Արխիւ

«Թումօ» գիտական կեդրոնի Ստեփանակերտի մասնաճիւղը ձեռնարկեց արդիւնաւէտ ու օգտաշատ աշխատանքի:
ՀԲԸՄ-ի համագործակցութեամբ բացուած վայրը վստահաբար շուտով պիտի դառնայ երկսեռ պատանիներու նորագոյն ժամադրատեղին:

Ռու­սա­կան «Կազփ­րոմ»ը ժա­մա­նա­կա­ւո­րա­պէս կը յե­տաձ­գէ իր մե­ծա­ծա­ւալ ծրա­գի­րը Թուր­քիոյ հետ։ Վեր­ջին օ­րե­րուն եր­կու եր­կիր­նե­րու մի­ջեւ լա­րուա­ծու­թիւն յա­ռա­ջա­ցած է Սու­րիոյ պա­տե­րազ­մին պատ­ճա­ռով։

Գեր­մա­նիոյ Վար­չա­պետ Ան­կե­լա Մեր­քէլ կրկնեց իր դիր­քո­րո­շու­մը այն մա­սին, թէ դէմ է Թուր­քիոյ Եւ­րո­պա­կան միու­թեան ան­դա­մակ­ցու­թեան։ Վար­չա­պե­տը այս մա­սին յայտ­նեց գերմանական ARD հե­ռա­տե­սի­լի կա­յա­նին մէջ սփռուած հա­ղորդ­ման մը մի­ջո­ցին, պատասխանելով Աննէ Վիլի հարցումին։

ՆԱ­ԹՕ-ի պաշտ­պա­նու­թեան նա­խա­րար­նե­րը այ­սօր կը մէկ­տե­ղուին Պրիւք­սե­լի մէջ՝ քննար­կե­լու հա­մար Ռու­սաս­տա­նի կող­մէ Սու­րիոյ մէջ ի­րա­կա­նա­ցուած օ­դա­յին գոր­ծո­ղու­թիւն­նե­րը։ Մինչ այդ, ՆԱ­ԹՕ-ի Ընդ­հա­նուր քար­տու­ղար Եէնս Շթոլ­թեն­պերկ յայ­տա­րա­րեց, թէ ՆԱ­ԹՕ պատ­րաստ է զի­նուոր ա­ռա­քե­լու Թուր­քիա՝ հա­րա­ւա­յին սահ­մա­նէն գա­լիք հա­ւա­նա­կան սպառ­նա­լիք­նե­րու դի­մաց պաշտ­պա­նե­լու հա­մար իր դաշ­նա­կի­ցը։ 

ՅԱԿՈԲ ՊԱԼԵԱՆ

​Բա­րե­միտ չըլ­լանք: Մեր հայ­րե­նի­քը եւ ժո­ղո­վուր­դը, Հա­յաս­տան եւ սփիւռք­ներ, են­թա­կայ ե­ղած են, եւ են, ան­դադ­րում նա­խա­յար­ձա­կում­նե­րու, ո­րոնք միայն զի­նուո­րա­կան չեն:

«Ա­կօս»ի նա­հա­տակ խմբա­գիր Հրանդ Տին­քի սպա­նու­թեան վե­րա­բե­րեալ ըն­թա­ցող հար­ցաքն­նու­թիւ­նը թե­ւա­կո­խեց նոր փուլ մը։ Նո­րա­յայտ փաս­տե­րու հի­ման վրայ կա­տա­րուած գոր­ծո­ղու­թեան ար­դիւն­քին ձեր­բա­կալ­ման ո­րո­շում տրուե­ցաւ ինն հո­գիի մա­սին, ո­րոնց շար­քին են նաեւ Իս­թան­պու­լի եւ Թրապ­զո­նի հե­տա­խու­զու­թեան նախ­կին տնօ­րէն­նե­րը։

Երեւանի մէջ երէկ երեկոյեան առաջին անգամ ցուցադրուեցաւ Թուրքիա-Հայաստան առկայ յարաբերութիւններուն վերաբերեալ ժապաւէն մը:
«Վերսուս սթուտիա»ի կողմէ Պատմութեան հիմնարկին համագործակցութեամբ պատրաստուած փաստավաւերագրական գործը արժանացաւ հետաքրքիրներու ուշադրութեան:

ՆԱԶԱՐԷԹ ՊԷՐՊԷՐԵԱՆ

​Սեպ­տեմ­բե­րի վեր­ջին օ­րը ծննդեան տա­րե­դարձն է հայ գրա­կա­նու­թեան 20-րդ ­դա­րու լու­սա­ւոր դէմ­քե­րէն՝ տա­ղան­դա­ւոր բա­նաս­տեղծ Գէորգ Է­մի­նի (1919-1998)։
­Մարդ էա­կին նկատ­մամբ ան­կեղծ ու ան­հուն սէ­րը, իր ժա­մա­նա­կաշր­ջանն ու Դա­րու Ո­գին հա­յօ­րէն եր­գե­լու ներ­քին հու­րը եւ կեանքն ու աշ­խար­հը իր ողջ բջիջ­նե­րով շնչա­ւո­րե­լու ան­սանձ կիր­քը ե­ղան վա­րար աղ­բիւ­րը Գէորգ Է­մի­նի բա­նաս­տեղ­ծու­թեան:

Ա­րեւմ­տա­հայ գրա­կա­նու­թեան յա­ռա­ջա­տար ա­նուն­նե­րէն Զա­պէլ Ե­սա­յեա­նի «Մե­լի­հա Նու­րի հա­նըմ» նո­րա­վէ­պը հրա­տա­րա­կուե­ցաւ «Ա­րաս» հրա­տա­րակ­չու­թեան կող­մէ։ Գիր­քը հա­յե­րէ­նէ թրքե­րէ­նի թարգ­մա­նած է Մեհ­մէտ Ֆա­թիհ Ուս­լու։ Ե­սա­յեան իր այս նո­րա­վէ­պին մէջ կը պատ­մէ կնոջ մը մա­սին, որ Չա­նաք­քա­լէի պա­տե­րազ­մի օ­րե­րուն կը տա­րու­բե­րի եր­կու տղա­մար­դու հան­դէպ ապ­րած իր զգա­ցում­նե­րու մի­ջեւ։