Արխիւ

​Ա­մե­րի­կեան Forbes հան­դէ­սը իր յու­նի­սեան թի­ւի կա­փա­րի­չին վրայ զե­տե­ղած է ա­մե­րի­կեան Ani&Alex ոս­կեր­չա­կան ապ­րան­քա­նի­շի հիմ­նա­դիր Քա­րո­լայն Ռա­ֆա­յէ­լեա­նը:

Պատ­րիար­քա­կան Ընտ­րեալ-տե­ղա­պահ Տ. Գա­րե­գին Արք. Պեք­ճեան այս ա­ռա­ւօ­տեան կա­նուխ ժա­մե­րուն հրա­ժեշտ ա­ռաւ Մոս­կուա­յէն, ուր մեկ­նած էր մաս­նակ­ցե­լու հա­մար Գե­րա­գոյն հո­գե­ւոր խոր­հուր­դի (ԳՀԽ) ընդ­լայնուած կազ­մով նստաշր­ջա­նին։ Ե­րէկ ե­րե­կո­յեան, ժո­ղով­նե­րու ա­ւար­տին, հե­ռա­խօ­սազ­րոյց մը ու­նե­ցանք Տ. Գա­րե­գին Արք. Պեք­ճեա­նի հետ։

ԱՐԱ ԳՕՉՈՒՆԵԱՆ

​Պատ­րիար­քա­կան ընտ­րու­թեան եր­կա­րա­շունչ գոր­ծըն­թա­ցը վեր­ջին ինն տա­րի­նե­րուն ըն­թաց­քին միշտ զու­գոր­դուե­ցաւ յուսա­խա­բու­թիւն­նե­րով, տհաճ ա­նակն­կալ­նե­րով եւ ի­րե­րա­մերժ ի­րա­դար­ձու­թիւն­նե­րով։ Մեր հա­մայն­քը պրկուե­ցաւ, յոգ­նե­ցաւ ու ջլա­տուե­ցաւ։ Յո­ռե­տե­սու­թիւ­նը հա­մա­կեց թրքա­հա­յոց ազ­գա­յին-ե­կե­ղե­ցա­կան կեան­քը։

Թոփ­գա­բուի Լե­ւոն-Վար­դու­հեան վար­ժա­րա­նին մէջ խան­դա­վառ հան­դէս մը տե­ղի ու­նե­ցաւ Մայ­րե­րու օ­րուան առ­թիւ։ Մայ­րե­րու օ­րուան այս տա­րուան հան­դէ­սը ման­կա­պար­տէ­զի փոք­րիկ­նե­րուն կող­մէ պատ­րաս­տուած էր։

​Իս­թան­պու­լի գլխա­ւոր քա­ղա­քա­պետ Քա­տիր Թոփ­պաշ ե­րէկ այ­ցե­լեց Մխի­թա­րեան վար­ժա­րան։ Այս առ­թիւ խան­դա­վառ մթնո­լորտ մը ստեղ­ծուե­ցաւ դպրո­ցի եր­դի­քին տակ։ Քա­ղա­քա­պետ Թոփ­պա­շին ըն­կե­րա­ցան ԱՔ կու­սակ­ցու­թեան Շիշ­լիի մաս­նա­ճիւ­ղի ղե­կա­վար Էօ­մէր Ֆուատ Կիւն­տայ եւ իր խորհր­դա­կան­նե­րէն Նա­տիա Թա­շէլ։

ՍԱԳՕ ԱՐԵԱՆ

Պատ­մա­կան յու­շա­կո­թող­նե­րու եւ ե­կե­ղե­ցի­նե­րու պահ­պան­ման հար­ցը կա­րե­ւոր հնչե­ղու­թիւն ու­նի Վրաս­տա­նի մէջ: 
Հա­յաս­տա­նեայց Ա­ռա­քե­լա­կան եւ Վրաց Ուղ­ղա­փառ ե­կե­ղե­ցի­նե­րուն մի­ջեւ առ­կայ են պատ­մա­կան եւ եղ­բայ­րա­կան հա­մա­րուած յա­րա­բե­րու­թիւն­ներ, սա­կայն նոյն ծի­րին մէջ առ­կայ է նաեւ տաս­նեակ հայ­կա­կան ե­կե­ղե­ցի­նե­րու խնդիր, որ կրնայ սուր տագ­նա­պի վե­րա­ծուիլ:

Տեսակցեցաւ՝ ԱՆՈՒՇ ԹՐՈՒԱՆՑ

Անուանի հայագէտը Երեւանի Պետական համալսարանին մէջ իր 80-ամեակին առթիւ շահեկան հարցազրոյց մը տուաւ ԺԱՄԱՆԱԿ օրաթերթին:
Վազգէն Գաբրիէլեան. «Ուսանողներով շրջապատուած ինքզինքս շատ երիտասարդ կը զգամ, բայց երբ քիչ մը ֆիզիքական գործեր կ՚ընեմ՝ կը զգամ, թէ ոչ, այդքան չեմ»:

ՄԱՇ­ՏՈՑ ՔԱ­ՀԱ­ՆԱՅ ԳԱԼ­ՓԱՔ­ՃԵԱՆ

Ա­ռա­ւօտ կա­նուխ բա­ցի հա­ցի պա­հա­րա­նը՝ տե­սայ որ հոն, հա­ցին քով, կայ ե­րեք հատ, հո­գե­ւոր նիւ­թեր պա­րու­նա­կող գիրք։ Օրս հա­ճե­լի՜ ա­նակն­կա­լով մըն էր սկսած։ Պահ մը շուա­րած՝ դի­տե­ցի այդ հրա­շա­լի՜ տե­սա­րա­նը. «հաց» եւ «գի՛րք»։ Եւ ան­մի­ջա­պէս յի­շե­ցի Յի­սու­սի խօս­քը. «Մարդ միայն հա­ցով չ՚ապ­րիր, այլ բո­լոր այն խօս­քե­րով, որ Աս­տուած խօ­սած է» (ՄԱՏԹ. Դ 4)։ Օ­րէն­քի գիր­քէն մէջ­բե­րում մըն էր այս խօս­քը, որ մարդ­կա­յին մա­նա­ւանդ հո­գե­ւոր կեան­քի հա­մար անհ­րա­ժեշտ ու­ղե­ցոյց մը, պատ­գա՛մ մըն է։ Այն՝ որ կը յի­շեց­նէ, թէ՝ մար­մին չէ՛ միայն մարդ, այլ նաեւ՝ հո­գի եւ մի՛տք։

Կրօ­նա­կան ժո­ղո­վի ա­տե­նա­պետ Տ. Սա­հակ Եպսկ. Մա­շա­լեան ե­րէկ ե­րե­կո­յեան հա­մայն­քա­յին մա­մու­լի նկա­տառ­ման յանձ­նեց յայ­տա­րա­րու­թիւն մը, ո­րով կ՚անդ­րա­դառ­նայ Պատ­րիար­քա­կան Ա­թո­ռին կող­մէ Հա­յաս­տա­նի Պե­տա­կան ա­կա­դե­մա­կան երգ­չա­խում­բի խմբա­վար Յով­հան­նէս Չե­քի­ճեա­նի պար­գե­ւատր­ման։ Մաէսթ­րո­յի 90-ա­մեա­կին առ­թիւ կա­տա­րուած այս պար­գե­ւատր­ման կա­պակ­ցու­թեամբ Նո­րին Սրբազ­նու­թիւ­նը հարկ նկա­տած է լու­սա­բա­նել կարգ մը պղտոր կէ­տեր։