Արխիւ

ՄԱՇ­ՏՈՑ ՔԱ­ՀԱ­ՆԱՅ ԳԱԼ­ՓԱՔ­ՃԵԱՆ

«Շա­բաթ» օ­րը եբ­րա­յա­կան շա­բա­թին 7-րդ օրն էր, երբ ա­մէն զբա­ղում եւ աշ­խա­տանք պէտք էր դադ­րէր։ Եւ ար­դէն «Շա­բաթ» եբ­րա­յե­րէն կը նշա­նա­կէ՝ հան­գիստ կամ դա­դար։

Թուր­քիա մօ­տէն կը հե­տե­ւի Սու­րիոյ ի­րա­դար­ձու­թիւն­նե­րուն, ո­րոնց շրջագ­ծով իր սահ­մա­նին վրայ կ՚ապ­րուին կա­րե­ւոր զար­գա­ցում­ներ։ Թուր­քիա-Սու­րիա սահ­մա­նի եր­կայն­քով այս շրջա­նին կը վե­րա­ձե­ւա­ւո­րուին հա­ւա­սա­րակշ­ռու­թիւն­նե­րը, ո­րով­հե­տեւ սահ­մա­նի միւս կող­մը հա­կակ­շի­ռը ձեռք կ՚ան­ցը­նեն նոր ու­ժեր։

Լեռ­նա­յին Ղա­րա­բա­ղի Նա­խա­գահ Բա­կօ Սա­հա­կեան պաշտ­պա­նու­թեան նա­խա­րար նշա­նա­կեց Լե­ւոն Մնա­ցա­կա­նեա­նը։ Ծա­նօթ է, որ Ար­ցա­խի պաշտ­պա­նու­թեան նա­խա­րա­րի պաշ­տօ­նը թա­փուր մնա­ցած էր՝ Մով­սէս Յա­կո­բեա­նի Հա­յաս­տա­նի Ընդ­հա­նուր սպա­յա­կոյ­տի նա­խա­գա­հի տե­ղա­կալ նշա­նա­կու­մով։

Հա­յաս­տա­նի Ար­տա­քին գոր­ծոց նա­խա­րար Ե­դուարդ Նալ­պան­տեան ըն­դու­նեց Ի­րա­նի Ար­տա­քին գոր­ծոց փոխ-նա­խա­րար Իպ­րա­հիմ Ռա­հիմ Փու­րը։ Ող­ջու­նե­լով իր հիւ­րը Նալ­պան­տեան նշեց, որ Հա­յաս­տան եւ Ի­րան կա­պուած են ա­ւան­դա­կան ջերմ, փոխ­շա­հա­ւէտ յա­րա­բե­րու­թիւն­նե­րով, ո­րոնց վկա­յու­թիւնն է միջ­պե­տա­կան բարձր մա­կար­դա­կով երկ­խօ­սու­թիւ­նը, տար­բեր բնա­գա­ւառ­նե­րէ ներս աշ­խոյժ փոխ­գոր­ծակ­ցու­թիւ­նը։

​Թուրքիոյ քաղաքական կեանքէն ներս յատկանշական ժամանակաշրջան մը եզրափակուեցաւ՝ Հանրապետութեան իններորդ նախագահի տխուր կորուստով:
Կառավարութիւնը սուգ հաստատեց բովանդակ երկրին մէջ:
Սիւլէյման Տէմիրէլ 91 տարեկան հասակին աչքերը փակեց կեանքին, մինչ ամբողջ ժողովուրդը երախտագիտութեամբ կը վերյիշէ իր վիթխարի ծառայութիւնները:

Թիֆ­լի­զի մէջ պա­տա­հած ջրհե­ղե­ղին ար­ձա­գանգ­նե­րը կը շա­րու­նա­կուին։ Մինչ ա­ղէ­տի հե­տե­ւանք­նե­րը կը հաս­նին ան­հա­ւա­տա­լի հա­մե­մա­տու­թիւն­նե­րու, ե­րէկ հա­սաւ եւս եր­կու հա­յե­րու մա­հուան գոյ­ժը։

Հա­յաս­տա­նի Սփիւռ­քի նա­խա­րա­րու­թեան նա­խա­ձեռ­նու­թեամբ կազ­մա­կեր­պուած «Ա­րի տուն» ծրագ­րի այս տա­րուան ա­ռա­ջին փու­լին բա­ցու­մը ե­րէկ տե­ղի ու­նե­ցաւ հան­դի­սա­ւոր ա­րա­րո­ղու­թիւ­նով մը։ Սփիւռ­քա­հայ ե­րի­տա­սարդ­նե­րու հայ­րե­նա­ճա­նաչ­ման ուղ­ղեալ այս նա­խա­ձեռ­նու­թիւ­նը վեր­ջին տա­րի­նե­րուն հե­տե­ւո­ղա­կա­նօ­րէն յա­ռաջ կը տա­րուի նա­խա­րա­րու­թեան կող­մէ։

Սո­ցիալ դե­մոկ­րատ Հնչա­կեան կու­սակ­ցու­թեան քսան կա­խա­ղան­նե­րը ե­րէկ ո­գե­կո­չուե­ցան Է­տիր­նէ­գա­բուի գե­րեզ­մա­նա­տան մէջ։ Փա­րա­մա­զի ան­ձին մէջ խորհր­դան­շուած այս քսան յե­ղա­փո­խա­կան­նե­րուն ո­գե­կոչ­ման ա­րա­րո­ղու­թիւ­նը կազ­մա­կեր­պուած էր «Նոր զար­թօնք»ի կող­մէ։ 

 ՄԱՇ­ՏՈՑ ՔԱ­ՀԱ­ՆԱՅ ԳԱԼ­ՓԱՔ­ՃԵԱՆ

Դար­ձեալ եւ մի՛շտ ան­կեղ­ծու­թիւն։ Քա­նի որ մարդ­կա­յին յա­րա­բե­րու­թիւն­նե­րու լաւ մշակ­ման հա­մար անհ­րա­ժեշտ պայման է, էա­կան տարր մըն է ան­կեղ­ծու­թիւ­նը։ Բա­րո­յա­գէտ­ներ, ըն­կե­րա­բան­ներ, եւ նաեւ հո­գե­բան­ներ կ՚աշ­խա­տին կա­նո­նա­ւո­րել մարդ­կա­յին յա­րա­բե­րու­թիւն­նե­րը եւ եր­ջա­նիկ կեանք մը ա­պա­հո­վել մարդ­կու­թեան։