Արխիւ

Սուրբ Խաչ եկեղեցւոյ թաղային խորհուրդին նախաձեռնութեամբ մեծարանքի հաւաքոյթ «Կիւլպէնկեան» սրահին մէջ:
Սկիւտարի ընտանիքը հրաժեշտ կու տայ Տ. Կորիւն Քհնյ. Ֆէնէրճեանին՝ բարձր գնահատելով տասնամեայ վաստակին արգասիքները:

Հա­յաս­տա­նի մէջ այ­սօր վե­րա­մուտ է։ 2016-2017 կրթա­կան շրջա­նը կը սկսի ու զու­գա­հե­ռա­բար կը նշուի՝ Սեպ­տեմ­բե­րի 1-ի Գի­տե­լի­քի օ­րը։ Մայր Ա­թոռ Սուրբ Էջ­միած­նի մէջ, ե­րէկ, վե­րա­մու­տի ըն­դա­ռաջ տե­ղի ու­նե­ցաւ կրթա­կան մշակ­նե­րու օրհ­նու­թեան կար­գը։ Խորհր­դա­ւոր ա­րա­րո­ղու­թեան ներ­կայ էր նաեւ Հա­յաս­տա­նի Կրթու­թեան ու գի­տու­թեան նա­խա­րար Լե­ւոն Մկրտչեան։

​Սու­րիոյ ճգնա­ժա­մը կը շա­րու­նա­կէ ա­ռաջ­նա­հեր­թօ­րէն զբա­ղեց­նել մի­ջազ­գա­յին օ­րա­կար­գը եւ այս ի­րա­վի­ճա­կին մէջ Թուրք զի­նեալ ու­ժե­րուն կող­մէ ձեռ­նարկուած «Եփ­րա­տի վա­հան» գոր­ծո­ղու­թիւ­նը ա՛լ ա­ւե­լի նոր հար­թու­թեան մը վրայ դրած է ա­մէն ինչ։

Կա­ռա­վա­րու­թեան կազ­մին մէջ ե­րէկ տե­ղի ու­նե­ցաւ ա­նակն­կալ փո­փո­խու­թիւն մը։ Ներ­քին գոր­ծոց նա­խա­րար Էֆ­քեան Ա­լա հրա­ժա­րե­ցաւ իր պաշ­տօ­նէն։

ԵԱՀԿ-ի Մինսքեան խմբակի համանախագահները յառաջիկայ շաբաթ՝ Սեպտեմբերի 8-ին ժամադրուած են Մոսկուայի մէջ:
Եդուարդ Նալպանտեան երէկ Լեռնային Ղարաբաղի հիմնախնդրին անդրադարձաւ իր ռուս պաշտօնակցին՝ Սէրկէյ Լաւրովի եւ Արլէմ Տեզիրի հետ:

Ա­ՆԻ ԲՐԴՈ­ՅԵԱՆ-ՂԱ­ԶԱ­ՐԵԱՆ

Ա­րե­ւե­լեան թխու­թեամբ, սա­կայն եւ­րո­պա­կան քիթ ու բե­րա­նով, գե­ղա­դէմ, վեց տա­րե­կան աղջ­կան կլոր դէմ­քը յան­կարծ կը գու­նա­թա­փի, կը տժգու­նի, եւ կը սկսի կարմ­րիլ, կար­մի­րը կուլ կու տայ ամ­բողջ դէմ­քը ման­կի­կին ու պոռթ­կա­ցող աչ­քե­րուն շուր­ջի գորշ կար­մի­րը կը խո­նաւց­նեն բի­բե­րէն հո­սող կա­թիլ­նե­րը: Ոտ­քի է ան ու կը սկսի աջ բռունց­քով հա­րուա­ծել յե­տոյ­քը, թե­թեւ հա­րուած­նե­րը հետզ­հե­տէ կը սաստ­կա­նան եւ.

Աւստրալիա կը խստացնէ՝ սուրիահայ գաղթականներուն ապաստան տալու կարգը:
Հալէպի հայաբնակ Նոր Գիւղ շրջանը յաճախ կը դառնայ զինեալ զանազան խմբաւորումներու թիրախը:

Էրտողան եւ Փութին Սեպտեմբերի 3-ին պիտի տեսակցին Չինաստանի մէջ, «G-20»ի գագաթաժողովի օրերուն:
Նախագահները մասնաւորապէս պիտի անդրադառնան Սուրիոյ ճգնաժամին եւ ուժանիւթի ոլորտէն ներս համագործակցութեան:

ՄԱՐՈՒՇ ԵՐԱՄԵԱՆ

Վեր­ջին տա­րի­նե­րուն սկսած ա­րեւմ-տա­հա­յե­րէ­նին տագ­նա­պը, ո­րուն տուն տուած էր ԻՒ­ՆԷՍ­ՔՕ-ի յայ­տա­րա­րու­թիւ­նը, թէ «ա­րեւմ­տա­հա­յե­րէ­նը մեռ­նող լե­զու­նե­րու շար­քին կը դա­սուի», կը շա­րու­նա­կուի, ա­ռանց հիմ­նա­կան լու­ծում­նե­րու: Ե­թէ պահ մը նկա­տի առ­նենք ծախ­սուած հսկայ գու­մար­նե­րը այս հար­ցին հա­մար՝ հա­մա­գու­մար­նե­րու, խորհր­դա­ժո­ղով­նե­րու թէ աշ­խա­տա­նոց­նե­րու, կրնանք պահ մը կե­նալ եւ մտա­ծել. ա­յո՛, մտա­ծել, ո­րով­հե­տեւ ըստ ար­դիւն­քին, ոչ մէկ ար­դա­րա­ցում կայ այս­քան հսկայ մսխում­նե­րու հա­մար: