Արխիւ

​Հան­րա­պե­տու­թեան նա­խա­գահ Րէ­ճէպ Թայ­յիպ Էր­տո­ղան վեր­ջին օ­րե­րուն այ­ցե­լեց Հնդկաս­տան, ուր շփում­ներ ու­նե­ցաւ ա­մե­նա­բարձր մա­կար­դա­կի վրայ։ Հնդկաս­տա­նի Նա­խա­գահ Փրա­նապ Մու­խեր­ճի Նոր Տել­հիի մէջ ընթ­րիք մը սար­քեց ի պա­տիւ Էր­տո­ղա­նին, որ պաշ­տօ­նա­կան այ­ցե­լու­թիւն մը տուաւ իր եր­կի­րը։

ԱՐԱ ԳՕՉՈՒՆԵԱՆ

Հանրապետութեան նախագահ Րէճէպ Թայյիպ Էրտողանի կողմէ 24 Ապրիլի առթիւ հրապարակուած պատգամին մէջ պատրիարքական ընտրութեան հարցին կատարուած անդրադարձը նոր յոյսերու եւ լաւատես ակնկալութիւններու ծնունդ տուաւ թրքահայ ազգային-եկեղեցական կեանքէն ներս:
Տ. Արամ Արք. Աթէշեանի եւ Տ. Սահակ Եպսկ. Մաշալեանի միջեւ վերջին օրերուն ծիլ տուած է թարմ երկխօսութիւն մը՝ աթոռին շուրջ ստեղծուած տագնապի յաղթահարման համար: Երկու սրբազանները թէեւ ունին տարբեր մօտեցումներ, սակայն հակուած չեն հարցերը անձնականացնելու ու պատրաստակամ են լուծման համար համատեղ աշխատանքի:
Ընտրեալ-տեղապահ Տ. Գարեգին Արք. Պեքճեան քաղաքէս բաժնուած է զգացականութեամբ, Գերմանիոյ մէջ կը սպասէ լաւ լուրերու եւ իր Իսթանպուլ գալու թուականը առայժմ անստոյգ 

Գա­րա­կէօ­զեա­նի ըն­տա­նի­քին նա­խա­ձեռ­նու­թեամբ շա­բա­թա­վեր­ջին տե­ղի ու­նե­ցաւ «Բե­մը քեզի կը սպա­սէ… դուն ալ մաս­նակ­ցէ» կար­գա­խօ­սով կազ­մա­կերպուած ե­րաժշ­տա­կան մա­րա­թո­նը, որ չոր­րորդն էր իր տե­սա­կին մէջ։

Վե­նե­տի­կի իշ­խա­նու­թիւն­նե­րը կը պատ­րաս­տուին քա­ղա­քին մէջ տե­ղադ­րել  յա­տուկ սար­քա­ւո­րում­ներ, ո­րոնց մի­ջո­ցով պի­տի ո­րո­շեն ի­րենց այ­ցե­լող զբօ­սաշր­ջիկ­նե­րու ո­րոշ թի­ւը:

ՅԱ­ԿՈԲ ՄԱՐ­ՏԻ­ՐՈ­ՍԵԱՆ

Վեր­ջերս մամ­լոյ եւ տե­ղե­կա­տուա­կան այ­լա­զան աղ­բիւր­նե­րէ կ՚ի­մա­նանք այն ին­չին տե­ղեակ չէինք ան­ցեալ տա­րի­նե­րուն: Օ­րի­նակ՝ եր­կու ա­նօ­րէն կե­ցու­թեամբ ամ­բաս­տա­նուած ե­րի­տա­սարդ­ներ՝ մին տասնեօթ տա­րե­կան, միւ­սը՝ տասնութ, հա­րա­ւ-ա­մե­րի­կեան եր­կիր­նե­րու բնա­կիչ­ներ, ո­րոնք Միա­ցեալ Նա­հանգ­ներ կը գտնուին ու­սա­նո­ղա­կան պատ­ճա­ռա­բա­նու­թեամբ, կը բռնա­բա­րեն 14-ա­մեայ աղ­ջիկ մը Մե­րի­լենտ նա­հան­գի վար­ժա­րան­նե­րէն մէ­կուն մէջ:

ՄԱՇ­ՏՈՑ ՔԱ­ՀԱ­ՆԱՅ ԳԱԼ­ՓԱՔ­ՃԵԱՆ

«Կրօնք» բա­ռով կը հասկ­ցուի եր­կու տե­սակ բան.
ա) Ու­ղիղ վար­դա­պե­տու­թիւն­ներ,
բ) Յայտ­նեալ բա­րո­յա­կան սկզբունք­նե­րու հա­մե­մատ սուրբ զգա­ցում­ներ եւ վարք։

Նոր Ջուղայէն սերած Միրմանեան գերդաստանի իտալաբնակ վերջին ժառանգին տեղին նախաձեռնութիւնը:
Մանուելա Սալվինի տէ Գիրակ Միրման պարգեւատրուեցաւ Մատենադարանի յուշամետայլով՝ Տէր-Ղեւոնդեանի ձեռամբ:

«Մա­րալ» եր­գի-պա­րի միու­թիւ­նը ե­րէկ ե­րե­կո­յեան հեր­թա­կան ան­գամ ներ­կա­յա­ցուց «Ա­րա եւ Շա­մի­րամ»ը։ Շիշ­լիի քա­ղա­քա­պե­տու­թեան ա­ռըն­թեր «Քենթ» մշա­կոյ­թի միու­թեան եր­դի­քին տակ տե­ղի ու­նե­ցաւ ե­րե­կոյ­թը, որ կազ­մա­կեր­պուած էր Հայ մշա­կոյ­թի եւ զօ­րակ­ցու­թեան միու­թեան հա­մա­գոր­ծակ­ցու­թեամբ։

Պէզ­ճեան Մայր վար­ժա­րա­նի ծնո­ղաց միու­թիւ­նը ե­րէկ Գում­գա­բուի մէջ կազ­մա­կեր­պեց կա­նանց հա­ւա­քոյթ մը։ Հա­մա­նուն սրա­հին մէջ ա­մառ­նա­մու­տի այս հա­ւա­քոյ­թը նա­խա­տե­սուած էր ի նպաստ դպրո­ցին։