Արխիւ

ԱՐԵՒԻԿ ՊԱՊԱՅԵԱՆ

Անցեալը որպէս քաղցր յուշ ծոցագրպանս է: Ներկայի մէջ կը սաւառնիմ, յաճախ մոռնալով կանգառի մասին: Բոլոր մտածումներս ալ կապած եմ ապագային:

ՎԱՐԱՆԴ (ՅԱԿՈԲ) ՔՈՐԹՄՈՍԵԱՆ

Այս տարուան գարնան, Պոլսոյ ԺԱՄԱՆԱԿ դարաւոր օրաթերթի յարգարժան խմբագիրէն՝ տիար Արա Գօչունեանէն առաջարկ մը ստացայ՝ նոյն օրաթերթի բազմերախտ գրիչներէն, Պոլսոյ Հայոց Պատրիարքութեան արժանաւոր հոգեւոր սպասաւորներէն մէկուն՝ Արժանապատիւ Տէր Մաշտոց Քահանայ Գալփաքճեանի նոյն թերթին մէջ ցարդ հրապարակուած գրութիւններէն հատոր մը կազմելու համար՝ որպէս շնորհապարտութիւն հեղինակ տէր հօր երկար տարիներու վաստակին:

ՎԱՐԱՆԴ ՔՈՐԹՄՈՍԵԱՆ

Աւագ չորեքշաբթին համեմատած նախորդ՝ Աւագ երեքշաբթուան հետ, աւելի խաղաղ է։ Յիսուս Իր սովորութեան համաձայն չէ գացած տաճար աղօթելու կամ քարոզելու համար։

ԱՐԱ ԳՕՉՈՒՆԵԱՆ

Բոլոր կառոյցները աշխարհի վրայ թէեւ կը հիմնուին անձերու կողմէ, սակայն, առաջին իսկ քայլափոխին կ՚ունենան լիարժէք կայանալու, ամբողջական իմաստով հաստատութիւն մը դառնալու ձգտումը։ Սա է, ըստ էութեան, կատարելագործումի եւ վերելքի ճանապարհը։

ՆԵՐՍԷՍ ԱՐՔԵՊԻՍԿՈՊՈՍ ԱՇՏԱՐԱԿԵՑԻ
Արեւմտահայերէնի վերածեց՝
ՎԱՐԱՆԴ ՔՈՐԹՄՈՍԵԱՆ

Մահը այս աշխարհին բնական երեւոյթն է եւ մահէն փախչիլ անկարելի է: Մահուան անբաժան ընկերակիցն են սուգն ու լաց ու կոծը, որ շատ յաճախ չափազանցուած եւ անբնական կերպերու կը հասնի:

Գատըգիւղի Արամեան-Ունճեան վարժարանին մէջ վերջին օրերուն Ս. Զատկուան առթիւ ստեղծուեցաւ տօնական մթնոլորտ։ Աշակերտները լի ու լի ըմբոշխնեցին այս մեծ տաղաւարի ուրախութիւնը։

Աւագ շաբթուան ամենախորհրդաւոր արարողութիւններէն Տասը կուսանաց յիշատակութիւնը երէկ տեղի ունեցաւ մեր եկեղեցիներուն մէջ։ Երեկոյեան ժամերգութեան ընթացքին յիշատակուեցաւ տասն կոյսերու առակը։

Թրքահայ ուսուցչաց հիմնարկի գործունէութիւնը յառաջ տանելու ժամանակ, վարչութիւնս միշտ ուշադրութեան կեդրոնին կը պահէ եկեղեցի-դպրոց-մամուլ եռամիասնութեան առանցքը։ Ընդհանուր առմամբ, անտարակոյս, հիմնարկիս գործունէութիւնը թէեւ կրթութեան բնագաւառին մէջ է։

Հայաստանեայց Առաքելական Եկեղեցւոյ Հիւսիսային Ամերիկայի Արեւելեան թեմէն ներս վերջերս տեղի ունեցաւ հոգեւորականաց հաւաք մը։ Մեծ պահոց շրջանին զուգադիպած այս հաւաքը առիթ հանդիսացաւ, որ թեմի հոգեւոր սպասաւորները վայելեն իրարու եղբայրութիւնը եւ այս նուիրական շրջանին վերաթարմացնեն իրենց հաւատը, նաեւ ծառայութեան ուխտը։