ՀԱ­ՆԱՅ ԳԱԼ­ՓԱՔ­ՃԵԱՆ

​Լոյ­սը եւ խա­ւա­րը, աշ­խար­հի ստեղ­ծա­գոր­ծու­թե­նէն իսկ գո­յու­թիւն ու­նէր եւ մարդ­կա­յին կեան­քի վրայ ազ­դող, ա­նոր ըն­թացք տուող եր­կու հա­կա­դիր ու­ժեր, զօ­րու­թիւն­ներ են։ Լոյ­սը եւ խա­ւա­րը միշտ կար եւ միշտ ալ գո­յու­թիւն պի­տի ու­նե­նայ, քա­նի որ ա­նոնք ստեղ­ծա­գոր­ծու­թեան նախ­նա­կան եւ էա­կան տար­րերն են։

Վար­չա­պետ Պի­նա­լի Եըլ­տը­րըմ կը պատ­րաս­տուի այցե­լել Ատր­պէյ­ճան։ Կը հա­ղոր­դուի, որ ու­ղե­ւո­րու­թիւ­նը նա­խա­տե­սուած է յա­ջորդ ա­միս։ Պա­քուի մէջ Պի­նա­լի Եըլ­տը­րըմ պի­տի մաս­նակ­ցի Թրքա­կան աշխար­հի ճար­տա­րա­պետ­նե­րու եւ ճար­տա­րա­գէտ­նե­րու հա­մա­ժո­ղո­վին։

Պատ­րաս­տեց՝ ՆԱ­ՐԷ ԳԱ­ԼԵՄ­ՔԷ­ՐԵԱՆ

Կա­նանց ի­րա­ւունք­նե­րու պաշտ­պան­նե­րը շատ կը սի­րեն օգ­տա­գոր­ծել այս ա­սոյ­թը. «Իւ­րա­քան­չիւր յա­ջող մար­դու ե­տին կայ կին մը»: Թէեւ սրա­միտներն ալ կ՚ա­ւելց­նեն. «Իւ­րա­քան­չիւր ձա­խող մար­դու ե­տին կան եր­կու կի­ներ…»: Ո­րո՞նք են բռնա­պետ­նե­րու ե­տին կանգ­նող կի­նե­րը:

​ՍԱԳՕ ԱՐԵԱՆ

​Յու­լի­սին Լի­բա­նա­նի խորհր­դա­րա­նի նա­խա­գահ Նե­պիհ Պըր­րի իր «Այն ալ թի­նէ»ի նստա­վայ­րէն ներս կ­­՚ըն­դու­նէր երկ­րի Ար­տա­քին գոր­ծոց նա­խա­րար Ժըպ­րան Պա­սի­լը: Հան­դիպ­ման ներ­կայ կ­­՚ըլ­լար Ե­լեւ­մուտ­քի նա­խա­րար Ա­լի Հա­սան Խա­լիլ եւ կող­մե­րը հան­դիպ­ման ա­ւար­տին լրագ­րող­նե­րուն խօ­սե­լով, չէին թաքց­ներ մա­մու­լին կող­մէ ա­ւե­լի վաղ «կա­րե­ւո­ր» հա­մա­րուած հան­դիպ­ման բուն նպա­տա­կը:

ԳԱ­ԼՈՒՍՏ ՔՀՆՅ. ԴԱՐ­ԲԻ­ՆԵԱՆ

Քրիս­տո­սէ ա­ռաջ խա­չը ա­նարգ՝ սոս­կում պատ­ճա­ռող գոր­ծիք մըն էր, ո­րուն վրայ մա­հուան դա­տա­պար­տուած չա­րա­գործ­նե­րը կը քա­ւէին ի­րենց յան­ցան­քը։ Սո­վորա­բար եր­կու կտոր փայ­տէ շինուած գոր­ծիք մըն էր զա­նա­զան դիր­քե­րով, ո­րուն վրայ տա­րա­ծե­լով դա­տա­պար­տեա­լը, կը կա­պէին կամ կը գա­մէին զայն մին­չեւ որ մեռ­նէր. եր­կար ժա­մա­նակ մար­մի­նը խա­չին վրայ կը մնար. ոչ ոք ի­րա­ւունք ու­նէր մօտե­նա­լու եւ ա­սի­կա ան­շուշտ իբր ազ­դա­րա­րու­թիւն մար­դոց, որ­պէս­զի ո­ճիր կամ այլ ծանր յան­ցանք­ներ չգոր­ծեն։

Այս աշնան գործարար ցուցահանդէսներ եւ համաժողովներ տեղի պիտի ունենան Հայաստանի մասին:
Օտար ձեռներէցները պիտի լուսաբանուին երկրի գործարար կեանքի պայմաններուն եւ հնարաւորութիւններուն շուրջ:

Ն. ՊԷՐ­ՊԷ­ՐԵԱՆ

Օ­գոս­տոս 30-ին, 19 տա­րի ա­ռաջ, Ե­րե­ւա­նի մէջ մա­հա­ցաւ հայ բե­մի եւ շար­ժան­կա­րի տա­ղան­դա­ւոր յա­ռա­ջա­պահ­նե­րէն բե­մադ­րիչ Ֆրուն­զէ Դով­լա­թեան (1927-1997):

​ՍԱԳՕ ԱՐԵԱՆ

«Հիզ­պուլ­լա­հ» կազ­մա­կեր­պու­թիւ­նը օ­րերս կը նշէ 2006 թուա­կա­նին Իս­րա­յէ­լի կող­մէ շղթա­զեր­ծուած «Հարպ Թա­մու­զ» («Յու­լի­սեան պա­տե­րազ­մ») ա­նու­նով յայտ­նի պա­տեր­զա­մի ա­ւար­տին տաս­նա­մեա­կը: