Արխիւ

Ու­ժա­նիւ­թի նա­խա­րար Պե­րաթ Ալ­պայ­րաք նշա­նա­կուե­ցաւ Թուր­քիա-Ատր­պէյ­ճան միջ­կա­ռա­վա­րա­կան հա­մա­տեղ յանձ­նա­ժո­ղո­վի նա­խա­գահ։ «Ա­նա­տո­լու» գոր­ծա­կա­լու­թեան հա­ղոր­դում­նե­րով, ան այս պաշ­տօ­նին կո­չուե­ցաւ Վար­չա­պետ Պի­նա­լի Եըլ­տը­րը­մի կար­գադ­րու­թեամբ։

Ե­րէկ ե­րե­կո­յեան, Գա­րա­կէօ­զեան Տան մէջ տե­ղի ու­նե­ցաւ դպրո­ցի այս տա­րուան շրջա­նա­ւարտ­նե­րուն հրա­ժեշ­տի հան­դի­սու­թիւ­նը։ Ո­գե­ւոր մթնո­լոր­տի մը մէջ ան­ցաւ ե­րե­կոյ­թը, ո­րու հան­դի­սա­վար­ներն էին Ա­լեք­սան Զա­րու­քի եւ Լու­սին Չաղ­լը։

Է­սաեան վար­ժա­րա­նի մէջ ե­րէկ ե­րե­կո­յեան տե­ղի ու­նե­ցաւ միջ­նա­կար­գի բաժ­նի այս տա­րուան շրջա­նա­ւարտ­նե­րուն հրա­ժեշ­տի ա­րա­րո­ղու­թիւ­նը։ Ներ­կայ էին Տ. Թա­թուլ Ծ. Վրդ. Ա­նու­շեան, Է­սաեան վար­ժա­րա­նի զոյգ տնօ­րէ­նու­հի­նե­րը՝ Սա­թե­նիկ Նշան եւ Առ­լին Ե­շիլ­թէ­փէ, Պէ­յօղ­լուի Ս. Ե­կե­ղե­ցեաց թա­ղա­յին խոր­հուր­դէն ներ­կա­յա­ցու­ցիչ­ներ, ծնող­ներ եւ հիւ­րեր։

Սուրբ Մես­րոպ-Ա­րա­պեան դպրո­ցա­կան հա­մա­լի­րի խնա­մա­կալ մար­մի­նը (AAG) հա­ղոր­դագ­րու­թեամբ մը կը տե­ղե­կաց­նէ, թէ այս տա­րուան դպրո­ցա­կան վե­րա­մու­տին՝ Սեպ­տեմ­բե­րին բա­ցու­մը պի­տի կա­տա­րուի Գէորգ Ա­րա­պեան միջ­նա­կարգ վար­ժա­րա­նին, Ալ­ֆոր­վի­լի Սուրբ Մես­րոպ-Ա­րա­պեան դպրո­ցա­կան հա­մա­լի­րի շրջա­նա­կին մէջ:

ՍԱԳՕ ԱՐԵԱՆ

​Միա­ցեալ Նա­հանգ­նե­րու Ե­լմտա­կան նա­խա­րա­րի ա­ւագ օգ­նա­կան Տա­նիէլ Կլէյ­զըր, ան­ցեալ Մա­յի­սին, ա­նակն­կալ այց մը կը կա­տա­րէր դէ­պի Պէյ­րութ: Ա­մե­րի­կա­ցի գոր­ծի­չը շփում­ներ կ­­՚ու­նե­նար Լի­բա­նա­նի դրա­մա­կան ո­լոր­տի բարձ­րաս­տի­ճան պա­տաս­խա­նա­տու­նե­րուն հետ:

Ինչ­պէս հա­ղոր­դած էինք, Թուր­քիոյ Հայ Կա­թո­ղի­կէ հա­սա­րա­կու­թեան Վի­ճա­կա­ւոր Տ. Լե­ւոն Արք. Զէ­քիեան վեր­ջերս Վա­տի­կա­նի կող­մէ Մխի­թա­րեան միա­բա­նու­թեան հա­մար նշա­նա­կուե­ցաւ պա­պա­կան պա­տուի­րակ։ Այս ի­րա­դար­ձու­թիւ­նը լայն ար­ձա­գանգ գտած է հա­յաշ­խար­հէն ներս։

Յետ­մի­ջօ­րէի քա­նի մը ժա­մե­րուն եղ­բօրս կա­ռա­տու­նը շատ ա­ւե­լի մեծ թի­ւով մարդ կը հա­ւա­քուէր, քան՝ հայ­կա­կան ա­կումբ­նե­րը:  Ա­նի­կա դար­ձած էր ան­պաշ­տօն «ա­կումբ» մը:

ԳԷՈՐԳ ՔԷՕՇԿԷՐԵԱՆ

911-ը շտապ օգ­նու­թեան թիւն է բո­վան­դակ Ա­մե­րի­կա­յի Միա­ցեալ Նա­հանգ­նե­րու տա­րած­քին։ Հր­­դե­հի, զի­նուած ա­ւա­զա­կու­թեան, ինք­նա­շա­րի ար­կա­ծի, փո­ղո­ցա­յին կռիւ­նե­րու, ո­ճի­րի գոր­ծադ­րու­թեան եւ կամ յան­կար­ծա­կի հի­ւան­դու­թեան պա­րա­գա­յին, երբ հե­ռա­ձայ­նես այդ թի­ւին՝ ոս­տի­կան­ներ, հրշէջ­ներ եւ հի­ւան­դա­պահ­ներ ան­մի­ջա­պէս կը փու­թան տուեալ վայ­րը, օգ­նու­թեան ի­րենց ձեռ­քը եր­կա­րե­լու ա­ղէ­տեա­լին։

ԽԱ­ՉԻԿ ՃԱ­ՆՈ­ՅԵԱՆ

Սփիւռ­քի հա­յու­թեան ազ­գա­յին դի­մա­գի­ծի պահ­պան­ման եւ մեր գա­ղութ­նե­րը հա­յօ­րէն ապ­րեց­նող անհ­րա­ժեշտ հո­գե­ւոր սնուն­դի հայ­թայթ­ման գոր­ծին մէջ, Հայ Ե­կե­ղեց­ւոյ եւ հայ դպրոց­նե­րու կող­քին, մեծ դեր կը կա­տա­րեն Սփիւռ­քի մէջ լոյս տես­նող հայ­կա­կան թեր­թե­րը ու մա­նա­ւանդ գա­ղա­փա­րա­կան եւ կու­սակ­ցա­կան մա­մու­լը։