Արխիւ

Ե­րե­ւա­նի մէջ, Ծի­ծեռ­նա­կա­բեր­դի թան­գա­րա­նի եր­դի­քին տակ ե­րէկ տե­ղի ու­նե­ցաւ ու­շագ­րաւ ցու­ցա­հան­դէ­սի մը բա­ցու­մը։ «Մա­քա­ռե­լով կեան­քի եւ ար­ժա­նա­պա­տուու­թեան հա­մար. ինք­նա­պաշտ­պա­նա­կան մար­տե­րը Մեծ ե­ղեռ­նի տա­րի­նե­րուն» խո­րագ­րեալ այս ցու­ցա­հան­դէ­սի բաց­ման զու­գա­հեռ ներ­կա­յա­ցուե­ցաւ նաեւ հա­մա­նուն գիր­քը, որ եւս նոր հրա­տա­րա­կուած է նոյն նիւ­թե­րով։

Թուր­քիոյ, Ատր­պէյ­ճա­նի եւ Վրաս­տա­նի պաշտ­պա­նու­թեան նա­խա­րար­նե­րը նա­խըն­թաց օր ժո­ղով մը գու­մա­րե­ցին Իս­թան­պու­լի մէջ։ Սա ե­ռա­կող­մա­նի այս ձե­ւա­չա­փին մէջ պաշտ­պա­նու­թեան նա­խա­րար­նե­րու եր­րորդ հան­դի­պումն էր։

Թուր­քիոյ եւ Իս­րա­յէ­լի պաշ­տօ­նա­կան աղ­բիւր­նե­րը ե­րէկ ե­րե­կո­յեան ժա­մե­րէն սկսեալ տե­ղե­կա­ցու­ցին, թէ եր­կու եր­կիր­նե­րուն մի­ջեւ պաշ­տօ­նա­պէս սկսած է ձիւ­նա­հա­լի մը գոր­ծըն­թա­ցը։ Ծա­նօթ է, որ «Մա­ւի Մար­մա­րա» նա­ւու դէպ­քով ծա­գած ճգնա­ժա­մը պատ­ճառ դար­ձած էր, որ վեր­ջին տա­րի­նե­րուն մեծ լա­րուա­ծու­թիւն մը ապ­րուի եր­կու եր­կիր­նե­րուն մի­ջեւ, ո­րոնք մինչ այդ ի­րենց կա­պե­րը հաս­ցու­ցած էին ռազ­մա­վա­րա­կան գոր­ծըն­կե­րու­թեան մա­կար­դա­կին։

Յու­նաս­տա­նի Պաշտ­պա­նու­թեան նա­խա­րար Փա­նոս Քա­մե­րոս, որ պաշ­տօ­նա­կան այ­ցե­լու­թիւն մը տուաւ Ե­րե­ւան, ե­րէկ ըն­դու­նուե­ցաւ Հան­րա­պե­տու­թեան նա­խա­գահ Սերժ Սարգ­սեա­նի կող­մէ։ Տե­սակ­ցու­թեան ներ­կայ էին նաեւ Հա­յաս­տա­նի Պաշտ­պա­նու­թեան նա­խա­րար Սէյ­րան Օ­հա­նեան, Նա­խա­գա­հա­կան աշ­խա­տա­կազ­մի ղե­կա­վար Վի­գէն Սարգ­սեան եւ այլ պաշ­տօ­նա­տար­ներ։

​Կիւմրիի մէջ ռուսական ռազմախարիսխէն ներս այս առաւօտ սկսաւ ոճրագործ Վալերի Փերմեաքովի դատավարութիւնը:
Տարեսկիզբին՝ Յունուարի 12-ին Աւետիսեաններու ընտանիքի եօթ անդամերը սպաննած ռուս զինուորականը հաշիւ կու տայ Հայաստանի Հանրապետութեան դատական մարմիններուն: Հանրային կարծիքը անմիջական ուշադրութեամբ կը հետեւի իրադարձութիւններուն:

Ընտանեկան ստացուածքի կառավարման նիւթին շուրջ ուշագրաւ խորհրդաժողով մը:
Յայնտի հնագէտ Րաֆֆի Փորթագալ անդրադարձաւ գեղարուեստի նկատմամբ վերաբերմունքին:

«Էվ­րէն­սէլ» հրա­տա­րակ­չու­թիւ­նը ան­ցեալ ա­միս լոյս ըն­ծա­յած էր Հնչա­կեան քսան կա­խա­ղան­նե­րուն վե­րա­բե­րեալ յուշ-կեն­սագ­րու­թեան գիր­ք մը։ Սա 1921 թուա­կա­նին Իս­թան­պու­լի մէջ լոյս տե­սած եւ իր տե­սա­կին մէջ դա­սա­կա­նա­ցած «Քսան կա­խա­ղան­նե­րը» ա­նուն գոր­ծին թրքե­րէն թարգ­մա­նու­թիւնն էր։ Այդ թուա­կա­նին Ե­դուարդ Չո­փու­րեա­նի աշ­խա­տա­սի­րու­թեան հի­ման վրայ հրա­տա­րա­կու­թեան պատ­րաս­տուած գիր­քը վեր­ջերս թրքե­րէ­նի թարգ­մա­նեց լրագ­րող-հրա­պա­րա­կա­գիր Ա­րիս Նալ­ճը։

Հա­յաս­տա­նի Ազ­գա­յին ժո­ղո­վի ար­տա­քին յա­րա­բե­րու­թիւն­նե­րու մշտա­կան յանձ­նա­ժո­ղո­վի նա­խա­գահ Ար­տակ Զա­քա­րեա­նի կող­մէ գլխա­ւո­րուած պա­տուի­րա­կու­թիւ­նը վեր­ջերս այ­ցե­լու­թիւն մը տուաւ Իս­րա­յէլ։ Քնե­սէ­թի պաշ­տօ­նա­կան հրա­ւէ­րին հի­ման վրայ պա­տուի­րա­կու­թիւ­նը շփում­ներ ու­նե­ցաւ Ե­րու­սա­ղէ­մի եւ Թէլ Ա­ւի­ւի մէջ։

Գրեց՝ ԱՆՈՒՇ ԹՐՈՒԱՆՑ

​Յա­ճախ կը խօ­սուի Հա­յաս­տան-Թուր­քիա մշա­կու­թա­յին երկ­խօ­սու­թեան անհ­րաժշ­տու­թեան մա­սին, որ պի­տի ըլ­լայ նաեւ մշա­կոյ­թի մի­ջո­ցաւ եր­կու եր­կիր­նե­րու ժո­ղո­վուրդ­նե­րը հա­մախմ­բե­լու եւ ա­րուես­տի խա­ղա­ղա­րար ու­ժի շնոր­հիւ նոր պատ­գամ­ներ յղե­լու նոր սե­րունդ­նե­րուն: Այդ ա­ռու­մով ո­րոշ յա­ջո­ղուած ծրագ­րեր ար­դէն կեան­քի կո­չուած են, իսկ վեր­ջի­նը, որ տե­ղի ու­նե­ցաւ այս շաբ­թուան սկիզ­բը՝ 14 Դեկ­տեմ­բե­րին, Ե­րե­ւա­նի մէջ, թէ՛ շա­րու­նա­կու­թիւնն է ո­րոշ մա­կար­դակ­նե­րու վրայ սկսած երկ­խօ­սու­թեան եւ թէ իր ձե­ւի մէջ նո­րու­թիւն է: