Արխիւ

Պէ­յօղ­լուի Ս. Ե­կե­ղե­ցեաց թա­ղա­յին խոր­հուր­դը՝ գլխա­ւո­րու­թեամբ Պէ­յօղ­լուի Ս. Ե­կե­ղե­ցեաց քա­րո­զիչ Տ. Շնորհք Աբեղայ Տօ­նի­կեա­նի եւ թա­ղի քա­հա­նա­յից դա­սէն Տ. Միւ­ռոն Ա. Քհնյ. Այ­վա­զեա­նի այ­ցե­լեց Պատ­րիար­քա­րան, ուր ըն­դու­նուե­ցաւ Պատ­րիար­քա­կան Ընդ­հա­նուր Փո­խա­նորդ Տ. Ա­րամ Ար­ք. Ա­թէ­շեա­նի կող­մէ։

Ե­րէկ ե­րե­կո­յեան, Շիշ­լիի «Քենթ» մշա­կոյ­թի կեդ­րո­նին մէջ մաս­նա­ւոր ձեռ­նար­կով մը ո­գե­կո­չուե­ցաւ նա­հա­տակ գրող Դա­նիէլ Վա­րու­ժան։ Կեդ­րո­նա­կան վար­ժա­րա­նի տնօ­րէ­նու­թեան եւ ու­սուց­չաց կազ­մին նա­խա­ձեռ­նու­թեամբ կազ­մա­կեր­պուած էր այս ե­րե­կոյ­թը, Վա­րու­ժա­նը ո­գե­կո­չե­լու հա­մար իր նա­հա­տա­կու­թեան 100-րդ տա­րե­լի­ցին։

Մխի­թա­րեան վար­ժա­րա­նի ա­ւան­դա­կան Խա­ւի­ծի օ­րը ե­րէկ հան­դի­սա­ւոր պայ­ման­նե­րու տակ կա­յա­ցաւ կրթօ­ճա­խի ըն­դար­ձակ պար­տէ­զին մէջ։ Մտեր­միկ սե­ղան­նե­րու շուրջ ե­կած էին հա­մախմ­բուիլ վար­ժա­րա­նի վա­րիչ­նե­րը, հին ու նոր շրջա­նա­ւարտ­նե­րը, կրթա­կան մշակ­նե­րը, ա­շա­կերտ­նե­րը՝ գլխա­ւո­րու­թեամբ Մխի­թա­րեան միա­բա­նու­թեան հայ­րե­րուն՝ Մագ․ Հ․ Սար­գիս Ծ․ Վրդ․ Էր­մէ­նի ու Հ․ Յա­կով­բոս Ծ․ Վրդ․ Չօ­փու­րեա­նի։

Ե­րեւ­ման Ս. Խա­չի տօ­նին առ­թիւ շա­բա­թա­վեր­ջին մեծ ո­գե­ւո­րու­թիւն ապրուե­ցաւ Գու­րու­չէշ­մէի հա­մա­նուն ե­կե­ղեց­ւոյ մէջ։ Տա­րե­կան ա­նուան տօ­նախմ­բու­թեան կրօ­նա­կան եւ աշ­խար­հիկ ա­րա­րո­ղու­թիւն­նե­րուն նա­խա­գա­հեց Պատ­րիար­քա­կան Ընդ­հա­նուր Փո­խա­նորդ Տ. Ա­րամ Արք. Ա­թէ­շեան։

Հա­յաս­տա­նի եւ Ա­մե­րի­կա­յի Միա­ցեալ Նա­հանգ­նե­րու կա­ռա­վա­րու­թիւն­նե­րուն մի­ջեւ կը քննարկուի ա­ռեւ­տու­րի եւ ներդ­րում­նե­րու մա­սին շրջա­նա­կա­յին հա­մա­ձայ­նա­գիր մը, որ մշա­կուած է եր­կու եր­կիր­նե­րու մի­ջեւ ներդ­րու­մա­յին եւ գոր­ծա­րար նա­խա­ձեռ­նու­թիւն­նե­րու աշ­խու­ժաց­ման, ա­ռեւտ­րատնտե­սա­կան հա­մա­գոր­ծակ­ցու­թեան ընդ­լայն­ման նպա­տա­կով։

Վար­չա­պետ Ահ­մէտ Տա­վու­տօղ­լու շա­բա­թա­վեր­ջին աշ­խա­տան­քա­յին այ­ցե­լու­թիւն մը տուաւ Գեր­մա­նիա։ Ան շփում­ներ ու­նե­ցաւ Տիւ­սել­տորֆ եւ Տորտ­մունտ քա­ղաք­նե­րուն մէջ, ուր մէկ­տե­ղուե­ցաւ թրքա­կան հա­ւա­քա­կա­նու­թեան եւ հա­սա­րա­կա­կան կազ­մա­կեր­պու­թիւն­նե­րու ներ­կա­յա­ցու­ցիչ­նե­րուն հետ։

ՄԵՍ­ՐՈՊ ՔԱ­ՀԱ­ՆԱՅ Ա­ՐԱ­ՄԵԱՆ

Ապ­րիլի 12-ին Հռո­մի Սուրբ Պետ­րոս տա­ճա­րին մէջ կա­յա­ցած եւ 1915-ի զո­հե­րու յի­շա­տա­կին նուի­րուած Պա­տա­րա­գին ըն­թաց­քին, Ֆրանսիսքոս Պա­պը Սուրբ Գրի­գոր Նա­րե­կա­ցին հռչա­կեց Կա­թո­ղի­կէ Եկե­ղեց­ւոյ Տիե­զե­րա­կան Վար­դա­պետ կամ ու­սու­ցիչ։ 

«Պո­ղա­զի­չի» հա­մալ­սա­րա­նի մշա­կու­թա­յին կեդ­րո­նին մէջ կա­յա­ցաւ սփիւռ­քա­հայ սի­րուած եր­գիչ Օն­նիկ Տինք­ճեա­նի եւ իր որդ­ւոյն՝ յայտ­նի ու­տա­հար Ա­րա Տինք­ճեա­նի հա­մեր­գը։ Հե­տաքր­քիր­նե­րու խուռ­նե­րամ բազ­մու­թիւն մը փու­թա­ցած էր ունկնդ­րե­լու ար­ժէ­քա­ւոր ուես­տա­գէտ­նե­րուն ե­լոյ­թին, որ ան­ցաւ տպա­ւո­րիչ մթնո­լոր­տի մը մէջ։ 

Ե­րե­ւա­նի «Սար­գիս Մու­րա­դեան» պատ­կե­րաս­րա­հին մէջ, Մա­յի­սի 5-ին, պի­տի բա­ցո­ւի «Կո­մի­տա­սը 20-րդ ­դա­րու հայ նկա­րիչ­նե­րու աչ­քե­րով» խո­րա­գրեալ ցու­ցա­հան­դէ­սը։